بوالفضول الشعرا

چشم جهان به کوکبهٔ شهریاری‌ات
باغ ادب شکفته ز طبع بهاری‌ات

آنانکه مست خواجهٔ شیراز می‌شوند
اقرار می‌کنند به حافظ‌تباری‌ات

تو شعرتر ز شعری و شیواتر از غزل
شعرت که هیچ، ماتم از این شاهکاری‌ات

هر دم به نعت آل نبی(ص) لب گشوده‌ای
روح‌القدس ز عرش رسیده به یاری‌ات

در گوش عاشقان جهان این صدای توست
هشتاد سال زمزمهٔ بی‌قراری‌ات

آمد حبیبت از در و جانت قرار یافت
پایان گرفت محنت چشم‌انتظاری‌ات

تا در زمانه شعر تو نجوای عاشقی‌ست
شیرین بود به شهر غزل شهریاری‌ات۱

سعید سلیمان‌پور
◻️

۱. تا هست تاج عشق توام بر سر ای غزال
شیرین بود به شهر غزل شهریاری‌ام

ای گل بهار آمد و خالی‌ست جای تو
خانه پر از خزان شده بی‌ خنده‌های تو

نام مرا بیا و دوباره صدا بزن
تا عید من سعید شود با صدای تو

تا پرکشد غریبی‌ام از بندبند جان
کو آن نگاه خرّم و مهرآشنای تو

توی اتاق غمزده‌ام بغض کرده است
ابری که دلخوش است ببارد برای تو

مادر، از آسمان پسرت را نگاه کن
تسکین دهد مگر دل او را دعای تو

غم می‌وزد به جانم و در دشت سینه‌ام
صد لاله داغ می‌شکفد در هوای تو

شبگرد کوچه‌های خیالم مگر شبی
کودک شوم دوباره، نهم سر به پای تو...

سرخوشم با نگاه سرشارت عشق، ای خوش‌ترین بهانۀ من
از پس سالیان دور و دراز همچنان شور جاودانۀ من

عشق ای گردش زمان و زمین با توام ای امانت سنگین، 
فارغ از کو‌ه‌های بی‌تمکین، بار تو ماند روی شانۀ من

نوجوانی و دفتری کاهی، یک‌طرف قلب تیرخورده و  شمع
 یک طرف چشم  خونچکان و غروب، زینت  شعر من، ترانۀ من!

از دل خاطرات من امشب، شاد و سرزنده می‌پرد بیرون
کودکی پرنشاط و بازیگوش، می‌دود در حیاط خانۀ من

آه...ای زندگی، چه بوده مگر، حاصل کل عمرم از تو به جز
کودکی‌های عاشقانۀ من، عاشقی‌های کودکانۀ من ...

#سعید_سلیمان_پور

امشب به این حرم، به دل ما خوش آمدید
غم‌های محترم، به دل ما خوش آمدید

با اشک و آه و داغ به منزل رسیده‌اید
یاران همقدم، به دل ما خوش آمدید

پادررکاب حضرت ام‌الائمه‌اید 
ای خیل  محتشم، به دل ما خوش آمدید

بانو،  ببخش، ماحضری غیر درد نیست
فارغ ز بیش و کم، به دل ما خوش آمدید

آه ای بهار خسته‌تن از   لطمۀ خزان
با کاروان غم، به دل ما خوش آمدید

با قلب شرحه‌‌شرحه و با داغ نو‌به‌نو
با آه دم‌به‌دم،‌ به دل ما خوش آمدید

ای حرمت بهار و گل و آب و آینه
بانوی بی‌حرم، به دل ما خوش آمدید

#سعید_سلیمان_پور