بوالفضول الشعرا

 

 

این شعر حاصل استراق سمع است و گفتگوی یکی از اراذل اوباش با همکار نامحترمش ،  که ما به نظم کشیده ایم...

         

داش اراذل! می دونم حــال ما میزون نمیشه

دیگه غدّاره کشی راحت و آســـــون نمیشه

باعث وحشت مــردم تـــــو خیابـــون نمیشه

نگو هیشکی حریف لات بازیهــــامون نمیشه

                                    می گیرن هر کی رو کـه مطیع قانون نمیشه

                                    داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

داش اراذل! چــه کنیم ، دور و زمونه شده بد

چاقـــو سهله نمی ذارن بزنیم مشت و لگـــد

انتظام جـــون می آد و راهمونو می کنه سد

می بَرن محکمه ، بعدش  می بُرن حبس ابد

                                             بی خیال ! هیچ جای دنیا مث زندون نمیشه!

                                             داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

عربده سهله میگن تـــو خیابـــون جیک نزنین

وقتی اعصــاب قاطیه آروم باشین تیک نزنین

چاقو رو تو سینه هـــا بـــا فن و تکنیک نزنین

نزنین بــا قمــــه هــــــای تیز وفابریک نزنین

                                             خب اگه مـــا نزنیم اینجوری که خون نمیشه

                                             داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

 اونی که امنیتو تـــو شهــــرا تامین می کنه

اگــــه گیرت بیاره چوب توی آستین می کنه

رو هــــــوا  باتومـــــه رو بالا و پایین می کنه

اگه چاقـــــو بکشی ریختتو همچین می کنه

                                             گنده لات با دبدبه ش اینهمــه لاجون نمیشه

                                             داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

آخه بی قتل و جنایت چه جوری حال بکنیم

سوژه ها را واسه چی اینهمه دنبال بکنیم

چه جوری خرپوله رو با نقشه اغفال بکنیم

پولشــــو بگیریم و جنازه شــــو چال بکنیم

                                             چاقومون سفره کن سیراب وشیردون نمیشه

                                              داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

واسه رو کردنمون تو این بــــازی آس نداریم

واسه ی قتل و جنایت دیگه احساس نداریم

راس میگن توی شیکم یه روده ی راس نداریم

ذره ای شرم و حیـــــــا از احد الناس نداریم

                                               دلمــــون بیشتر از این دپرس و نالون نمیشه

                                               داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

**

دیگه قانــــون اومده گشته حریف لات و لوت

اگه لات بازی درآری می گیره ظرف سه سوت

می بره می گردونه کوچه به کوچه کو به کوت

آفتابه میندازه دور گردنت - گلاب بــــــه روت!-

                                              بابا اُفتــه آخــــه لات آفتابه گــــردون نمیشه

                                              داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهــون نمیشه!

**

دیگه جرمـای مارو عالـــــم و آدم می دونن

خیلیا طناب دارم واسه مـــــا کـــم می دونن

مــــارو نکبت می دونن باعث ماتم می دونن

قبلنا شیر می دونستن حالا شلغم می دونن

                                         دیگه از عربده مون هیشکی پریشون نمیشه

                                          داش اراذل ! دیگه این تهرونه تهرون نمیشه!

 

  

---

 (طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

نقد و بررسی سریالهای ماه مبارک رمضان همچنان ادامه دارد .ما هم در نقد آنها با دو عنوان:"قدسی یا هستی مسئله این است!" و "دردسرهای یک شیطان سرخانه!" نقدی روانشناساختاری(!) مهیا کرده بودیم که به علت گذشتن تاریخ مصرف از درج آن خودداری کردیم اما برای خالی نماندن عریضه ی وبلاگمان این شعر را می زنیم که پاسخی است به  پیامک   مصطفا ی عزیزم که خود آن، در پاسخ پیامک ما بود!

گفته ای: "شرح عشق طولانی است     عاشقی شیــــــــوه ی مسلمانی است"

ای که این عقــــد نظــــــــم شهوارت      رشته ای درّی است و مرجانی است

طوطی طبع تـــــو به شاخه ی ذوق        همچو من(!) گرم شکّر افشــــــانی است!

