چند قطعه شعر + افشای نام نامی مرد رند!

 

                                        تعمیر معمار!

      گفت در بحــــــث مدیــــــریت کسی            از کــــژی هایی کــــــــه می آید پدید:

    "خشت اول چون نهــــد معمــار کج             این کجی تـا آسمــــان خواهد رسید!"

     گفتمش: با این رسیدن کار نیست                 بهر چــــــاره شیــــــوه ای باید جدید

     خشت اول چون نهــد معمـــــار کج              خشتکش را بـــر سرش باید کشید!!

 

                                     در مذمّت زبان!

        ز دست دیده و دل هر ســــه فریاد!         (ببخشین...سومی را بردم از یاد!)

        بسازم خنجـــــــری نیشش ز فولاد         ببرّم سومی را ، گــــــــــردم آزاد!!

 

 و چند پیامک همینجوری به رفقا !:

                                       پیامک ِدلدارکی!

     دیری است کـه دلدار پیامک نفرستاد            بهــــر دلک خاصک و عامک نفرستاد

    زان گوشی دردانه که خاموش مبادا!             بر گوش دل بنــــده سلامک نفــــرستاد

    از خالک خود دانگکی ساخت ولیکن            صیّادک من حیف کـــه دامک نفرستاد

    بنشست و سپس پا شد و خندید ودریغا           یک مورچه از بهــر حمامک نفرستاد!!

 

                                      پیامک  یانگومکی!

      کانال دو چو جمعه به عهدش وفا کند          در قصر خویش حاجت خلقی روا کند

     باد صبا! برو به گیوم یونگ عرض کن        فکری به حال سفره ی افطار ما کند!

     در آش رشته مــــان بچکاند هلاهلی           مــــا را ز دست این سریالش رها کند  

     بعداً به آن جواهر در قصرمان بگو            ارواح خاک "هن"! حق "مین" را ادا کند!

      دارم امید اینکه فلک بهــــــر انتقام            دردی به جـــان "یولی "شیطون بلا کند!

      دردم نهفته به ز طبیبان گیج قصر              باشد کـــه یانگـــــــوم آید و دردم دوا کند !

همه هوشم ز سر گــــــم شد عزیزم!           دلم فــــــــــارغ ز مردم شد عزیزم!

مزن زنگ و اس ام اس تا یه ساعت          زمون پخش یانگــــــــوم شد عزیزم!!

 


       مراسم رونمایی از مرد رند و دستش!...(به صورت زنده)

                                                      

اینکه در عالم نت به یکباره  سرو کله ی این مرد رند - در معیت باقی اعضا!- چگونه و از کجا پیدا شد ، یک سوال انحرافی است ، چون خدا وکیلی در نت  از این مرد رند  همه چیز پیدا شد به غیر از همین سر و کله! افرادی نیز که در رویاهای صادقه موفق به زیارت ایشان شدند به جای کله یک دایره ی تو خالی دیدند - بلا تشبیه کله ی مبارکشان - که  داخلش یک علامت سوال بزرگ بود.عجیب این بود که   همه ی این افراد نیز بعدا برای تعبیر این خواب و دانستن اسم و رسم مرد رند دست به دامان بوالفضول می شدند و نمی دانم به چه علتی ، فکر می کردند که بوالفضول از راز مرد رند آگاه است و عجیب تر از آن  این بود که  خیلی هم  درست فکر می کردند!!

معشوق چــــــون نقاب ز رخ بر نمی کشد     آدم دیگه فضول شده هی سر نمی کشد!!

تا عزیزی این معما را در دل خویش تا نیس فرانسه ببرد و آنجا هم ببیند که نه...در نیس هم از دست آن خلاصی نیس!...و برای کشف این معما به ما پیامک بزند که : این مرد رند کیست؟  و ما هم برایش ارسال بکنیم که:

اسرار ازل را ز فرانسه یا هند             درخواست نکن که سوی تو گردد سند

باشد پس پرده گفتگویی سکرت             گر پرده برافتد نه تو مانی و نه رند!!

... و نهایتا  ما هم اندک اندک رند تر شویم و هر سوالی را در نطفه ( و حتی پیش از آن!) خبه کنیم و همینکه عزیزطنزپردازی پیامکاً بپرسد: مدتی است که سوالی اطلاعاتی فلسفی برایمان عارض شده است، بپرسیم؟

 با فراست تا آخرش برویم و بنویسیم: اگر "رندانه" نباشد در خدمتیم!

و آن عزیز این را از کرامات مرد رند دانسته ، ما را العیاذ بالله ، با ایشان عوضی بگیرد و نداند که:

اگرچه رند به رندی بسی بود کیفور        به عالمی نفروشیم بوالفضولی را!

