بازتاب جهانی زن گرفتن قلی!!
اگر داری تو عقـــــل و دانش وهوش (که خیلی داری و یک چیز ی هم روش!!)
بــه یـــــــاد آور قلی بینـــــــــــوا را بخــــوان دنباله ی این ماجــــــــــــرا را
چـــو خواندم از برایت داستــــــــانی بیــــــــــــا تــــــــــا بازتابش را بخـوانی...
با سپاس از همه ی عزیزانی که به جشن تولد ما قدم رنجه فرمودند و با لطفشان باز مارا شرمنده کردند ، این پست را اختصاص دادیم به بازتاب جهانی زن گرفتن قلی! ... عده ای راهکار ارائه فرمودند ... عده ای گیر دادند به خود بوالفضول .....و عده ای آمدند معترض که تا ما هستیم چرا قلی؟؟!! ... با هم می خوانیم:
از شاعر بزرگوار و شیرین سخن جناب محمد روحانی(نجوا کاشانی) :
تا توی این خونه باشی ، زن خبری نیس قلی جون
درد شما رو چاره جـــز دربدری نیس قلـــــــی جون
این طور که بابا و مامان دارن برات کــــــــار می کنن
تو رو تو اون هلف دونی عمری گرفتــــــــار می کنن
ازین حاج آقا حاج خانوم آبی برات گــــرم نمی شه
عروس نمییاد تو خونه لحاف برات نــــــرم نمی شه
یه فکـــــــر تازه ای بکن یه طــــــــــرح تــازه ای بریز
خودم برات نقشه دارم یه نقشه ی خوب و تمیــــــز
لیلا رو ول کن کـــه بره زنِ صمـــــــــــد جونش بشه
این علفه و اون بـــــــــــزی بذار نوش جونش بشه
خودم یه گلنســــــا دارم دومترو بیس سانته قدش
چشاش یه کم چپه ولی خواسگار رودس می بردش
انگار تنش گوشت نداره لاغــره مثــل ِ استخـــــــون
گـردنش آلـبـالــویـیـــه جفتِ چشاش زده بیرون
از همــه کس طلبکاره همیشه اخماش تو همه
مـن ایـنـو بــاور نــدارم مردم می گن عقلش کمه
البتــه گـاهی تـو خونــه آشوب و بلـوا مـی کـنــه
بـامـن و بـا مـامـانشـم همیشه دعـوا می کنـه
اگه تـو اونــو بـگیــری یـه عمــــــر نـونت تـو روغنـه
هرچی بخوای بهت می دم چون سر و کارت بـا منـه
هر چی دلت می خواد بگو اصلا" برات جون می خرم
ماشین بنز اس کلاس خونــه تو شمرون می خرم
اگـه ایـن کـــــارو بـکنـی سِحر ِ محبتت می شیم
بنـده و حـاجی خـانومم نوکر و کلفتت می شیم
البتـه یـه شرطـایی ام دارم ، کـه بعـــــد از ازدواج
اگر هف هش تــــا قابلمه یه دفعه خورد توی ملاج
انگار کـه چیزی نشده اصلا" به روی خــــــود نیــار
گلنســای عـزیــزمــــو راحت به حـــــــال خود بذاز
این بچه کاراش همه جا مـجــــــازی و خـیـــالـیــه
اگه یه بار سرت شکس بـدون کـه کـارش عـالـیـه
صبحـا اگه تا لنگ ظهر بلن نشــد از تختخــــــــواب
بچـه مـو بیدارش نـکن کــار و ولش تـــو هم بخواب
اگه که مویی کم بشه از ســر کـــــــور و کـچـلش
اونوق ، تو بامن طرفی دیگــه دومـاد مـومـــاد ولش
با این که بی خیالم ازین قیل و قــــال ها
دیشب دوباره فکر قلی زد به سر مــــــرا
گفتم اگـــــــــــر برای " پسر " زن بیاورم
ســـــــــــــرتا به پا به زر بنشاند پدر مرا
آقای بوالفضـــــــــــول شد از قصه با خبر
از کـــــــار خیر ، داشت چنین برحذر مرا
گفت ای رفیق ، نیّت ِخیـــــــر ِتو محترم
اما بدان که خیر تو ســـــوزد به شر مرا
گفتم به چشم ، هرچه تو فرمایی آن کنم
ازکرّه گیش ، عاشق ِ دم بوده خـــر مرا
بیچــــــــــاره قلی که آخــــــــــرش زن نگرفت
شد پیر شمـــــــــــــــــــا و پاره ی تن نگرفت
او نی که می خواس با هاش یه عمر سر بکنه
از بس کــــــــه زدید تو ذوقش ، عمرا" نگرفت!
