مدیر

 

                                                                  از قهوه خانه ی سر میدان شروع شد.

                                                                   از شکل های داخل فنجان شروع شد

                                                                                                       شهرام میرزایی   

 

           مدیر

با التماس مــن به مدیران شروع شد

یک صبح زود با بله قربان شروع شد

من کارمند جزء و دلم جای دیگری

تا که امیدهای فراوان شروع شد

تا خم شود به رسم ادب در برابرم

با التفات بنده به دربان شروع شد

تا بنده را جناب مهندس کند خطاب

از پول چای و جیب نگهبان شروع شد

اظهار چاکری به رئیس بزرگمان

با یاری معاون ایشان شروع  شد

در روبروی من افق روشنی نبود

تا که سفارشات عموجان شروع شد

میدان که بازتر شد و رویم زیاد گشت

روکم کنی ز داعیه داران شروع شد

آخر شدم مدیر و ز جشن معارفه

از بهر خلق خدمت شایان شروع شد!

تا نطــــقمان ز نوع مدیریتی شود

آموزشی مفید برامان شروع شد

استادی انتخاب شد و درسهای من

از فصل «ژستهای  سخنران» شروع شد

با رهنمود عالی استاد بعد از آن

هر نطق بنده با لب خندان شروع شد

ده بیست آیه حفظ شد و اندکی حدیث

یک دوره ی فشرده ی عرفان شروع شد

تنها نه در  اداره که سیر تحولات 

در  جای جای عالم  امکان شروع شد

نظم امور با جلساتم قوام یافت

با شیوه ی حسینقلی خان شروع شد

نان و پنیر رفت و ریاضت تمام گشت

ماءالشعیر و مرغ و فسنجان شروع شد

از هضم رابعه گذراندیم رانت را

چون سفره جمع شد  نخ دندان شروع شد

چندی گذشت و سیر سفرهای خارجی

با دعوت سفیر لهستان شروع شد

یکسال رفت و دلزده گشتم ز پست خویش

فاز جدید بنده پس از آن شروع شد

با التماس من به وزیران شروع شد

دور جدید از خط  پایان شروع شد...

 

حکایت دل

                                             

دل توی دلم نباشد ای دوست                     وقتی ز دلت جـــــــــــدا بیفتد

نگذار دلـــــــــــــم ز گیسوانت                    واگشتــــــــه بــــه  زیرپا بیفتد

 ماتم که  چــو از کفت رها شد                    چون گردد یـــــــــــا کجا بیفتد؟

ترسم کــــه ز بند عشق عالی                    در تیه جنـــــــــــــون رها بیفتد

این قرعه ی غم ز نـام مجنون                     برگشته  به نــــــــــام ما بیفتد

از معرکــــــــــــه ی  بلا در آید                    در معرکــــــــــــه ی  بلا بیفتد

ماننده به برخــــــــــی اتفاقات                    آهستـــــــه و بیصــــــدا بیفتد

یا عین  فشـــــــــــار کارمندان                    نا غافل و بی هـــــــــــوا بیفتد

در راه معـــــاش همچو ایشان                    دستــــــی دستــــی ز پا بیفتد

 چون بحث فســــــاد اقتصادی                   در فـــاز سه نقطه ها.... بیفتد!

یا همچو سوالهـــــای مسکوت                   در ورطــــه ی بی جوابی افتد!

 

ای شاعـــــر بی ثمر! چه گویی؟               اینقدر نگــــو  چـــــــــــرا بیفتد؟

بگذار بیفتــــــــــــد و بمیــــــــرد                 تا از سرش این هـــــــــــوا بیفتد

هی بر ســــر دل بزن دو دستی                 تا منطق عقــــــل جــــــا بیفتد

در قافیه غَمض «عین»؟ هیهات!                کـــــــز حیّز اِنتفــــــــا(!) بیفتد!!


بروز  کردیم ایضاً!

* گم است امشب نگاه عاشقان در شام گیسویت...       در:    چی چِست     

  

* رئیسیم...!                                                               در:       بوالفضول2