بوالفضول الشعرا

رسیدی و پر از شادی و شوری                    آهای چارشنبه سوری!

شنیدم با جوانان جفت و جوری                    آهای چارشنبه سوری!

شده  فرهاد با فرزاد و هوشنگ                    برای شب هماهنگ              

پیامک می زند پروین بــه پوری                     آهای چارشنبه سوری!

پس از سالی چتیدن یا پیامک                      خوشا مهسا  و بابک!            

مزه دارد ملاقات حضـــــوری!                       آهای چارشنبه سوری!

جوانان با مدلهـــــــای فرنگی                       پی خوش آب و رنگی                     

تماماً نـــــــاز و گوگوری مگوری                     آهای چارشنبه سوری!

نمایشگــــاه انواع مدلهــــــــا                       طراوت بخش  دلها

صفــــــا بخش اُناثی و ذکوری                      آهای چارشنبه سوری!

بساط «سرخی تــو، زردی من»                    سر هر کوی  وبرزن

تو هم چون مردمــان غرق سروری                آهای چارشنبه سوری!

مش اصغر توی چادر دیدنی شد                    پی قاشق زنی شد

که باشد استتار اینجا ضروری!                       آهای چارشنبه سوری!

چراغ قرمز و ده حاجی فیروز                        سیه روی و سیه روز             

بگیرند از جماعت پول زوری                          آهای چارشنبه سوری!

 یکی از جیغ و داد  اهل کوچه                      کند  دندان قروچه

بگوید: داد از این حد بی شعوری!                  آهای چارشنبه سوری!

بر اعصــــــابش زند یکریز تقّه                       هیاهــــــــوی ترقّه

ندارد بیش از این تاب صبــوری                      آهای چارشنبه سوری!

به فحش و لعن  بر آباء و  اجداد                    مزاحم را کند یاد       

شب آمرزش اهـــــل قبوری!!                        آهای چارشنبه سوری!

مقصــر من نمی گویم تـو هستی                 ولی از  بمب دستی

چه چشمانی که شد محکوم کوری               آهای چارشنبه سوری!

نمی دانم بهشتی یا جهنم                         که کارت گشته درهم

از این دیو و دد و غلمان و حوری                     آهای چارشنبه سوری!

کنند آزارهــــــا  با نام سرکار                        گروهی مردم آزار

که دورند از ادب صد سال نوری                     آهای چارشنبه سوری!

امید است اینکه  با شادی معقول                 همه خوشحال و شنگول                 

کنیم از شیوه‌ی این  عده   دوری                    آهای چارشنبه سوری!

یکی دیگه...کلیک!

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید!...)

انتشار طنزسروده های خالو راشد

خواندن آن اکیداً و فجیعاً(!) توصیه می شود!

دلی شفاف چـــــون آیینه داری                 که بــــا مـــــــــــا یاری دیرینه داری

ندیدم خوشتر از شعـــر تو راشد!               بدان طنزی کـــه در "طنزینه"داری!

                                                                                                "بوالفضول"

 ...و حالا از گلستان آن برَم ورقی!:

سراپا عرضی و طولی نداری           کلاس خوب و معقولی نداری

از اینها بگذریم ای مرد برخیز             شب عید آمد و پولی نداری

برگرد بیا که بی تو من می میرم          عذرم بپذیر اگر چه بی تقصیرم

اما به ننه ت بگو که ان شاءالله           در سال جدید حالشو می گیرم!

     سيگار عامل بروز يا تشديد بيش از 50 بيماري است- جراید

                               در ذمّ سیگار!

                                            با اجازه‌ی شیخ اجل سعدی

آنکه هلاک خود(!) همی خواهد و من سلامتش

دل نکَند ز دود و دم هر چه کُنم ملامتش!

یک نخ و بعد مدتی دو نخ، سه نخ، دو بیست نخ

می کشد و نمی کشد غیر عذاب بابتش

خانه خراب یک هوس چو او نبوده هیچکس

سرفه و تنگی نفس گشته کنون علامتش

بوی بد دهان او چه نکهتی؟! نگو نگو!

از آن به وقت  گفتگو، کس نکند اجابتش!

ز جسم و جان و پول خود ز بسکه  بی خیال شد

کم شده استطاعتش ، خم شده سرو قامتش

 به فندکی و پاکتی! به وضع پر فلاکتی

رود سوی هلاکتی، ، اگر چه نیست طاقتش

چو یک مرض به سوی او هجوم سخت آورد

کم آورد که کم شده توان و  استقامتش

چه بد پیامدی است این ،چه عادت بدی است این،

مگر که همتش بَرَد، به سوی ترک عادتش

**

چنان ز  بهر اقتفا برفت بوالفضول ما

که  سعدی سخن سرا، خجل شد از فصاحتش!!

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

                                کامنتهای منظوم!  

نجوای کاشانی:

سلام ما به شما باد و هرچه فرمایید                   که ترک و فارس نداربد بس که زیبایید

به گاه گفتن جدّى چو آسمان ٍبلند                      به وقت کردن شوخی عمیق دریایید

زبانتان به ظرافت رسیده بی تردید                       چنان ظریف که از پشت واژه پیدایید

حضورتان همه جا هست و دوست می داریم          محبتید کـــــــه پیوسته در دل مایید

تجدید مطلع!:

اگـــــــــــــــــر ز راه محبت اراده فرمایید                 همیشه از ســـر توفیق سرور مایید

چه می شود که از آن چشم نازنین پرداز             به عاشقان نظــــر مرحمت بفرمایید

نیاز نیست شمـــا را به این تعارف و ناز               که بی مبالغه زیبـــا شناس و زیبایید

دلم برای شمـــــا تنگ می شود گاهی               که دیر دیر بـــــه وبلاگ بنده می آیید

 بوالفضول: 

هر آنزمان که به وبلاگ بنده می آیید               برادرانه پی چــــــــوبکـــــاری مایید!