از مرضیّه خانم ( که ادعای زن ذلیلی مارا که این روزها مشهور عالم و آدم و غير آدم شده است نقابی بر چهره ی منفور و زن ستیز ما دانست!!.... و در نقش حامی حقوق زنان پاشد فکّمان را پياده کند! ... از خط ونشان کشیدن برای بوالفضول و تهدید به قتل گرفته تا سرودن اشعار ی برای مقابله به مثل...!معمولا در پستهای اخیر کامنتهای بامزه ای دارد که خواندش خالی از لطف نیست...البته با عناوین"برای خانمها" .... "نمیگم" .... "خودت می دونی"...و غیره!!... اين هم وصف حال ما از زبان ايشان!! )
آه اون روزایی کـــــــه جوون بودم من هی بد می گفتم از جماعت زن
به فامیلای زن تاتـــــــــار می گفتم چرا تو غفلت اینهمه می خفتم؟
حلقــه ی ازدواجــــــــــــــو گفتم غله آخه کی تو جوونیش انقد خله؟
می نالیــدم از خـــــــــوی زن ذلیلی واسه حرفام نداشتم هیچ دلیلی
می گفتم از جور و جفــــــای زنهــا تشویق می کردم مرد بمونه تنها
گذاشته بودم اسممـــــو بوالفضـــول اصلا نداشتم هیچ زنی رو قبول
طفلی یه دختر هی میداد منـو پند دوست داش که زندگیم شیرین شه چون قند
کاش می دونستم قدر حرفــــای اون نمی کردم دلش رو اینهمه خون
حالا می فهمم راست می گفت بیچاره زن ندارم چای با عشوه بیاره
چایی رو بده دستــــم و مستم کنه با غرغراش حسابی خستم کنه
کاش رو سرم بریزه قـــــوم تاتــــــار پایین نمی ره از گلوم این ناهار
شام که نگو بدون اون بگــــو زهــــر زن ندارم هی آشتی کنه هی قهر
دیگه جورابِ پاره ،نمی دم اون بدوزه آخ پدر بی زنی، کباب بشـــــــــــه بسوزه
درسته دیگه پیرم فکر نکنی که سیرم الان می رم جــــا یکی هزار تا زن می گیرم
قوم تاتار رو سرم خراب بشه هزار تا واسه زن پیدا کردن می خوام بشم هزار پا
وای که چه حالی میده زن داشته باشه آدم یکی منــــــــــــــو بگیره خیلی خراب ِ حالم
فدای زن ذلیلی ، ســـــابيدن قابلمه زن بگيريد جماعت هزار تاشم باز کمه!!
بوالفضولو بگیرید که داره از دست می ره : خدا بفرست یه دختـــــــــر بیاد منو بگیره ...!
( چون به پیری رسد چنین گوید بوالفضول الشعرا!! )
ونهایتاً از ادیب وطنز پرداز گرانمایه و پیشکسوت بدپیله :
(که یک جشن جمع وجور هم برای ما گرفته بودند در وبلاگشان ...بد پيله جان!...سپاس! )
سلام ای بوالفضول ناز و رعنا! (1) عزیز جان مـــــــــــــا استــــــاد والا
تو یک ساله شدی؟ تبریک! تبریک! دو سالگی مـــــا هم گشت نزدیک!
ولی ما همچنان شاگرد هستیم کنار شعـــــــر تو چون ریگ پستیم
در این یک ساله بس غوغا نمودی و مشت خائنان را وانمــــــــــــودي!
چو كـــــــــــــاخ طنز را آباد كردي الهي، جان من صد ساله گردي!
ه جشنت آمدم با ساز و دمبک! پذیرایی کنی با بمب و موشک؟!
فرازکیک تو،یک بمب چاق است! که ازهر ترکشش دستی چلاق است!
ولی ماخودزمین خورده ی شماییم به زیر پا نگــــــــــــر، ما خاک پاییم!
مگر تام و جــــــــری اینجا نهانند که صد بمب خفن هر سو پرانند؟!
