بوالفضول الشعرا

شب شده فوتبالیاش خواب ندارن            کاری بـــــا آفتاب و مهتاب ندارن

واسه انتظار دیگـــــــه تاب ندارن             میگن این برنامه ها صاب ندارن؟

                              "عادل" امشب واسه چی دیر اومده؟

                               بچه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                      *

بحثـــــای داوری غوغــا می کنه             "فنایی" فیلمـــو تماشا می کنه

بازیکن خطاشـــو حاشا می کنه             اسلوموشن اونــو رسوا می کنه!

                            -این کجاش تکله ، پسر جان ، لگده!

                             بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                     *

این از اون یه حرف زشتی شنیده           "نصرتی" رو سـاق "بنگــــر"پریده

"کاظمی" گیسای "شیثو "کشیده           خطــــا رو "مـــرادی" گیرم ندیده-

                               کمکش آخ چــــــــــرا پرچم نزده؟!

                               بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                     *

وقتی داور یه کم آسون می گیره         دفاع از هافبکه نیشگـون می گیره!

جلوی چشمو یهو خون می گیره           یهو مصدوم پا میشه جون می گیره

                                 دوربین اون بالا تـــــــو کــــار رصده

                                 بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                      *

دوربینش شکـــــارچـی حواشیه            گاهی هم مشغــول دونه پاشیه

فکر نکن تــــــو این زمینه ناشیه             وقتی که میره ســـــراغ حاشیه

                        ده تا هم روش میذاره، گاهی صده!!

                         بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                    *

توی تمرین "خطیبی" قدری شله           "واحـــدی" این روزا قــدری تپله

کار "شیری" روی "طالب لو" فوله           نه قبول نیس آقــا ،کی گفته گله؟

                             همــــــــه دیدن گله مردوده، رده!

                            بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                     *

ســـــر تیم مـــــا رو پخ پخ بریدن            ســـــه تایی رو گلـــــــر ما پریدن

فحشمـــون دادن و مردم شنیدن          اینکه شش تــــــا گل ما رو ندیدن-

                             همش از روی لجــــــــه یا حسده!

                             بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                       *

این میگه: من تو رو افشا می کنم!        اون میگه: مشت تو رو وا می کنم!

اگــــه دعـوا داری دعـــوا می کنم          یه گزارش واســـــه فیفا می کنم

                               مواظب باش تــــوی دستم سنده!

                               بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                      *

"فيروز" این ور نداره عصب-مصب          پريده  روي  هوا ســـه چار وجب!

"جلالی" افتــاده تـــوی تاب و تب           تو لکــه "بیژن ذوالفقــــــار نسب"

                            بحث "فرهـاد" و "اميـر" و "صمده"

                            بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!                                      

 "مس کرمان" شده فکّش پياده              "سایپـا" هی باخته ولی وا نداده        

"صبا باتری" میگـه شارژم زیاده               "راه آهـن" ســــرور برج میلاده!!

                            "اکبر آقــا" کارشو خـــــــــوب بلده

                            بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                      *

روی سکّو یکی معقول می شینه           بازی رو محترمــــــــانه می بینه

اون يکي -اونکـــــه اراذل ترينه  -           پشت هم ترقه هـــاش تو  زمینه

                             اونیکه ســـــــــوراخه انگار خرده!!

                             بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                     *

اگه تیمش ببـــازه خـون می کنه            ولوله تـــــــــوی خیابون می کنه

دل مردم رو پریشـــــون می کنه            خط واحد ها رو داغـــون می کنه

                               این تماشاگـــــــــــره یا دیو و دده؟!

                               بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                     *

چفدَر فوتبــــال مــــا  هــای لِوِله            تیم ملی تــــــــوی کوچه ها وله

کشتی فدراسیون تــــــــوی گله            چش بــــه راه ملــــــــــوان زبله

                              توی این دریـــــــا عجب جزر و مده

                              بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                      *

همه ي برنامـــه ها باد  هــــــوا             شده فوتبــــال يه مريض بي نوا

رودلش هزارتـــــــــا درد بي دوا             ما ميگيم امّـــــــا کو گوش شنوا

                              "بوالفضول"! گير نده ، اين کارا بده!

                              بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!

                                                آذرماه ۸۶

 این دو شعر فوتبالی را هم از آرشیو گذاشتیم اینجا ، (اگرچه خاطرات خوشی را تداعی نخواهند کرد!)

یار کروات!                تقدیم به برانکو ایوانکویچ!         

ما و جام جهانی       پیشگویی تلخی که به حقیقت پیوست!

دل عاشق ما در بین دوستان و جاهای دیگر بازتابهایی داشته است که به برخی تیمنا اشاره می شود:

۱- استقبال مرد رند  از دل عاشق ما که به اقتفای ما رفته اند (آمده اند؟) خواندنش خالی از اضرار نیست!

