حکایت دل
دل توی دلم نباشد ای دوست وقتی ز دلت جـــــــــــدا بیفتد
نگذار دلـــــــــــــم ز گیسوانت واگشتــــــــه بــــه زیرپا بیفتد
ماتم که چــو از کفت رها شد چون گردد یـــــــــــا کجا بیفتد؟
ترسم کــــه ز بند عشق عالی در تیه جنـــــــــــــون رها بیفتد
این قرعه ی غم ز نـام مجنون برگشته به نــــــــــام ما بیفتد
از معرکــــــــــــه ی بلا در آید در معرکــــــــــــه ی بلا بیفتد
ماننده به برخــــــــــی اتفاقات آهستـــــــه و بیصــــــدا بیفتد
یا عین فشـــــــــــار کارمندان نا غافل و بی هـــــــــــوا بیفتد
در راه معـــــاش همچو ایشان دستــــــی دستــــی ز پا بیفتد
چون بحث فســــــاد اقتصادی در فـــاز سه نقطه ها.... بیفتد!
یا همچو سوالهـــــای مسکوت در ورطــــه ی بی جوابی افتد!
□
ای شاعـــــر بی ثمر! چه گویی؟ اینقدر نگــــو چـــــــــــرا بیفتد؟
بگذار بیفتــــــــــــد و بمیــــــــرد تا از سرش این هـــــــــــوا بیفتد
هی بر ســــر دل بزن دو دستی تا منطق عقــــــل جــــــا بیفتد
در قافیه غَمض «عین»؟ هیهات! کـــــــز حیّز اِنتفــــــــا(!) بیفتد!!
بروز کردیم ایضاً!
* گم است امشب نگاه عاشقان در شام گیسویت... در: چی چِست
* رئیسیم...! در: بوالفضول2