از آنجایی که ایشان با زبان خوش خود افشایی نفرمودند اینک که به پابوس امام رضا(ع) رفته و برگشته اند به امید اینکه از نوشته ها و سروده های ایذایی خویش، توبه نصوح فرموده باشند طی یک حرکت خود جوش دست به افشاگری می زنیم  تا خیل طنازان فریاد بزنند که:

ای بوالفضول! افشا کن         مرد رندرو رسوا کن

و بعد مرد رند با پوزخندی  از زبان صائب بگوید:

تشت من چون آفتاب از بــــام چرخ افتاده است

ساده لوح  آنکس که می خواهد کند رسوا مرا!

...و اکنون که شکر خدا مردرند جای خود را در نت باز کرده است و از استعداد خویش دارد استفاده های سوء  می کند ، در آستانه ی نه ماهگی(یا فوقش ده ماهگی!) مرد رند ،او را فارغ می کنیم (!)از دغدغه ی شناخته شدن توسط  ابنای روزگار ومی رسیم به رونمایی(روکم نمایی؟) از مرد رند...

ما نام نامی ایشان را در قالب دو بیت معما کرده ایم، تا کور شود هر آنکه نتواند یافت! بالطبع با اندک دقتی می توانید اسم و فامیلی ایشان را  به راحتی آب خوردن( بعد از افطار!) کشف کنید. سه نفر از برندگان به قید قرعه نباشند که جایزه ای مادی در بین نیست و بقیه ی برندگان هم که یحتمل  با پارتی بازی برنده اعلام خواهند شد ، همین کلاس آنها را بس باشد!

آنها كه قادر به حل معما شدند كه هيچ و گرنه در جلسه شكرخند (شنبه 7 مهر ساعت 4 عصر- تهران فرهنگ‌سراي ارسباران) به فيض ديدار ايشان نائل مي شوند. باز هم هیچ!! چون این ماه شکرخند برگزار نمی شود . پس تنها راه باقی مانده کلنجار رفتن با معما خواهد بود! اینقدر تنبلی نفرمایید!!


نقش او چونکه نیمه محرز شد        بهر احسان به روی سن آمد

 از پــی آشتی ببین ســـــــاقی         بر درش سرزده چو جن آمد!

اين 4 بيت را هم خود مرد رند از راه رسیده و  به این ۲ بیت افزوده ...

(برس ای مرد رند، که کال از دنیا نروی!!)

بوالفضول است مثل بسم الله     مرد رند از قضا چو جن آمد
اين يكي با سلام و با صلوات     و آن يكي با اهن اهن آمد
اين يكي آمده‌است با پي.كي       وان یکی پشت سيتروئن آمد
نذر كرده كه لو دهد ما را         پس چرا اين‌قدر خشن آمد؟

............

توضیح: (کامنتهایی که با پاسخ صحیح، زده اند تو خال - البته با قید راه حل مسئله!ـ ،  برای اینکه بازار معما همچنان داغ باشد ، موقتا نمایش داده نمی شوند. جای نگرانی نیست! ...در ضمن اسامی تیراندازان برتر در پست آتی خواهد آمد!) چرا از پست آتی از همین الساعه شروع شد!:

برندگان معما تا این لحظه(ساعت ۲۱ هفتم  مهر!) به ترتیب اکتشاف! :

زهراخانوم درّی      مولانا ترکی    نجوا خان کاشانیم .ر خاتونداش وحيد خليلي

عليرضا خان ماندگار بدپیله بزرگ...

دوستانی که فقط اسم  يا فاميلي را کشف کرده اند و در نیمه راهند!:

آقا فرهاد محمد خان جاويد...

 

یک توضیح دیگر: ما گفتیم حل این معما به راحتی آب خوردن است اما دیگر نه آنقدر که فکر کنید جواب معما : احسان ساقی است!! در بیت اول نام و در بیت دوم اسم فامیل مرد رند مستتر شده است!!

 

             مهلت فسفر سوزی امغاز متفکره(!) به پایان رسید

آرشیو دانشجویی!

 

پارسال تنی چند از دوستان نتی ، ما را تشویق می فرمودند به خلق طنز دانشجویی - برای درج در نشریه - ما هم تصمیم گرفتیم برای خالی نماندن عریضه و پست،  تنی چند از(!) شعرهای زمان دانشجویی مان  را اینجا بنویسیم( که معمولا در پشت ورقه های امتحانی  خطاب به اساتید نوشته می شد...!)

                                       

                                                  زَمکِلاس!

       گلایه کردم از سرمـــا و گفتم:            ز فرط سـوز سرمـــــا اشکریزم

      "بزرگی افت و خیزی نیز دارد"            به پاسخ گفت استــــــــاد عزیزم

     بدو گفتم: خیالی نیست یا شیخ!          کـــــزآن نبــــــود گزیرم یا گریزم

     ولی ترسم ز سرمـــای کلاست            چنان افتم کــــــه دیگر برنخیزم!