دل ما چاک چاک از طنــــــز نابت سر مــــــــــــــا دائماَ مست و خرابت
سخن وقتی ز دامــــــادی برانی دلم پرخون شود ای یار جانی! (2)
چوشلوارم سه تاگشته است اکنون روم هرجای این وادی چــــــو مجنون
سه تا لیلای دیگرخواهم ای دوست! که با آن ها شوم چون مغز در پوست!
قلی گــــــــر زن بگیرد من نگیرم به جان بوالفضـــــــــول از غم بمیرم!
ز غصه، دق کنم در دامـــــــن تو! بماند خــــــــــــون مـن بر گردن تو!
مـــــــــن، اینک، عاشقی افسرده کــــــه هر شب از فراق یـــــــــار نالم
دو روز پیش رفتم پیش دکتـــــــر بگفتم: « گردنم گشته چو اشتر!
دو چشمانم دگـــــر سویی ندارد سرم همچــــــــون کدو مویی ندارد!
دو دستانم بلرزد همچـــــو بیدی سرم چرخد به گردن مثل سی دی!
دگـــــــــر دندان نمانده در دهانم و گندیده است مغز استخوانم!
کند گوشم همی وز وز چو زنبور زبانم سیخ گشته سخت ناجور!»
چو دکتر دید آن حـــــــــــال نزارم شنید آن ناله های سخت زارم
بگفتا : گر که می خواهی نمیری بباید هفته ای یک زن بگیری!!!
کنون ای بوالفضـــــول نغز گفتار! بیا و حق یاران را به جــــــــــای آر!
به ســـــان دانه ی تسبیح ، یارا
نخواهم بیــــــوه و ترشیده و پیر از آن دوشیزگان نــــــــاز برگیر!
که تا گردم جـــوان زان خوبرویان دوصد سال دگر مانم به دوران
وزان پس تا ابد هرگـــــــز نمیرم که خواهم تا قیامت زن بگیرم!!!
اگـــــر بدپیله ات را دوست داری برو اینک برایش خواستگــــــــــاری
1) جانی ،در این جا، جسارتاَ به دو معناست!!!
...و نهایتاً تر (!)ابیاتی از شاعر گرانضایع(!) : بوالفضول الشعرا
برای اینکه از این بازتاب جهانی عقب نیفتیم ما هم بازتاب فرمودیم(!) در پاسخ استاد بد پیله به شرح مصیبت ذیل:
الا بدپیله جــــــــان! جانــم فدایت بسی شرمنده ام از لطفهــایت
زبهر سالگــــــــــرد خانــه ی خود گرفتم اینزمــــــــــان جشن تولد
به جشنم آمدی با شــور وشادی به شاگـــــرد خودت منت نهادی
به دستم بسته ای دادی کادوپیچ که خواندم روش:بهر عرض تبریچ!!
کادو را وا نمودم با دو صد شـــــور شدم از دیدن آن هدیه مســـرور
درخشان گوهــــری از طبع استاد به ما و دوستان حالی خفن داد
ز حسن ظــــن پی تحسین مایی پی احسن بس است اکذب سرایی
به نوبت پشت هم هی اکذب آمد در این نوبت مرا دیگــــــر تب آمد
به جانت ثقل کرده طبــــع بی پیر که شد این لقمه ات اورا گلو گیر
اگـــــــر در آستینم چوب کاری(!) مرا بهتر بود زین چوبکــــــــــــاری
که ما عمریست شاگرد شماییم شما شمعید و مــــا گرد شماییم
تو استــــــــادی ادیبی طنز گویی نکوتر اینکه: سرتاپا نکــــــــــــویی
(به ابیاتی فزونم می کشـــد میل که چرخ مثنوی افتــــــــاده بر ریل
مفــــــاعیلن مفــــــــاعیلن فعولن فضولن بوالفضولن بوالفضــــــولن!)
به نازک بینی ات بس مدح گفتند ادیبانی کــــــــه بس گردن کلفتند
همه گوهر شناسان محــو کنزت نمک پروردگـــــــــان ملـــــح طنزت
بدین تفسیر؛ حال ای قرّة العین! چه جای شعر ما باشد دراین بین
تو خودمجموعه ی حسنی سراپا کنون از حسن ما گویی سخنها؟
چو من پرورده ای صدها سخندان که هریک همچو فیل و بنده فنجان!
به پیش شعـــــر والای تو خواریم همه بر سفره ی تو ریزه خواریم!
الا بدپیله جــــــــــان ِ نوحی من!! که شعرت شد دوپینگ روحی من!
کمی تخمین سنّت ناصواب است ولیکن از برای مـــــــا ثواب است!