مصطفـــــــــایی و "برگزیده" ی من         (نه از آنگونه که پژوهانی است!!)

عشق گــه گــــاه نیست غیر هوس       ظاهرش گرچه شیک و عرفانی است

بر "فتوحی" نظر کــــــــن و دریــاب         عشق فتح الفتوح شیطانی است

ظاهـــــرش عاشقــــی و شیفتگی         لیک در باطنش هوسرانی است!

گرچه "قدسی" گریز و "هستی" بخش؛       قسمت آخرش پشیمانی است!

ســـر پیری و معرکــــــــه گیـــــــری-       صنعتی لوس و شیخ صنعانی است

بـــــــــاد در کوچــــــــه ی دلت نوزد       چونکه این ابتدای ویرانی است!

وا کنــــــــد مشت خویش را آخــــر        عشقهایی که بند تنبانی است!

(بحث بالای هیجــده شــده است!!       بی خیالش!... که جایش اینجا نیست!)

 

 

                                           هواپيما رباعي!

                                 

از اینهمــه تاخیر تــــــــــو زار و پکـرم             در صحــــــن فرودگـــــاه تــــــو دربدرم

بدبخت شدم در آمـــد از تـــــو پدرم               بر گير "هما" ! سايه ي خود را ز سرم

 **

دزديد تــــــــــو را و باعث بلــــــوا شد           ناگــــه نقصي در موتــــورت پيدا شد

يک تير به مغز خويش زد وقت سقوط           نــــادم ز ربــــــودن هواپيمــــــا شد!!

 **

اي فکر سقوط تو هميشه جانکاه             اي جعبه ي تو چو بخت اين بنده سياه

ترســـــــم روزي از خلبانت شنوم:            لطفا همگي آيــــــــــه ي "انّا لله..."!!

 **

وقتی که به صد ادا بـــــــه پرواز آيي          با نـــاز همي روي و با نــــــاز آيي

از بخت خوش است از زمين برخيزي          از لطف خداست بــــر زمين باز آيي!

 **

اي تخـــــــــم دوزرده ي هواپيمايي!            اي بال زنـــان بهــــــر درآمد زايي!

از عمر مسافران خـــــود مي کاهي            بـر نـــــرخ بليت خويش مي افزايي!

 **

آيـــــــــد خللي ز برف  يـــــــا بارانت           يا  نقـــــــص ، ز ناشي گري يارانت

اي کاش که نقص فنّي ات رفع شود          مانند دمــــــــــــــاغ ميهماندارانت!!   

                                      

 

---

تسلیت...

متاسفانه  مطلع شدم  طنز سرای پیشکسوت استاد حسین گلستانی روز پنجشنبه ۲۶ مهرماه به دیار باقی شتافته است. در گذشت ایشان را به تمامی هنر دوستان به ویژه طنزپردازان عزیز تسلیت می گویم.                  

    لینک خبر در گل آقا

 

  جمعه یا شنبه به میمنت و مبارکی مصادف خواهد بود با عید سعید فطر و  هلال ماه مبارک شوال هم طوعا او کرها (!) باید در یکی  از این دو شب رویت شود ... به همین خاطر ، خیلی ها  از  حالا  بسیج می شوند برای پیدا کردن هلال مبارک و خجالتی ماه شوال! .  جناب بوالفضول نیز   از آن شکارچیان هلال یا هلال یابهای معروف و کار کشته ی روزگار  است  .. بنا به شنیده ها در این روزهای باقی مانده از ماه مبارک رمضان  حتما آب هویچ را  هم به برنامه ی غذایی افطارش اضافه می کند تا در شب موعود چشم و چارش کم کاری نکرده ، به نقص فنی بر نخورد. در مهارت ایشان در رویت هلال  همین بس که آشنایان مشار الیه اعتقاد دارند اگر در و همسایه   در هر یک از شبهای دهه ی آخر ماه مبارک رمضان  – گیریم شب بیست و پنجم -  بهش رو بیندازند و پایش را به پشت بام بکشانند ،هلال نیافته پایین نمی آید!( و حکما نیز هنگام بالا رفتن از نردبان زیر لب مترنم می شود که : مه پاره بــــــه بام اگر بر آید .... که فرق کند که ماه یا اوست؟؟؟!) علی ای حال قبل از چرخ زدن در جلوه زار حسن مولانا ترکی ،با آرزوی قبولی طاعات و عبادات دوستان ، پیشاپیش این درد دل آرشیوی ما را بخوانید با هلال ماه مبارک شوال:

   

    

   جانم به فـــــدای تـــو ، هلال مه شــوّال!

