برخی از عزیزان شاعر مدتی است هر شعری را در وبلاگشان می گذارند سوگندان غلیظ می خورند که شعرشان سیاسی نیست و مخاطبان را به جان عزیزانشان قسم می دهند که برداشت سیاسی از شعرشان نکنند منتها از آنجایی که ما مثل آنها محافظه کار نیستیم الساعه به بانگ بلند می گوییم که هر گونه برداشت سیاسی از اشعار ذیل بلامانع و بلکه لازم و باعث امتنان است و هرکس بدون برداشت سیاسی از اینجا برود مشمول ذمه شاعر خواهد بود!
۱
جام تو را دغدغه ي خاک نيست پيري تيمــــــاج تو امساك نيست
گرچــــه مرا همهه در خار توست کوکبه ی چشم تـــــو افسار توست
يك نفس از خوشه به شلوار رفت قابله ي كشك تـــــــو در كار رفت
سر به سر از پرده تف آلوده اي بالش دلمـــــــــــرده ي پالوده اي
هر نظرت شعشعه ي كاگل است بادي شوق تو قباي دل است
مستي ابـــــــــروی تو عاقل نبود بر لب گيسوي تـــــو محمل نبود
بايد از اين تــــوده شكافي رسد بر سر خُم كشف لحافي رسد
آينـــــــه در چشم النگـــــــو بگو از قلمت رونــــــــــــــق آهو بگو
از وجناتم سركي برگشـــــــــــا از دم گلچهــــــــره ككي برگشا
مفتعلن هالـــــــــــه ی لاطائلات مهمل مـــــــــــا مفتعلن فاعلات
۲
دلم در كيسه ي گاوت به گوش است چلیپای جواني باده پوش است
جواز پستــــــه همرنگ هلالت لب از هشت آسمان بندد مجالت
بهار سبلت ايمــــان ترانه است دلم در بـــاد ابرويت بهانه است
خرم را مي تنم بر دامـــن موش چه ابري اي دل آمد بر لبت دوش
مرا بازار سنگش نامه خيز است قبای شاربش عقل كنيز است
گل فيـــــل است و واویلا ندارم چنار از معجــــــــــــر لیلا ندارم
به همراه ملاقه ايستگاهي است به جان خامه شيپور پگاهي است
نمي بيني كه سگ تنبور شست است نمي بيني كه عنقا خسته دست است
بيا در دستـه هــــــا مستي بيفزا ميان جــــــــــاده تردستي بيفزا
مفاعیلن خرامان شد مفاعیل بزن جامی مفاعیلن اباطیل
۳
اي ســــــرد كشـــــاكش نباتي اي شانه به كيســــه ي حياتي
اي بــــــــــاغ سكنجبين غلامت خرمـــــــــــاي كلافه همكلامت
در غنچـــــــــه ي باد لب بميران در سقف شتــــــــر رطب بميران
هر جــــا كه به دشت چانه بارد از چـــاله ي خــــــــــر چغانه بارد
سيمـــــــاب ترانه قوز بند است زانــــوي مگس پر از چرند است
در جـــــــــــام شكر فضيلت افزا در غمزه ي كشك شوكت افزا
بر ساغـــــــــــــر دانه دار برخيز در زمره ي چشم مـــــــار برخيز
در دست كشـــــاله كف نداري از كوكب خـــــــــود علف نداري
بنگـــــــــــــر به حواله گاه عنتر يعني به جوال خــــــــــامه بنگر
طیاره مفــــــــــــــــاعلن ابابیل مفعول سر شمـــــــــا مفاعیل
۴
تخم کشکــــــــول در نظر دارم بر ترازو شكنــــــج تــــــــــر دارم
گردش توت و طعنه بر اسب است تنگناي من از تــو دلچسب است
در بيابان شکاف انگشت است روي اين پشته كاكل مشت است
قصه تا در شکــــوه جان گم شد بند شلوار عاشقــــــان گم شد
چشم در لاله ي ملـــــــــخ دارم كوزه در واحــــــــــــه ي زنخ دارم
دل من تب شکار محدود است بقچـــه خواب و پیاله اندود است
سایـــــــه بر تیره ی مظفر کش تیغ میدان به چهـــــــر اخگر کش
كم نكـــــــــش شيردان افسرده طعم آلوچــــــــه ی كتك خورده
شعـــــــر و شلوار و باقلا به به مگس و كشك و محتـــــوا به به
فاعلاتن بـــــــه ریش او فعلان از سبیلش مفاعلــــــــن سبلان
۵
شبان توي تشتش شباويز نيست سرش با سمندر گلاويز نيست
بپوشـــــــان شتربند زنديق را كلم باش چنگــــــال ابريق را
به هر مسندي جوزي از ماله گير صبوح از دم گاو سي ساله گير
پلاسي بگيـــــــران دم رنده را به انگشتري تــــاب ده خنده را
ملال كــــــج انديش دندان بگير جمال لجن كيش را جـــــان بگير
لوای عدالت به میخــــــانه باش به خامه نوازشگــــــر چانه باش
چمن باش و در باده بیدار شو شبی قسمت طاق دلدار شو
نه در خانه سوهان به باران بزن نه در چشم شانه بیابان بزن
درآر اي سمن بوی دندانه دار به كشتي نشين چشم يابو مدار
فعولن بــــــــه گیتی نگویی فعول خبر کن فعولن خـــــر بوالفضول