که مـــــن از این شباب آرزو کش ندارم قــــــــــــدر یک ذره دل خوش
همــــــان بهتر که دیگر پیر باشم از این عهــــــــد کذایی سیر باشم!
(ا گر چه بنده گویم پنجه و شصت هنوز آغاز کــــــــــار عاشقان است!)
***
به من گفتی به رسم دوستداری روم بهر جنابت خواستگـــــــــــاری
بابا ای ول! چقـــــدر انگیزه داری! هوای دلبــــــــــــری دوشیزه داری!
(به قول شیخ اجل وقتی شوی شوش شوی تیری وبنشینی به پهلوش!)
از آنسو وضع ما هم از تو به نیست دلم خواهد نگاری کمتر از بیست!
پی عقد یکی تازه نگـــــــار است ولیکن قصه قدری غصه دار است
اگر دانی تـــــو وضع زار مـــــــــارا حدیث بوالفضـــــــــــــــــول مبتلا را
ز بنده هیچ راه حـــــــل نخواهی طبیبی از جناب کـــــــــل نخواهی
شده شلوار تو سه مال مـــا پنج ولی از این تعدّد سهم مــــــــا رنج
اگرچه کنده مان را هست دودی! ازین شلوارهامان نیست ســـودی
بود شلوارمــــــــان گیرم زیـــــاده مشو غافـــــــــل ز مکر شیر ماده!
فراشت را مگـــو تجدید نیکوست کزین تجدید رد میگردی ای دوست!
چه سه باشد تورا شلوار وچه تک کند پاره عیال از جملـــــه خشتک
تو نســــوان را نبینی موش مرده که گه باشند ببری زخم خـــــورده
به ظاهر عاقله هستند و لیلــون به ناگه می شوند از بیخ مجنـــون
اگــــــــر پای خودش را بینــوا مرد برون تر از گلیم خویشتن کــــــــرد
به ناگه می شــود هنگامـــه برپا در آن دم فاتحـــــــه خوانند بر؛ پا!!
ببـــــــــرّد عاقلــــــه از وی علاقه ندارد کلـــــــــه شوخی با؛ ملاقه!
زند بـــــا آر.پی.جی سایه اش را "لب بام آورد همسایــــــه اش را"
کند پیـــــــــدا قضیه سخت بیخی نگیر اینگونه دیگر سخت؛ بی خی!
کنون گویم تــــــو را با گریه زاری معافم دار از این خواستگـــــــــاری
نکن ما را و خــــــود را پاک ضایع بیـــــا بگذر از این طرفــــــه صنایع!
نکش مــــــا را عزیز من به دنبـال شـــــــــــود خونم ز بهر هیچ پامال
نه من با تو شریک جــــرم باشم نه خــــــــارج اندکی از نُرم باشم!
تو هم بر بوالفضولت اقتـــــدا کن هــــــوای زن گرفتن را رهـــــــا کن
همان یکبارهم جانا! اضافی است برای هفت پشت مرد کافی است
همان بهتر که تکشلــوار باشیم! فقط با تحفـــــه ی خود یار باشیم!
پیوندتان مبارک!
(توصیحی درباره ی لینکهای وبلاگ )
... در حالیکه لینک بسیاری از دوستان و به خصوص طنز پردازان عزیز روی دستم باد کرده است ، در بخش پیوندهای وبلاگ هر سی پیش فرض بلاگفا تمام شده است...(می توانید بشمارید!)
... وبنده بی سوات تر از آنم که برای خودم لینکستانی درست کنم...اگر دوستان آدرسی جایی سراغ دارند که این مسئله را توضیح داده باشد ، ممنون می شوم برایم بفرستند...
بالطبع تا حل این مشکل و با سوات تر شدن ما هر کس مارا لینک کند از جیبش رفته و نوعی کمک بلا عوض خواهد بود ... !
( بالطبع تر آن عده هم که اقدام کرده اند و نمی خواهند از جیبشان برود ، ما رویمان را کردیم اينور،.... می توانند یواشکی محومان کنند!)
۲۱خرداد دارد از راه می رسد و من ناگهان می بینم که ای دل غافل!...بر لب جوب(!) نشین و گذر عمر ببین! ...به قول تقویم تاریخ : یکسال پیش در چنین روزهایی ما و طنزهایمان وبال گردن عالم مجازی و سوهان روح عزیزان شدیم...( مگر روحها هم سوهان می خورند!؟
)....بعله بالاخره...