۲- جایی مصرع اینجور چاپ شده است:  کنون چه موقع آواز عشق بود.... (سه نقطه!)؟!! 

(در راستای قول معروف :ادب مرد به.... سه تا نقطه!!)

 و در نشریه دیگر :

مرا به آخر این داغی ام برسان(؟)       فدای چشم تو ساقی بریز چایی داغ!

(عجب روزگاری است که وزن هم امنیت اجتماعی ندارد!)

۳- نجوای کاشانی:

هزار مرتبه گفتم دو باره می گویم            مخور فریب از آنها که می زنند چراغ
اگر دل تو ازین دست عشق می جوید      بدون چون و چرا می کند خدا ارفاغ
فقط بپا که اگر در کت شما کردند             ازو نگیری غیر از دو بیت شعر سراغ
.....
اگر بنای شما بر شکست قافیه است        بگو که با تو بمانیم چابک و غبراق
به قاف قافیه برپا کنیم و از بالا                  به شاعران فرو دستمان کنیم ابلاغ
که قاف و غین از آنجا که یک صدا دارند      دوگانگی نشود بر مرامشان اطلاق
علی الخصوص که نام آوران پست مدرن    کنند قافیه سازی بدین روال و سیاق
......
به بوالفضول پیامی دهید از نجـــوا              که ای تو نیز چو نجوا مسوّد الاوراق

 پاسخ بوالفضول الشعرا:

هر آنکه بود چو بنده مسوّدالاوراق           

 به راه شعر تصادف نمود و شد اوراق!

می قوافی اگر داخل "ایاغ" آریم              

 به تازیانه ی اکفا زنندمان شلّاق!!

بهل که کور و کچلهای خیل پست مدرن    

 کنند قافیه را هم به ضرب چوب چلاق!

چماق می کشداز ضعف روی دلبرشعـر  

 کسی که شاعرمطرح شود به ضرب چماق!

ولی عزیز دلم! قاف و غین را ول کن    

نیار هم ز مدرنان برای من مصداق

بدان که قلیه نه با قاف و غین می سازند  

که گوشت خواهد و زان بعد شعله های اجاق!

(اگر نداشته ای گوشت ، باش مهمانم  

بیا که بر سر سفره به هم مکیم سماق!)

*
خلاصه بهر تو "نجوا" دعای من این است:   

سرت سلامت و وفتت خوش و دماغت چاق!

۴- محمد جاوید  :

اگر به عشق گلی مبتلا شدی در باغ             بپا که یکه کلاغت نشه چهل تا کلاغ
نگار تو که دماغش عقاب می ماند                 چرا به تیغ پزشکان کند علاج دماغ ؟
زبس که نام تورم شنیده ام هر روز               شده دو گوش من زار همچو گوش الاغ
اگر که شعرم من اینگونه بی سر و ته شد     ببخش سردی دیماه زمن ربوده دماغ

البته نه اون دماغ عقابی!

۵- یواشکی:

بلبلان همچو کلاغند همه نعره زنان         طفلکی گل که در این باغ دوام آورده

۶- زهرا درِّی:

سر ِ قـــــــــــرار نیایم... سَرِ وبت آیم             مگر که ذره ای از غصه ها رسم به فراغ !

و کاش جای چنین وزن شعرخود ای دوست    به وزن شاد و شعفناک می زدی آن زاغ !

   غم تو خجسته بادا که غمی است جاودانی      ندهم چنین غمی را بــــه هزار شادمانی

در مشت گرفت آب و بی تــــــــاب نشد           شرمنده ی اهــل بیت و اصحاب نشد

در حیرتم از عطــــــــش که مانند فرات              از شرم لب تشنــــــــه ی او آب نشد

 *

در چشم فرات عکس ماه افتاده است          یک شعله به رنگ اشک و آه افتاده است

آن دست بنازم کــه جلوتــــــــــــر از پا            در راه وصــــــــال حق به راه افتاده است

 *

تـــــــــا بر تن او تیر فزون تر می شد               هم گریه ی مشک لاله گون تر می شد

می گفت:سلام بــاد بر خون حسین!             وقتی لب تشنه اش ز خون تر می شد

 *

تـــــــــا بــــر اسرای خـــــــــاک دادند ندا            خونی پی فدیـــــــه رفت و دستی به فدا

این ریخت به خاک و آن شد از شانه جدا           این خون خدا و آن  دگــــــر  دست خدا

*

تــــا ساغر وصل را بــــــه دستش دادند              چندی ز در  نظــــــــــاره اش استادند

دیدند دو دست او پی سجده ی شکـــر             از شانه جــــــــدا شده به خاک افتادند...

                                                 سعید سلیمان پور ارومی