تاثیرات پارتی

حکایت

یکی را گرفتند در پارتی

رهایش نمودند با پارتی!

سه روز دگر باز شد بازداشت

عمویش رسید و وثیقه گذاشت

دوهفته دگر داد تشکیل «تور»

در آن تورِ علمی(!) اُناث و ذُکور!

همانروز شد جلب در خانه-باغ

به همراه سی-چل نفر هم‌اَیاغ!

پژوهندگانِ صفاجویِ «تور»

فتادند این دفعه ناگه به تور!

تمامی سبک‌جامه و خسته تن

شدند از برِ نارون توی «وَن»(!)

شد این بار قصه ز لونی دگر

نشد لابیِ آن پسر  کارگر

نبود از «قضا»یش گریز و گزیر

به ناگاه شد سوژه‌ای دلپذیر

دو صدبرگ پر کرد با چشم تر

از او دیده‌بان حقوق بشر!

یکی داد او را «مبارز» لقب

یکی خواند او را:«عدالت طلب»

دو‌خط نامه کردند از او علَم

بخواندند او را :«چریکِ قلم»(!)

یکی بهر او شعر خواند از فراق

یکی تیتر زد:«مرگ بر اختناق!»

زندندش دو «کمپین»  در «فیس بوک»

مضامین بسیار کردند کوک

یکی توی‌ چت‌های آی.آر.سی!

یکی توی بی‌بی‌سیِ فارسی!

ورا «قهرمان» خواند «شیمون پرز»

«اوباما»ش :«دانشجوی معترض!»

چنینش فلک بانیِ ‌خیر شد

بسی «لایک» خورد و بسی «شِیر» شد!

ای انسان درون تو کلّی هنر

ولیکن از آنها خودت بی‌خبر

فلک در تو گیرم نهانش کند

کسی بایدت تا عیانش کند

مکن اینقدَر منفعل، قوّه را

رها ساز  نیروی بالقوّه را!

بشر چیست؟گنجینۀ رازها

پی کشف آن، قهرمان‌سازها!

ای بنر!

 

مايه آرامش روح و روانم ‌اي بنر!

عقل و تدبير و اميد و آرمانم ‌اي بنر!

در عروسي و عزا و انتخاب و انتصاب

بهر مسئولان تو باشي ارمغانم ‌اي بنر!

بال در مي‌آورم وقتي نگاهت مي‌كنم

مي‌كشي با خود به‌سوي آسمانم ‌اي بنر!

اي‌ نشان عشق من بهر مديرانِ جديد

داده‌اي راه ترقي را نشانم ‌اي بنر!

از تو ده‌ها نوع ديگر نصب مي‌كردم به شهر

بود اگر اين كار در حدّ توانم ‌اي بنر!

گر تو را در دولت قبلي هدر دادم،ببخش!

لطف كن افشا نكن راز نهانم ‌اي بنر!

من به تدبيرت در اين دولت بسي دارم اميد

كن مهيا چندسالي آب و دانم ‌اي بنر!

دَه وجب بي‌شبهه از ديگر بنرها سرتري

سرفرازم ساز بين همگنانم ‌اي بنر!

تا نسازند از سر حقدو حسد صدپاره‌ات

گه تو را از صبح تا شب پاسبانم ‌اي بنر!

آرزو دارم كه با تو بر همه روشن شود

بنده هم از سينه‌چاكان فلانم ‌اي بنر!

مي‌فروشم با تو فخر و ناز ايشان مي‌خرم

گر نباشي تخته مي‌گردد دكانم ‌اي بنر!

نور چشمي گر كني ما را به چشم حضرتش

باشد از بهرت كمال امتنانم ‌اي بنر!


حیرت آهنگ  نیز بروز شد: به یاد مادیبا + دختر زیبای جذامی       کلیک

مشغول شو دگر به مداوا حقوقدان!

روحانی

بحث حقوق آمد و شد پا حقوقدان!

شد مایۀ امید دل ما حقوقدان!

گفتند کارمند‌جماعت به پیش خود:

شاید حقوق اضافه شود با حقوقدان!

