شب یلدا رسیده + شعر"شب یلدا"  از بانی

 

برای اینکه سنت حسته ی به روز گشتن هفتگی -که مدتی است بدان مقید  شده ام!- فعلا حفظ شود ،ساعتی پیش در استقبال از شب یلدا ابیاتی سرودم  که تقدیم می شود  -بعدا شاید رتوش شد و تکمیل تر شد و یا نشد!_:    

                                         شب یلدا رسیده!

    

یک امشب را نخواب ای نور دیده!                  

شب یلدا رسیده!

که خواب از چشمها یکسر پریده!                   

شب یلدا رسیده!

بکن کیف از سر شب تا سپیده                    

شب یلدا رسیده!

   

هجوم میهمانان گرامی                    

پی عرض سلامی

فزون تر بهـر عرض احترامی             

-و البت صرف شامی!-

جلوی درب منزل صف کشیده                     

شب یلدا رسیده!

    

تتق تق تق صدای کوبه ی در                      

فک و فامیل همسر

فریبرز و مجید و دائی اکبــر                     

تقی خان با سه خواهر

زری خاتون و مرجــــان و فریده                       

شب یلدا رسیده! 

    

نگاهی زیر چشمی کـن به آنور                     

به حالات غضنفر

دو پرس و بعد از آن یک پرس دیگر               

پس از یک ربع، از سر

تـــو گویی معده اش ترمز بریده                    

شب یلدا رسیده!

    

پس از شام اندر آن  بزم شبانه                     

به شوری عاشقانه

هجوم آورده  سوی هندوانه                      

پس از آن بی بهانه

به چاقو سینه ی آن را دریده                     

شب یلدا رسیده!

    

ز بعـد انهدام هندوانه                      

انار دانه دانه

-همان صد دانه یاقوت ترانه!                     

که حفظ درسخوانه(!)-

دو تا را خورده، شش تا را مکیده!                   

شب یلدا رسیــده!

                                                                  

 سوی پشمک سپس وا کرده راهی               

دو لپّی خورده گاهی

شده سیر  و پس از شکر الهی(!)                 

از آن خواهی نخواهی

ز بهر مزمزه از نـو  مزیده  !                   

شب یلدا رسیده!

    

همه مبهوت آن حلوا خورانش                         

به ویـــژه میزبانش          

دو دستی هی تپانده در دهانش                      

نمی دانی چسانش

به عمرش گوئیا حلوا ندیده!                       

شب یلدا رسیده!

  

ز بهر میهمانان  بوالفضولا!                      

بخوان در وصف یلدا

مهیا کن بساط شادی ما                      

بدان این رسم زیبا-

به مثل عیده و چون ما سعیده!                       

شب یلدا رسیده!

 

 

  

.............................................................................

بعد التحریر:

در قالب شعر  فوق که می توان "مستزاد با نون اضافه!" نامیدش ،ظاهراً یک بیت به هر بند اضافه کرده ام!به عبارت صحیح تر اگر افزوده های مصراعها را در نظر نگیریم، بیتهای این شعر سه مصرعی شده اند!(مسمط مثلث مستزاد؟)...نظرتان درباره این ابتکار زیادی(!) چیست؟ دوستان اگرشعری در قالب فوق دیده اند و به خاطر دارند ممنون می شوم که یاد آوری فرمایند.


 

شعر شب یلدا ۸۴  شعر + پیامک            کلیک

شعر شب یلدا ۸۵                                   کلیک

شعر شب یلدا - ترکی                           کلیک


 

 

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

در دست اقدام و تحریر...!

