روبرو آماده بـــــــاش!       

  

 

 مژده ای یاران من         انتخابـــــات آمده

 بهر ما باز اینزمان           سور بــا سات آمده!

 کاندیدای ناز ما              چون هلوجات آمده!

 هم جناحی جان بیا       رهرو این جاده باش

                 روبرو آماده باش!

    

 چند روزی با شما               دور هم عیش مدام

 چنجه هنگام ناهار             بختیاری وقت  شام

 بعد، تخریب رقیب                 با ادب با احترام

 ضربه هم گر می زنی         ضاربی افتاده باش!

                      روبرو آماده باش!

    

از برای گفتمان                نرم شو، خواهش بکن!

 احتیاطاً همزمان              صبحها نرمش  بکن

 بهر دور بازوان                  دائماً ورزش بکن

 همچو من میلی بگیر        در پی کبّاده باش

                      روبرو آماده باش!       

     

 بهر تبلیغات و نطق                   گاه تا زنجان برو

 بهر تخریب رقیب                      جانب کرمان برو

 خنده مثل پسته شو                سوی رفسنجان برو

 گاه آبـــــادان برو                     گاه در آباده باش

                       روبرو آماده باش!     

     

 جز به فحاشی مکن               از دگر احزاب یاد

 حزب آب و حزب خاک            حزب آتش، حزب باد

 هان نیفتد از دهن                  زنده باد و مرده باد!

  بهر اعصاب رقیب                  دائما سنباده باش!

                         روبرو آماده باش ! 

       

کاندیدای ما چو هست            کاندیدایی بی نظیر

 آخر کــــــار آورد                     رای مبسوط و  کثیر!   

 چونکه او رای آورد                 یا رئیسی یا   مدیر

 کی تو را گفته داداش             کارمندی ساده باش

                       روبرو آماده باش !

                      

 همچو من از این نمد              باش خواهان کلاه

 مدح گو تا خوش شود            حضرت عالیجناح(!)

 بعد پیروزی سپس                هر چه می خواهی بخواه

 رانتها را هضم کن                  عین آقازاده باش

                     روبرو آماده باش !

 


(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

                                                     خلاصی!

                                            بای(!) :سعید سلیمان پور 

 جوزف در سراشیبی منتهی به دره دست ترمز ماشین را کشید.دیگر همه چیز برایش تمام شده بود.سعی کرد برای آخرین بار قیافه ی کاترین را مجسم کند.چشمانش را بست و بعد از لحظه ای دستش را به طرف دستی برد .ماشین خلاص شد و  آرام آرام به طرف دره  سرازیر .جوزف  دستانش را روی سینه اش گذاشت.چند لحظه بعد همه چیز تمام می شد. ماشین داشت سرعت می گرفت.چند متر بیشتر نمانده بود. ناگهان ماشین درست بر لبه ی دره متوقف شد.انگار  زمان ایستاده بود.چشمان جوزف همچنان بسته  و دستانش هچنان روی سینه اش بود.صدای کشیده شدن سیفون شنیده شد و چند لحظه بعد  جواد  آمد و  دراز کشید و مجددا دگمه ی پاوز ریموت کنترل را فشار داد!