   خلقی ز پی دیـــدن رویت شده "آنکال"(!)

   یکهو نکند ترک کنی شیــــوه ی معهــــود

   خارج شوی ازشرع نبی ـ روم به دیفال(!) ـ

   این معده ی ما منتظرالخدمت فطــر است

   پس آی سر وقت و نکن این همه اهمـال!

   از روزه ی سی روزه شدم چون تو هلالی

   تاخیر تـــــو کم مانده سجّلـــم کند ابطال!

   هر کس نظــری می دهد از وقت طلوعت

   دیریست که فکر همه را کرده ای اشغـال!

   در کوچه زنــــــــــان در پی تحلیل سماوی

   "گلچهـــــــره" منجّم شده و" آسیه" رمّال!

   امشب ز پی رویت تــــــــــو  رفت لب بـام

   سُرخوردو بیفتادوسقط گشت داش اِسمال!

   کـــــــاری نکن ای مــاه! که آیم زپی جنگ

   با چشم مسلّح شــــــده، دوربین دیجیتال!

   سجّــــــــاده رود توی کمــــد چون تو بیایی

   ای بس برکاتی که تو را هست به دنبال(!)

   قرآن را  چون ختــــــم نمودند به یک مـــــاه

   بر مِصطبــه ی طاقچـــــــــه آرند به اِجلال!

   متروک  شــــــود باتو حدیث همــــه طاعات!

   موقوف  شــــود با تو حدوث همــــه اعمال!

   *

   تا جمعــــــــــه اگــــــر لِفت دهی آمدنت را

   یک روز ز تعطیلی مــــا کـم شـــود امسال!

   وا کن گــــــــــره از ابروی خیل شکمــــوها

   ابرو بنمــــــا در فلــــک  ای نازکِ با حال!!...

 

 

---

(طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

             

        جلوه زار حَسن در آیینه ی مولانا ترکی و بوالفضول

 

اخیرا پستی از مولانا ترکی به پستمان خورده است  درباره ی انواع حسن که  می توانید در اینجا بخوانید...ما توضیحات تکمیلی را درباره ی  این اشخاص که از آشنایان  و بعضا از بچه محل های  ما هستند ارائه می دهیم .

 

(البته ایشان در بین این همه "حَسن"  یک "حُسن..." هم در آن اول پستشان مرقوم فرموده اند که احتمالا اشتباه حرکتی است و ما با حرکتی خود جوش  اصلاحش کردیم)

 

 

حَسن بازاری : از آن نزولخوران روزگار است و به "خطرناکه حسن" های دلسوزان توجه نمی کند و حکما عین  پیرزن مقتول به دست راسکلنیکف و یا همین منوچهر پرویزی اغما ( توجه به موازین روشنگرانه ی  انتخاب  اسم  در سیما !!) عاقبت به خیر نخواهد شد.

 

حَسن برشته : نانوای محله و  استاد بربری پزی- همشهری خودمان!

 

حَسن بی رنگ: اند رفاقت-  به "حَسن بی ریا" نیز معروف است!

 

حَسن تلخ: از گوشت تلخان و بد زبانان روزگار که خیلی .... و .... است!

 

حَسن خانگی: معروف به "حسن زی ذی"- خانه دار است و استاد امور منزل!

 

حَسن خدا آفرین و حَسن خداداد : دو یار دبستانی همنام در  اکابر!

 

حَسن ساخته: معروف به "حسن منقل" - از شاعران خود ساخته ی روزگارمان!