                           شعر "شب یلدا"

                  حاج حسن شعبانی -بانی

                                               از : حاج حسن شعبانی(بانی)

                                                         به نقل از کتاب:خلواره

شب یلدا کـــه رفتم ســــوی خـانه              گرفتـــــــم پرتقـــــــــــــال و هندوانه

خیـــــار و سیب و شیرینی و آجیل              دوتـــــا جعبه انــــــــــــــار دانه دانه

گـــــــز و خربوزه و پشمک که دارم               ز هــــــــر یک خاطراتی جــــــاودانه

شب یلدا بــــــــوَد یا شـــــــام یغما              و یــــــــــــــا هنگــــــــام اجرای ترانه

به گوشم می رسد از دور و نزدیک             نوای دلکـــــــــش چنگ و چغــــــانه

پس از صرف طعام و چــــای و میوه             تقاضــــــــا کردم از عمّـــــــه سمانه

که از عهــــــد کهـــــــــن با ما بگوید            هم از رسم و رســــــــــوم آن زمانه

چه خوش میگفت و ما خوش میشنیدیم    پس از ایشان مرا گـــــــل کرد چانه

نمی دانم چـــــــرا یک دفعـــــه نامِ-            "جنیفر لوپز" آمــــــــــــــــد در میانه

عیالم گفت:خواهــــــــــان منی تو              و یا خواهــــــــان آن مست چمانه؟

به او با شور و شوق و خنده گفتم             عزیزم با اجــــــــازه، هــــــــــر دُوانه!!

نمی دانی چه بلوایی به پـــــا شد            از آن گفتــــــــــــــــار پاک و صادقانه

به خود گفتم که"بانی" این تو بودی           که دست همســـــــرت دادی بهانه

خلاصه آنچنــــــــــــــان آشوب گردید           کـــــــــه از ترسم برون رفتم ز خانه

ز پشت در زدم فریـــــــــــاد و گفتم:            "مدونا" هم کنارش، هر سه وانه!!

و آن شب در به روی مــن نشد باز             شدم چـــــــــون مرغ دور از آشیانه

شب جمعــــــــــــه برای او نوشتم              ندامت نامـــــــــــــه، امّـــا محرمانه

نمی دانم پس از آن نامــــــه دیگر              عیالم کینه بــــــــــــا من داره یا نِه

ولی بگذار- بــــــــــــــا صد بار تکرار-            بگویم آخرین حرفــــــــــــــم همانه!!

 

نردبان ترقی + معرفی کتاب

                      

نکوهش چــرا چــــــرخ نیلـــوفری را

                                              بگیری از این چــــرخ اگــــر پنچری را!

بکن نـــام خـــــود را قرین سیاست

                                               بجـــــوی اندر این عرصه نام آوری را

سری بین سرهــــا در آر و از این ره

                                               سریری بکن دست و پـــا ،سروری را

برای ترّقی بکــــــن پاچــــــه خـــاری

                                               مقامـــــــات استانی و کشـــوری را

پی اخذ یک پــــــاره کاغذ ، به جانت-

                                              مخــــــر رنج کنکــــــور سرتــاسری را                            

درخت تو گـــــــــــر بـــار دانش نگیرد

                                               غنیمت شمـــر مدرک سرســـری را!

دل هر جناحی که دیدی به دست آر

                                               که طرفه رموزی است این دلبــری را

مقالـــــه بزن پـــر ز تمجید و تحسین

                                               گهـــی اینوری را ،گهـــــــی آنوری را

برو داخــــــل بازی حزبهـــــــــا شــــو

                                               بیامـــــــــــوز هم فــنّ بازیگــــــری را

اگر تـــــــوی بازی شدی هفت تایی

                                                مفصّـــــــــر بدان شیــوه ی داوری را

ز خـــــــــــاور الی باختـــر کــن حواله

                                                گــــــــهِ باختن اگـــــــــــزوز خاوری را!

(ز عــادل اگــــــــــر عدل حاصل نگردد

                                                 حَکَم کن جهانگیر خــــان، کوثری را!)

*

الا شاعر ترک! سنّت گــــــــــرا شــو

                                                به جـــــــای باگت مدح کن بربری را!

تو کــــــه پارسی گویی و ترک، زنهار

                                               مکــــــــــن تَـــــرک این تُرکی آذری را

بها ده - هم آواز با شهریـــــــــــاران-

                                               زبــــــــــان پرآوازه ی مــــــــــــادری را...

 


 (طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 

معرفی کتاب

 

اشعار طنز طنزپرداز پیشکسوت و عزیزمان جناب حاج حسن شعبانی(بانی)

با عنوان خلواره (نشر شوکا) چندی است که طرب افزای محفل دوستان است.

 

       خلواره!