                    

                                   دانشکده ی  شیر تو شیر!

یک دو ترمی مثنــــوی تاخیر شد            مهلتی تا شیر  تـــــوی شیر شد

ترم ســــوم آمد امــــــــا ترم قبــل          بر گلـــــو پیچیده ما را همچو حبل!

امنحاناتش نمی گـــــردد تمـــــام           من ندیدم ترم اینســــان مستدام

ترم ســـــه هـــــــرچند از راه آمده          ترم دو خـــــــارج نگشتــــــه از رده

حضرت مولا! تــــــو را جان حسام          بشنو از مــــا بندگــــان هم یک کلام

گرچـــــه حــــق را محرم راز آمدی          جمله مــــــــا را درد سر ساز آمدی

می سرودی آنزمان کـــه بی امان           هیچ کردی یـــــــــاد روز امتحـــــــــان

ابتدا انگــــــــار کردم شربت است            بعـــد دیدم ضربت اندر ضربت است!

ضربتی خوردیم از این متن حجیم            (ای دو صد لعنت به شیطان رجیم!)

بابت این پند مــــــا را کن بحــــــل            فاعلاتـــــــن فاعلاتـــــــــــن را بهل!  

 

                                         تشتت آرای اساتید!

 از شاهنامه وعده ي استــاد بهر درس          اوّل به غیر نامه ای از باستان نبود

سوگ و حماسه را نیز افزود در پی اش         هیچش نظر نبود که ما را توان نبود

رستم نبود تا کــــــه بخواند از این کتب         بیند که این سه بخش کم ازهفت خان نبود

گه بین ما و کوشش و کزّازی و حکیم(!)        یک تن به رای با دگری همزبان نبود!!

هر یک جدا گرفته ره داستان خویش             کس با حکیم همدل و همداستان نبود!

این امتحان ز سر گذراندیم و زنده ایم             "ما را به سخت جانی خود این گمان نبود"...

 

                                               پاچه خاری منظوم!       

      ای فضل و هنر شده بهین جامه ی تو          کام دل مـــــــــن بر آید از کامه ی تو

      اینک ماییم و گـــــــردش خامـــه ی تو          مرز نمــــــــرات و مرزبان نامه ی تو!

 


طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 وطن یعنی صف   نون  و  صف شیر        وطن  یعنی   همش   درگیر  ، درگیر...

وطن   یعنی      امیر   قلعه نوعی!         (  اونم  ما  رو  گیر آورده    به نوعی! )...

وطن یعنی...  

 


خاطره: (...از "در حلقه ی رندان" اردبیل که با تنی چند از دوستان طنز پرداز مهمانش بودیم)

همایون برخاست و شعر: امون از ذات زنا و حقه های دخترا را خواند...

یکیشون عشوه میاد فِک میکنه ملوس میشه

موهاشو پُف میده و عین دم خروس میشه

وقت خواسگاری چایی نمیاره، لوس میشه

با وجود این اداها آخرش عروس میشه

 

این چه رسمیه که باستی خر بشیم ما پسرا؟

امون از ذات زنا و حقه های دخترا

 

وای به حالت اگه تو دچار کم پولی بشی

یا گرفتار همین  پیسیِ  معمولی  بشی

یا تو حلق نارفیقی بری ، هاپولی بشی

وقتشه که ملتزم  به  دادن کولی  بشی

 

اخم و تخم و بد و بیراه و فحش و ناسز

امــون از ذات زنا و حقه های دخترا...

 

 هنوز به نیمه ی شعر نرسیده بود که خانمی محترم و دختر جوانی (احتمالا دخترش) از جایشان بلند شدند و به عنوان اعتراض حیاط حوزه ی هنری اردبیل(محل برگزاری مراسم) را  را ترک کردند و  در حین ترک کردن محوطه ، به ترکی بر سر همایون داد زدند  که : تو رو کی بزرگ کرده؛ از تخم مرغ در اومدی؟؟!! ( یعنی ای نمک نشناس! تو رو هم "زن" بزرگ کرده است!)

...و بعد از  خارج شدن نیز صدای بد وبیراه هر دوشان  شنیده می شد و چقدر خوب بود که همایون ترکی نمی دانست!! می بینید که یک طنز پرداز موفق چه زود با مردم ارتباط برقرار می کند!

این هم بند اضافه شده ی  بنده  :

وای از اون روزی که شاعر بره پشت تریبون

بش بگن شعر "امون از ذات زنها..."ت رو بخون

اونم از بر بخونه تمومشو خوب و روون

زنی پاشه بکنه شاعره رو کن فیکون!

خوبه که کار نکشید به لنگه کفش و دسته بیل

امون از ذات زنای جنگجوی اردبیل!