«مچکّریم»ها به هوا خاست بی‌هوا

شادان شد از تشکّر آنها حقوقدان!

صدروز چون گذشت به لبخند جانفزا

سیمای خود نمود به سیما حقوقدان!

زینجای شعر، غیبت او  می‌رسد به سر

تبدیل می‌شود به منادا حقوقدان!

صدروزه خستگی همه شد از تنت بدر

با مجریان واله و شیدا ،حقوقدان!

گفتی که هشت سالِ گذشته بعینه بود

رنج و بلا،مصیبتِ‌عظما، حقوقدان!

اینگونه شد که یکسره  کلّ گزارشت

نفرین شد و  گلایه و شکوی، حقوقدان!

(فرداش روزنامۀ محبوب تو(!) نوشت،

زنگ حساب خوانده‌ای انشا، حقوقدان!)

گفتی: به گاهِ نقد به انصاف رو کنید!

خود نیز روی می‌کنی آیا، حقوقدان؟!

ما هم از آنکه رفت دل خوش نداشتیم

آری نمی‌کنیمش حاشا، حقوقدان!

اما فدای خندۀ دندان‌نمای تو،

یک‌کم به اعتدال بیفزا، حقوقدان!

گفتی ز عیب می، هنرش هم کمی بگو!

دائم نزن به برجک آن، ای  حقوقدان!

(آیا تمام شعر مرا کوفتن رواست

چون بیت قبل نیست مقفّا، حقوقدان؟!)

او «اَه‌اَه» است کلاً و تو «به‌به»ای تمام

باشد قبول می‌کنم امّا، حقوقدان! -

دردی به لعن و نفرین هرگز شفا نیافت

مشغول شو دگر  به مداوا، حقوقدان!

چون دیگران شعار نده، چون دهانمان

شیرین نشد ز گفتن حلوا، حقوقدان!

املای نانوشته ندارد غلط یقین

پس در بیار دفتر املا، حقوقدان!

مجریه چیست؟مجری فن روی مشکلات!

ای پهلوان منتخب ما،حقوقدان!

 با شیوه‌ای ظریف، بگیر از جهان غرب

حق و حقوق ملت خود را، حقوقدان!

در راه اعتلای وطن می‌کنم دعا:

یار تو باد ایزد یکتا، حقوقدان!

                                                                      روزنامه تهران امروز- ۱۰ آذر

سپ بلاتر در ایران!

 سپ بلاتر

چند روزی جناب «سپ ‌بلاتر»

آمد و میهمان ایران شد

وقتی آمد به سوی فدراسیون

میزبانش رئیسِ خندان شد!

*

شخص «کفاشیان» به استقبال

رفت فوری به ذوق و شوق تمام

کاغذی را برون کشید از جیب

خواند از روی آن:«هِلو، وِلکام!»

*

تا که خوش بگذرد به«سپ»، بردند

شهر بازی رئیس فیفا را

راه انداختند در پی او

هرکجا دست و جیغ و هورا را!

*

به گمانم به زور کردندش -

دو-سه دوری سوارِ چرخ‌ فلک

بعد میلی به دست او دادند

تا که نیروی او زنند محک!

*

بود آنجا به افتخار رئیس

محفلی گرم و شاد و رویایی!

«حبّ‌درویش» را صدا کردند

تا زند با آدامس(!) روپایی!

*

مشکلی حلّ اگر نشد از ما

غصه کم خور که بود فرصت، تنگ

عوضش شاد باش چون حل شد

مشکل انقراض یوز‌پلنگ!

*

چون به سر گشت این دوروزه سفر

همه بودند راضی و خرّم

روی دیوارهای فدراسیون

پر شد از عکسهای «سپ» از دم!

*

دیده‌اش پر ز اشک و لب خندان

رفت تا پلّۀ هواپیمای

گفت «کفاشیان» به وقت وداع

آخرین جمله را که :«سپ‌جان، بای!»

                                                            نشریه طنز ستون آزاد - آذر۹۲

 

فریاد ز چارشنبه سوری

 

    

غوغاست میان برزن و کو                         سرسام گرفتم از هیاهو

گیرم که نشاط و شادی این است             پس فهم و شعور،این وسط کو؟

از کثرت دود و بوی باروت                         احساس دگر نمی‌کنم بو!