گذاشتم به حساب ظرافت سرکار!                  زبان ما و ظرافت؟ عجب! نفرمایید!

که گفت آش دهانسوز باشد اشعارم؟            درون کاسه- نترسید و- فوت ننمایید!!

صفای طبع شما شد صفای شعر و ادب          که باغبان چنین گلشن مصفـــــــایید

ز نعره ی ادبی(!) گوش عالمی کر شد          -شما که آگه از اصوات این مُدرنایید(!)-

در این میانه خدا خیرتان دهد که هنوز            به گوش اهل ادب عاشقانه "نجوا"یید...

                       روبرو آماده بـــــــاش!       

 مژده ای یاران من         انتخابـــــات آمده

 بهر ما باز اینزمان           سور بــا سات آمده!

 کاندیدای ناز ما              چون هلوجات آمده!

 هم جناحی جان بیا       رهرو این جاده باش

                 روبرو آماده باش!

   □ 

 چند روزی با شما               دور هم عیش مدام

 چنجه هنگام ناهار             بختیاری وقت  شام

 بعد، تخریب رقیب                 با ادب با احترام

 ضربه هم گر می زنی         ضاربی افتاده باش!

                      روبرو آماده باش!

   □ 

از برای گفتمان                نرم شو، خواهش بکن!

 احتیاطاً همزمان              صبحها نرمش  بکن

 بهر دور بازوان                  دائماً ورزش بکن

 همچو من میلی بگیر        در پی کبّاده باش

                      روبرو آماده باش!       

    □ 

 بهر تبلیغات و نطق                   گاه تا زنجان برو

 بهر تخریب رقیب                      جانب کرمان برو

 خنده مثل پسته شو                سوی رفسنجان برو

 گاه آبـــــادان برو                     گاه در آباده باش

                       روبرو آماده باش!     

    □ 

 جز به فحاشی مکن               از دگر احزاب یاد

 حزب آب و حزب خاک            حزب آتش، حزب باد

 هان نیفتد از دهن                  زنده باد و مرده باد!

  بهر اعصاب رقیب                  دائما سنباده باش!

                         روبرو آماده باش ! 

   □    

کاندیدای ما چو هست            کاندیدایی بی نظیر

 آخر کــــــار آورد                     رای مبسوط و  کثیر!   

 چونکه او رای آورد                 یا رئیسی یا   مدیر

 کی تو را گفته داداش             کارمندی ساده باش

                       روبرو آماده باش !

   □                   

 همچو من از این نمد              باش خواهان کلاه

 مدح گو تا خوش شود            حضرت عالیجناح(!)

 بعد پیروزی سپس                هر چه می خواهی بخواه

 رانتها را هضم کن                  عین آقازاده باش

                     روبرو آماده باش !

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

                                                     خلاصی!

                                            بای(!) :سعید سلیمان پور 

 جوزف در سراشیبی منتهی به دره دست ترمز ماشین را کشید.دیگر همه چیز برایش تمام شده بود.سعی کرد برای آخرین بار قیافه ی کاترین را مجسم کند.چشمانش را بست و بعد از لحظه ای دستش را به طرف دستی برد .ماشین خلاص شد و  آرام آرام به طرف دره  سرازیر .جوزف  دستانش را روی سینه اش گذاشت.چند لحظه بعد همه چیز تمام می شد. ماشین داشت سرعت می گرفت.چند متر بیشتر نمانده بود. ناگهان ماشین درست بر لبه ی دره متوقف شد.انگار  زمان ایستاده بود.چشمان جوزف همچنان بسته  و دستانش هچنان روی سینه اش بود.صدای کشیده شدن سیفون شنیده شد و چند لحظه بعد  جواد  آمد و  دراز کشید و مجددا دگمه ی پاوز ریموت کنترل را فشار داد!

                                           شاعر فضایی  (م. امید!)

اشعار منتشر نشده ای از ماهواره امید!:

چنــــــــــان اوجی گرفتم در سمـــــــــاوات                که دست آخــــــر به قیمتهــــــــا رسیدم!

**

ز هجرم  چشم زهـــــره خون فشان است             دل ناهیــــــــــد در ســــوز نهـــــــــان است 

چنان از عشـــــــــق مــــــن بی تاب گشته                 که شمسی بهر من منظومه خوان است!

**

پریشب دُبّ اکبــــــــر بــــــــا قمـــــــــر بود!               دلم را خنده هــــــــاشــــــــان نیشتر بود

برایش چشــــــــــم غرّه رفتــــــــــم از دور                ولی در خــــــــرس گنده بی اثـــــــــر بود!!

                                           مائیم میان این دو حالت...!

اظهار شرمندگی: دوستان ببخشند که مدتی است فرصت نمی کنم به وبالیگشان(!) سر بزنم. سر فرصت-برای رفع گلایه های عمومی و خصوصی شان!ـ جبران مافات می کنیم ان شاءالله... اساسی!