چشم دشمن کور
باز شور حماسه برپا شد
راز همبستگی هویدا شد
دم تو گرم هموطن، احسنت!
باز از همّت تو غوغا شد
عجبا با فشار انگشتی(!)
پشت بدخواه مملکت تا شد!
صهیونیست ذلیل مرده به‌کل
بهر سوگ و عزا مهیا شد!
تا که در جلوه شد حماسۀ نور
همه گفتیم: چشم دشمن کور!
*
گل برآورده خاک میهن ما
«خاک بر سر» شده‌ست دشمن ما!
باز خرداد آمد و آورد
همره خویش بوی بهمن ما
دشمن ما اگرچه خواست زند
شرر تفرقه به خرمن ما -
همچو خاری به چشم دشمن رفت
وحدت واضح و مبرهن ما
همه گفتیم:«زنده باد ایران،
گر نباشد، مباد این تن ما»
سرِ صندوق‌ها کرور کرور
همه گفتیم:چشم دشمن کور!
*
ملت خوب و همدل و همراه
باز گل کاشتید، ای والله!
بعد از این شور انتخاباتی
کار دشمن شده‌است ناله و آه
اوباما بسکه زنجه-موره(!) نمود
رفت از حال، توی کاخ سیاه(!)
بعد یک عمر دشمنی با ما
دشمنان معاند و بدخواه -
کوه را کاه اگر نشان دادند
یا اگر ساختند کوه از کاه -
حالیا این حماسه را بالکل
معترف گشته‌اند با اکراه
جمله گیجند از این شکوه حضور
همه گفتیم:چشم دشمن کور!
*
زین خبر سکته زد نتانیاهو
بستری گشت توی سی.سی.یو!
چونکه شد لال از این حماسۀ ما
حرف زد با اشارت ابرو:
کاین چه بی‌لطف انتخاباتیست!
فتنه و اغتشاشِ آن پس کو؟»
پاسخ خلق، مشت محکم بود
خصم پررو دوباره رفت از رو!
تا که وحدت شبیه دریا شد
موجها سر کشید از هر سو
شکر باید خدای را که رسید
مژدۀ فتحی از عنایت او
مرحبا ملّت شکور و غیور
همه گفتیم:چشم دشمن کور!