هی فشفشه و ترقه بارد                          بر کلّۀ مردمان ز هرسو

پیری دیدم نحیف و  لرزان                          افتاده ز ترس داخل جو

می‌گفت به ناله چیزهایی                           نزدیک شدم،شنیدم از او:

ای داد، شد از کفم  صبوری!                       فریاد  ز چارشنبه‌سوری!

*

گفتم که نصیحتی کنم ناب                          یک فرد   شرور را در این باب

نزدیک شدم یواش و گفتم:                          «ای روی شما چو غنچه شاداب

تفریح بکن ولیک معقول                             یک خرده حقوق خلق،  دریاب! 

کن حال مریض را مراعات                         شادی بنما ولی به آداب»

در پاسخ من دو بمب دستی                      بنمود  به پیش پام پرتاب

بردند مرا مطبّ و آنجا                               گفتم به پزشک مغز و اعصاب:

ای داد، شد از کفم  صبوری!                      فریاد ز  چارشنبه‌سوری!

*

افتاده به جان کوی و بازار                          یک عده مریض مردم‌آزار

اینسوی یکیش می‌زند جیغ                        وآنسوی یکیش می‌کشد جار

در معرض چشم مردم آنگاه                        برخی حرکات نابهنجار

ای وای به حال آنکه گردد                          در مخمصه‌ای چنین گرفتار

یک عده ولی اگرچه شادند                         بس محترمند و نیک‌رفتار

ای درد و بلای این عزیزان                          توی سر آن  گروه اشرار

القصه هر آنچه ذکر کردم                           شرحی بود از وقایع پار

امسال امیدوارم ای دوست                        تغییر کند روند این کار          

از ما دل هیچکس نرنجد                              باشد که دگر نگویم این بار:

ای داد، شد از کفم  صبوری!                      فریاد ز چارشنبه‌سوری!

در حد یارانۀ خود حرف زن! + چولپا



قصّه شنیدم که جوانی عَزَب

از مرض عشق شبی کرد تب

 

در دل خود کرد کمی جستجو

یافت در آن مهر یکی ماهرو ‏

 

دید که کار دلش  از کف شده‏

بهرۀ او رنج   مضاعف شده

 

باخته یکجا همه سرمایه را

فتنه شده دختر همسایه را ...

 

بقیه را در "متن کامل" بخوانید...


 

ادامه نوشته

شعر بی ربط

ربطی به ادیسون ندارد

که خرمن های ما را برق می گیرد

ربطی به نیوتن ندارد

که سیب های ما از چشم بازار می افتند

ربطی به گالیله ندارد

که دلالها می بَرند و زمین دور سرمان می چرخد

ربطی به پِترُس ندارد

که فداکارانه از پشت میزت،

 انگشت در سوراخ  سدهای افتتاح نشده می کنی!

ربطی به من ندارد

که در آستانه ی  انتخابات ،

مشکلات کشاورزان را شعر کرده ای!


چی چست  با شعر   بیداری 

... و بوالفضول2  با شعر ماشالّاه بروزند و منتظر کلیک رنجه ی شما!!

غزل نازک با حال!(هلال مه شوال!) - تبریک

 

            

              نازک با حال!

جانم به فـــــدای تـــو ، هلال مه شــوّال

خلقی ز پی دیـــدن رویت شده "آنکال"

یکهو نکند ترک کنی شیــــوه ی معهــــود

خارج شوی ازشرع نبی ـ روم به دیفال!- ...

ادامه نوشته

شعر شب يلدا !

 

دو پیش در آمد... + خاطره شب یلدا

 

یک اس ام اس sms یلدایی:

 

 میان دوستـــان افتاده ای تک!                     رخت هندونه ،زلفت عین پشمک!

 برایت می زنم اینک پیامک  :(۱)                  شب یلدای تو ای گــــــل! مبارک!

 

 

 این هم حکایت مهمانان شب چله!:

 

          چون تیر رها گشتـه ز چلّــــه شده ایم!

         مهمان شمـــا در شب چلّـــــه شده ایم!