 

حَسن شُسته:  به  او"حسن بهداری" هم می گویند - از آن بچه مثبتهای استریلیزه ی روزگار که از فرط مثبتیّت (!) لج آدم و غیر آدم  را در می آورد! دو بار در امتحان و مصاحبه مهمانداری هواپیمایی شرکت کرده و هر بار به خاطر دماغش رد شده است.

 

حَسن صحرایی:   به "حسن خله" نیز معروف است .سر به بیابان گذاشته است و خودش می گوید: همچون مجنون عاشق است، اما بد خواهانش می گویند: گاه توالت و حمام نیز منسوب به صحرا می شوند!

 

حَسن صندلی:  رئیس مادرزاد است. مشهور به رئیس حسن! در پنج اداره تا به حال رئیس بوده است و در چند تای دیگر هم قرار است بشود!

 

حَسن غریب: یا "غریب حسن" نام امامزاده ای در ارومیه

(در دنیایی  که خود امامان معصوم - علیهم السلام- غریبند ، غربت اولاد ایشان و کلا نیکان روزگار دور از ذهن نمی تواند باشد!)

 

حَسن گندمگون: "حسن سیاه"  بود و دانشجوی علوم سیاسی ، بعد از اینکه به ادبیات تغییر رشته داد  لقبش  را نیز تغییر داد!

 

حَسن گلوسوز:   پیش تر ها معروف به "حسن ساقی" بود،بعد از انقلاب قهوه چی شد و بدل شد به  : حسن لب دوز!

 

حَسن مهتابی: معروف به حسن سیم کش، دشمن خونی کفاش محله ، 

"حسن کتانی!"

 

حَسن نیمرنگ: پسر خاله ی  "حسن بی رنگ"- که ذکرش رفت – صداقت و دودوزه بازی اش تقریبا نصف- نصف است. ( طبق آخرین اخبار بورس  دقیقا چهل و نه- پنجاه و یک)

 

---

مشکل پیوندهای  وبلاگ...

آن پایین حتما "مصیبتهای مجازی..." ما را خوانده اید.مشکل سایت بلاگرد گویا حل شدنی نیست. اگرچه الساعه لینکهای وبلاگ ما در گوشه ی راست ظاهر شده است ،نمی دانم چرا  امکان درج لینک جدید فعلا وجود ندارد. امید که مشکل حل شود و ما از شرمندگی برخی دوستان در آییم... در هر صورت:

                                       از تو ای دوست نگسلم پیوند!        

---

   ... و اما  پاسخ به معمای نام مرد رند!

شکر ایزد منان را که سرانجام موفق به رونمایی از آن مقام منیع شدیم و افشایشان کردیم بسی خفنخوفناک! نام برندگان در پست قبلی ذکر شد و اما پاسخ معما .

 اگر فکر کرده اید اسم و فامیل ایشان را فرت همینجا می نویسیم زهی خیال باطل! فقط کلید معما را می نویسیم و می گذریم:

نقش او چونکه "نیمه محرز" شد       بهر احسان به روی "سن" آمد

از پی "آشتی" ببین "ساقی"           بر درش "سرزده" چو جن آمد!

 

                                        تعمیر معمار!

      گفت در بحــــــث مدیــــــریت کسی            از کــــژی هایی کــــــــه می آید پدید:

    "خشت اول چون نهــــد معمــار کج             این کجی تـا آسمــــان خواهد رسید!"

     گفتمش: با این رسیدن کار نیست                 بهر چــــــاره شیــــــوه ای باید جدید

     خشت اول چون نهــد معمـــــار کج              خشتکش را بـــر سرش باید کشید!!

 

                                     در مذمّت زبان!

        ز دست دیده و دل هر ســــه فریاد!         (ببخشین...سومی را بردم از یاد!)

        بسازم خنجـــــــری نیشش ز فولاد         ببرّم سومی را ، گــــــــــردم آزاد!!

 

 و چند پیامک همینجوری به رفقا !:

                                       پیامک ِدلدارکی!