با هم شعر طنزی از این کتاب می خوانیم و مستفیض می شویم:

                                 نوه ی بازیگوش!

نوه ی کوچک و بازیگــــــوشم          گفت من عاشق تاخت و تازم

ظاهـــــــــراً کودکم و در باطن           مثل شهبــــــازم و در پروازم

نگهش را به نگـاهم انداخت             گفت کای همدم و هم آوازم

اسب و فیل و شتر برقی کو؟           گفته بودی که برات می سازم!

گفتمش :قربون شکل ماهت           خود، به از صد شتــر جمّازم

و برایت نـــه فقط می جنبم!            بلکه چون کبک دری می تازم

سکّـــــه پولی طلبید و دادم             گفتمش نیست دگر یک غازم

خنده سر داد و پرید رو دوشم           گفت :بابا حـــــاجی طناّزم!-

سکّه ای را که به دستم دادی          حالا باید به کجات اندازم؟؟!!

گفتمش :قافیــه را باخته ام             گرچه "بانی" سخن پردازم...!

!خواجه اسکروج

 

حکایت آن خواجه....

 اسکروج پیر!

آن خواجه که  راه دین به تلبیس زند          در روی و ریــــــا طعنه به ابلیس زند

در خواب اگر به شهــــد انگشت کند          برخیزد و شست خویش را لیس زند

 

آن خواجه که از سخاوتش دم زده است        یک عمر لگد به گــــور حاتم زده است

یک فرصت سور اگــــر ز وی فوت شود           چل روز سیاهپوش و ماتمــــزده است

 

آن خواجه که جنسی به بها نفروشد             از کسب ربـــــــا قبای زر می پوشد

در بحر کـــــــــرم نکرده انگشت فرو             آن بحـــر به مثل ناخنش می خوشد

  

آن خواجه که بس شهیر و برجسته شده         ز احصای منال خویشتن خسته شده

عمری است که دستهای خشکیده ی او         چون ذمّه ی ما به گردنش بسته شده (۱)

(۱):و لا تجعل يدك مغلولة الى عنقك ...اسرا/۲۹

.......................................................................................

 اسکروج پیر (Ebenezer Scrooge): شخصیت خسیس و معروف داستان "سرود کریسمس" چارلز دیکنز (که شکر خدا انواع فیلمها و  کارتونها بر اساسش ساخته شده است. اگر نخوانده اید و ندیده اید به نمونه های عینی آن در دور و بر خودتان رجوع فرمایید !)

 

دوبیتی های نفتی! + عاشقی

 

 

الا ای نفت! روز خوش نبینی

گل عیش از حیات خود نچینی

نشد چون بچّه ی آدم بیایی

دمی هم بر سر سفره نشینی!

 

تو را، گفتم بپردازند خشکه

سر سفره بیایی بشکه بشکه

لب ما تر نشد از خشکه ی تو

الهی که بری زیر درشکه!!

قلمکــــــاری و زربفتی نگردی

از این وضع هشلهفتی، نگردی

جناب وعده در حال عبور است

بپا ای سفره جان نفتی نگردی!

به دنیا کسب و کارت روبراه است

طلا هستی ولی رنگت سیاه است

سر سفره چگونه آرمت چون

طنابم پاره و دلوم به چاه است!

 


 نتایج نظرسنجی انتخاب برترین وبلاگهای فارسی   اینجا

طبق دیده ها و شنیده ها و رسیده ها(!) در نظر سنجی انتخاب برترین وبلاگهای فارسی، وبلاگ حقیر سراپا تقصیر عبدالفانی(!Funny...) بوالفضول الشعرا از طرف کاربران سایت بلاگفا به عنوان دومین وبلاگ طنز انتخاب شده است.(با تشکر ویژه از دوستان عزیزی که وبلاگ بوالفضول را قابل دانسته و در این نظرسنجی  به آن رای داده اند)


       (عاشقی)

گاه گاه،

           یک نگاه

                 در دل شب سیاه

                            آفتاب می کند تورا...

  باورت نمی شود!

  آه ای دل به اصطلاح پاک!

  خاک بر سرت،

                    که عاشقی سرت نمی شود!

                                                                         به نقل از  اینجا