آسمون ريسمون 1
آسمون ريسمون 1
پيش در آمد!
از غم و غصه ها ديگه پيـــر شديم جون داداش! از جونمـون سيـرشديم
دل فلک بــــــــه حالمــــــــون کبابه اعصـــابمــــــون خط خطـي و خرابه!
تــو اين هـــاگير واگير جنگ اعصـاب زمونـــــه ي استـــرس و اضطــــراب
زيـر فشـــــــار مشکلات آش ولاش جون واسه مون نمونده جون داداش!
آخه تا كي بـا شـوخي و بـــا خنده زير سبيلي در كنـــــه شعــــر بنده؟
آخــــــه تـا كي بــــــا درداي نهفته آخـه تـــا كي بــا غمهـــا ي نگفته،
آخه تا كي ميون غصــه هـــــا گـم شعـــراي شـــاد بگـــم براي مردم
مردمي كـه با شعــرمـن مي خندن در رو به روي غصـــه ها مي بندن،
غمهــــاي عاشقـونه مو مي دونن؟ گريه هـــاي شبونه مــو مي دونن؟
با خبـــــــــــرن از دل ويـرون مـــن ؟ از خوابــاي تلـــخ و پريشـــون من؟
وقتـي آدم اسيـر غصـه هــــا شه سختــه بياد قاصــد شــادي باشه
غصه ها شو تـــو سينه پنهــون كنه امـــــا بيــــاد لبــــا رو خندون كنه
وقتيكـه تـــــوي دل اينـــــا رو گفتم يهـــــــو صدايي از دلـــــــم شنفتم
فهميدم اين وجدان مــــــن دوباره براي مـــــــن پيغومي تـــــازه داره :
آي بوالفضول به من بگـو چت شده؟ که حرفات اينقـــد متفاوت شده
گيرم كه غصه هـــات شدن فراوون شادي مردم چـي ميشه عزيز جون؟!
اگــــــــه هـــــواي دل تــــــــو ابريه قريـــــن بي تــابي و بي صبريــه،
نذار كه آفتابي شــــه توي شعرات بشكنـــه بغضت تـــو گلوي شعرات
خير ســـرت شاعــــــر طنـز گويي براي مـــا خوشمزه چـــون هلويي
(هلو كه نه! چونكه بـاريش وسبيل جسارتـــا هستي شبيــــه نار گيل!)
يـه مدتي عينهـو شكّــــــر شدي يه كـــم گذش، برگ چغنـدر شدي
يـه دوره اي لايــــق اي ول شدي امـــــــــا حالا كدوي تنبــــل شدي
پاشنه تو ور بكش بيـــا تـــو عرصه بزن تـو كوچه هـــــاي شادي پرسه
کاشکـي دلا از غصـــه ها جدا شن با طنزتو لبــــا بـــــه خنده وا شــن
درسته كــــــــه درد و غمـات زيادن دلت خوشه به مردمي كـــه شـادن
خنده و شــادي هم اگـــــه نباشه در ميره جــــون ميشيم شبيه لاشه
حرفي بزن که شـاد بشــه دلامون ور بپره تمـــــــوم غصــــــــه هامون
تـــــا اينـــــارو شنيــــدم از درونم گفتم : الهــــي دردتـــو بــــه جونم
قربون اون صدات ،راس ميگي آره! حرف حســاب ميگـــن جواب نداره
حرف حســــاب تو منــو مُجاب كرد پرسشــاي مسخره مو جواب كرد!
حرفـــــاي وجد انمــو كردم قبول بازم شــدم همــــون آقا بوالفضول
دوباره شـــوخ و طنــز پرداز شدم بـــــاز اومدم رو فــرم و طناز شدم
آسمـون و ريسمـون و ميل و كاموا بســـاط بافندگي شــــد روبـــــــرا
ديدم مـــــواد لازمش بــــــــه راهه خب اگـــه كــــاري نكنم ، گناهــه
اگر چه ســـر در گـــــم اين كلافم اين دو تارو به همديگـــه مي بافم
شمـــام سر رشته رو دنبــال كنين باز بشينين بـا شعـــرمن حال كنين
ادامه دارد...
GOODBYE, MY FRIENDS
By Art Buchwald
ماه گذشته دنيا يكي از بزرگترين طنز پردازان خود را از دست داد .
آرت بوخوالد بزرگ، در بيست وهفتم ديماه ( زماني كه من داشتم پست قبلي را مي نوشتم) در هشتاد و دو سالگي در گذشت. عنواني كه درج كردم عنوان آخرين مطلب اوست در ستون معروفش در روزنامه ي واشنگتن پست كه براي بعد از مرگش نوشته بود.
و سه عكس:
عكس + عكس + آرت بوخوالد و واشنگتن پست
درباره ی طنز...
"هیچ کس نمی تواند به شما اسرار نگارش طنز وشوخی را بیاموزد.لذّت و درک آن از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود ومن نمی توانم این اسرار را به هیچکس انتقال دهم جز به پسرم....آن هم از طریق وراثت!!"
"آرت بوخوالد"
سه قطعه لبخند...!
( سعي مي كنم از اين به بعد در هر پست ، سه شعر طنز را هم انتخاب و لينك كنم )
عاشقي خيلي چيزه! از : ناصر فيض
شعري براي مترو! از : مهدي استاد احمد
اينجا براي از تو سرودن طلا كم است! از: اميد مهدي ن‍ژاد
