ما و جام جهانی!
شمارش معکوس برای جام جهانی شروع شده است و فدراسیون فخیمه ی فوتبال دارد خودش را باد می زند. همه ی تیمهای حاضر در این آوردگاه جهانی از جمله همین تیمهای آسیایی دارند از فرصتهای باقی مانده به نحو احسن استفاده می کنند. اما عملکرد فدراسیون ما در سه مورد خلاصه شده است : اعلام بازی تیم مان با فلان کشور در فلان تاریخ .....اعلام لغو بازی فوق الذکر....و گاه تکذیب کلّ ماجرا!....
جرقه ی این شعر بلند بالا زمانی زده شد که بعد از بازیهای بد وضعیف ایران "برانکو" در برنامه های تلویزیونی ظاهر شد و بر خلاف نظر همه ی رسانه ها و کارشناسان فوتبال مملکت با قیافه ای متعجب گفت:
" من از اين حرفهاتعجب می کنم!....تیم ما خیلی خوب بازی می کند..."(!)
شمارش معکوس برای جام جهانی شروع شده است .دادکان همچنان حرف می زند و از برانکو حمایت می کند.خرداد ماه دارد از راه می رسد و با وضعیّت فعلی ما فقط یک شانس داریم. همه منتظر اقبال بلند از نوع (ایران – استرالیا) یی هستیم!!...
از این برنامــــــه هـــــــــای دادکانی کجـــا مـــــــا وکجـــــا جام جهـــانی!
حریفــــــــان گــرم بــــــازی وتدارک شمــــاری هــــــــــم پی خانه تکانی
همـه با سرمربی هـــــــــای مطرح به دنبال مقـــــــــــام قهرمــــــــــانی
عرب اینســـــــــو کره آنسوتر از مـا ژاپن آنسوترک با جـــــــان فشـانی –
عرق ر یزند و با طـــــــــــرح اصولی همـــــــــــــــه دنبال فتح و کامـرانی
ولی دست جنابش روی دست است به جای کار ، گــــــــرم نغمه خوانی
نخواند خطّ فـــــــــــــردا را که خواند: گل ســــــــــرخ وسفید و ارغوانی!!
همه حرف و هم حرف و همه حرف به زعـم خویش در گوهــــــر فشانی
بخواهـــــــد با خـرام استـــری لنگ کند با تیـــــــــــز پایان هـم عنــــانی
زند حرف وعوامل همچـــــــو طوطی به تصدیقش پی شیرین زبـــــــــانی
به دنیـــــا چون که شـد قحط مربی به ویچی بند کـرد آنســــان که دانی
امان از این همـــــه ویچی که آمـد به ایران چـــــــــــون بلای آسمــانی
چنــان بر خوان این کشــــور فتادند که روباهـــــــــــــان میان مرغدانی!
برانکو هم بیامد با دوصد شــــــــور به تهـــــــــــــــران از پی بازارگــانی!
دلار بی حساب ومفت بخشنـــــــد به این تمـــــــــرین دِهـان یک قرانی!
ز ابجد خــوان جماعت چشم داریم ز بر خوانندمـــــــان "سبع المثانی"!
ازآن ترسم شـــــــــود روزی برانکو در ایران یک بنــــــــــــــای باستانی!
جواد و عـــــــادل و پیمــان و مزدک علیفــــــــــــــر با رضــــــای جاودانی -
همه ماتنـــــــــــد از تاکتیک تیمش که بازی می کند عنتـــــر میلانی(!)
چه بازیهـــــــا که ملّت از تماشاش به کلّی سیر شــــــد از زندگـــــــانی
چه گلهایی کــه خوردیم از حریفان چو حلــــــــــــــوایی ز نوع تن تنانی!
زهی حملــــه، زهی خطّ دفاعی! زهی هافبـــک ؛ زهی دروازه با نی!
اگر ده – صفـــــــــر هم بازیم ؛ دارد به کف توجیـه هــــــــــــــای آنچنانی
نماد سفسطه ، رند و زبانبــــــــــاز خدای حیلــــــــــــه ؛ اِند شارلاتانی
کسی کــــــه در رقابت توی تهران رخش از ترس گــــــردد زعفرانی –
چسان خواهــد که در میدان آلمان ز شلوارش نمــــــــــــاید پاسبانی!!