         از برکت ایـــن سفـــــره ی الــوان شما 

          تا خرخره خورده،چاق و چلّـه شده ایم!

......................................................

 

شب یلدا رسیده (شعر طنز)   کلیک

شعر شب یلدا- ترکی   کلیک

.....................................................

 

...و اما خاطره  منظوم از شب یلدا :

 

 

چه خاطره ای! چه کشکی!...همه مشغول هندوانه خوردن باشند و تو کاغذ وقلم دستت ؛ مشغول درگیری فیزیکی با "وجدان"!.... شب یلدا در جمعی خیرسرمان خواستیم مثلا یک شعر جدی بگوییم ؛ اما اولین بیت شد آخرین بیت! چراکه "وجدان" رشته ی کار را از دست ما درآورد و شد مصیبتی به شرح ذیل!...(1)

 

 اگرمـــــــــــا را شب يلدا  بلنــــد است

ز يـــــــــــــاد زلف آن  بالا بلنـــد است...

 

(چو این مطلــــــع سرودم کیف کــردم

که این مضمـــون بی همتا بلند است!

 

به ناگـــــــــــــــــه داد وجـدانــم در آمد:

که داد مـــــن از این کارا(!) بلند است!

 

چقدر آخـــــــــــــر دروغ شاعــــــــرانه

صدای کوست ای رســــوا! بلند است!

 

تو خود خندان و از هجــــــــر دروغين

ز شعــــــــــــرت آه و واويلا بلند است!

 

نباف اینقــــــــــدر از بالا بلنــــــــــــدت!

صد وپنجـــــــاه سانت آیـــا بلند است؟؟!!

 

دوازده شنبلیلــــه بــــر کــــــــــدویی –

همان "گيسوي چون يلدا بلند" است؟؟!

 

بیــــــــــا این خط کش و آن زلف یارت!

نه من گويم،توخود گو!...ها!...بلند است؟!

 

***

مگــــــــــر مبهوت شعـــــــــر بوالفضولي

که دود از کلّـــــــــــه ات يارا ! بلند است؟!

  

هر آن آتش که از حســــــــن تو برپاست

بدان از گـــــــــــــــور اين بابا بلند است!!

 

همــــــــه محصــــــــول خالي بندي اوست!

گر اين آوازه در دنيــــــــــــــــــا بلند است!

 

***

الا اي طنز گــــــــوي   همچـــو مانکن(!)

که قــــــــــدّ سروت از پهنا بلند است!!! ـ

 

برو پنـــــــــــد "نظامی" گوش میکن!(۲)

اگر فکرت چو طبــــــــــــع ما بلند است!

 

مپیچ ای "بوالفضول" اینقــــــدر در شعر

زبــــــــــــــــــــان کذب در آن تا بلند است!

 

از این "اکذب" سرایی هاست کاکنـــون

دماغ کل شا عــــــــــــــــرها بلند است!!!

 

******************************

 

1)      جرقه ی این شعر بر بشکه ی باروت طبع ما(!)، توسط رفيق شفيقم م.آشنا ی عزیز  زده شد که به مناسبت شب یلدا یک دوبیتی با  smsفرستاد؛  که مصرع سومش این بود:

"شمارا گر شب یلدا بلند است" مصرع بلند بعدیش را هم خودش  می داند!

 

2) درشعــــر مپیچ ودر فن او.....چون اکذب اوست احسن او

                                                                          "نظامی"

 

در همين راستا بخوانيد اين يکي را  شعر شب یلدا ي سال ۸۵  کلیک 

 


 

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 

تک وپاتک شاعران....!

 

 

"فيضي" بيمار بود. "عرفي" به عيادت وي رفت. چون"فيضي" به سگ علاقه مي ورزيد، "عرفي" سگ توله هايي ديد که با طوق طلا مي گردند.پرسيد:

 

"مخدوم زاده ها به چه اسمي موسومند؟!"

 

"فيضي" جواب داد:

 

"به همين اسمهاي عُرفي!"

 

"عرفي" گفت:

 

"مبارک باشد!"

 

(اسم پدر فيضي ، "مبارک" بود...!)