چو درس سفسطه او را روان است شدم از دست او بالکـــــــل روانی
دگـــــــر کم مانده از توجیــه هایش شوم زنجیر در دارالمجــــــــانی...(!)
(ز بالا "نــــــــون" ما افتــــــاد پایین ببـــــــــــر بالا که در جایش نشانی!
مده گیر و نگــــــــــــــو افتاده انگار ز "نـــــــــون" خوردن قوافیّ فلانی!)
ازاین فدراسیـــــــــون خیری نخیزد کــــــــــــه اوضاعش ز فرط ناتوانی -
چــــــــو این ترکیب در مصراع بعدی "حسین"است و"قلی" آنگاه"خانی"!
ببینی پشت گــــــوش خویشتن را اگر بینی از اینهـــــــــــــــــا کاردانی
هوار از این رئیســـــــــــان کذایی! فغـــــــــــــان از این زد وبند وتبانی!
مدیریت مجـــــــــــــــو در ورزش ما کــــــــه خوانند از برایت : لن ترانی
خداوندا ! پنـاه تیـــــــــــــم ما باش ز هول فتنـــــــــــــــه ی آخر زمانی
ز " آبادی" نمی خیزد بخـــــــــــاری مگـــــــــر از حضرتت فیضی رسانی
به تیـم ملی فوتبــــــــــــــــال ایران ببخش از لطف فــــــــــــرم آرمـانی
که در جام جهـــــــــــــانی با توکل به زیر آرد حریفــــــــــــــــان جهانی
بیاید از گــــــــــــــــروه خویش بالا ز سر گیریم شـــــــــور وشادمانی
***
به ورزش گیر کــــــم ده بوالفضولا! مکن خــــــود را سبک با این گرانی
چنان بنواختی ســـــــــــاز مخالف که لنگ انداخت در پیش تو "یـــانی"!
از این پرت و پلا بر تـــو حرَج نیست
(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)
از مرحوم استاد غلامرضا روحاني
گفت به اصغـــــر شله اکبــر لشه: روز مگس مي گزدم شب پشـــه!
اين حشــــرات آفت خواب مننــــد وز پي آزار و عذاب مننــــــــــد
بس مگس و پشّـــه ستمکاره اند آفت جــــــــــــان من بيچـــــاره اند
گشتـــه مگس زيب بر و دوش من برده پشه از ســــــر من هوش من
روز من ازدست مگس گشته شب شب ز پشــــــه آمده جانم به لب
نيست مرا خواب وخوراک اي خدا پشّـــه مرا ساخت هلاک اي خدا
کاش مـــن از زمره ي اعيان بُدم موسم گرمـــــــــا به شميران بُدم
پشّه نمي زد من بيچـــــــــــاره را طعنـــــــــــــه زنان عقرب جرّاره را
تا به سحـــــــــــر مانع خوابم نبود باعث اين حــــــــــــــــال خرابم نبود
مسکن مــن قلهک وتجريش بود ثروت مــن از همـــــه کس بيش بود
اين سخن اصغر شله را کوک کرد رو به ســـــوي آن لش مفلوک کرد
گفت : مزن لاف وگزاف اينهمـــه از بر مـــــــــــــن خيز وملاف اينهمــه
گر نکشيدي چپق چرس و بنگ از چه زني اينهمــــــــــه حرف جفنگ
آه و فغان بس بکن اي نرّه غول! رو بچران غــــــــــاز نداري چو پول...
... ویک خبر اندوهبار
با خبر شدم که طنز پرداز خوب کشورمان رضا رفیع در سوگ از دست دادن پدر بزرگوارش به ماتم نشسته است.این مصیبت را به او و خانواده ی محترم رفیع تسلیت می گویم و برای روح بلند آن مرحوم از درگاه حضرت حق مغفرت و علو درجات مسئلت دارم...
دوستان اورا دریابند و به تسلایش شتابند که غمی سنگین بر شانه ها دارد ....