     دیری است کـه دلدار پیامک نفرستاد            بهــــر دلک خاصک و عامک نفرستاد

    زان گوشی دردانه که خاموش مبادا!             بر گوش دل بنــــده سلامک نفــــرستاد

    از خالک خود دانگکی ساخت ولیکن            صیّادک من حیف کـــه دامک نفرستاد

    بنشست و سپس پا شد و خندید ودریغا           یک مورچه از بهــر حمامک نفرستاد!!

 

                                      پیامک  یانگومکی!

      کانال دو چو جمعه به عهدش وفا کند          در قصر خویش حاجت خلقی روا کند

     باد صبا! برو به گیوم یونگ عرض کن        فکری به حال سفره ی افطار ما کند!

     در آش رشته مــــان بچکاند هلاهلی           مــــا را ز دست این سریالش رها کند  

     بعداً به آن جواهر در قصرمان بگو            ارواح خاک "هن"! حق "مین" را ادا کند!

      دارم امید اینکه فلک بهــــــر انتقام            دردی به جـــان "یولی "شیطون بلا کند!

      دردم نهفته به ز طبیبان گیج قصر              باشد کـــه یانگـــــــوم آید و دردم دوا کند !

همه هوشم ز سر گــــــم شد عزیزم!           دلم فــــــــــارغ ز مردم شد عزیزم!

مزن زنگ و اس ام اس تا یه ساعت          زمون پخش یانگــــــــوم شد عزیزم!!

 

---

       مراسم رونمایی از مرد رند و دستش!...(به صورت زنده)

                                                      

اینکه در عالم نت به یکباره  سرو کله ی این مرد رند - در معیت باقی اعضا!- چگونه و از کجا پیدا شد ، یک سوال انحرافی است ، چون خدا وکیلی در نت  از این مرد رند  همه چیز پیدا شد به غیر از همین سر و کله! افرادی نیز که در رویاهای صادقه موفق به زیارت ایشان شدند به جای کله یک دایره ی تو خالی دیدند - بلا تشبیه کله ی مبارکشان - که  داخلش یک علامت سوال بزرگ بود.عجیب این بود که   همه ی این افراد نیز بعدا برای تعبیر این خواب و دانستن اسم و رسم مرد رند دست به دامان بوالفضول می شدند و نمی دانم به چه علتی ، فکر می کردند که بوالفضول از راز مرد رند آگاه است و عجیب تر از آن  این بود که  خیلی هم  درست فکر می کردند!!

معشوق چــــــون نقاب ز رخ بر نمی کشد     آدم دیگه فضول شده هی سر نمی کشد!!

تا عزیزی این معما را در دل خویش تا نیس فرانسه ببرد و آنجا هم ببیند که نه...در نیس هم از دست آن خلاصی نیس!...و برای کشف این معما به ما پیامک بزند که : این مرد رند کیست؟  و ما هم برایش ارسال بکنیم که:

اسرار ازل را ز فرانسه یا هند             درخواست نکن که سوی تو گردد سند

باشد پس پرده گفتگویی سکرت             گر پرده برافتد نه تو مانی و نه رند!!

... و نهایتا  ما هم اندک اندک رند تر شویم و هر سوالی را در نطفه ( و حتی پیش از آن!) خبه کنیم و همینکه عزیزطنزپردازی پیامکاً بپرسد: مدتی است که سوالی اطلاعاتی فلسفی برایمان عارض شده است، بپرسیم؟

 با فراست تا آخرش برویم و بنویسیم: اگر "رندانه" نباشد در خدمتیم!

و آن عزیز این را از کرامات مرد رند دانسته ، ما را العیاذ بالله ، با ایشان عوضی بگیرد و نداند که:

اگرچه رند به رندی بسی بود کیفور        به عالمی نفروشیم بوالفضولی را!

از آنجایی که ایشان با زبان خوش خود افشایی نفرمودند اینک که به پابوس امام رضا(ع) رفته و برگشته اند به امید اینکه از نوشته ها و سروده های ایذایی خویش، توبه نصوح فرموده باشند طی یک حرکت خود جوش دست به افشاگری می زنیم  تا خیل طنازان فریاد بزنند که:

ای بوالفضول! افشا کن         مرد رندرو رسوا کن

و بعد مرد رند با پوزخندی  از زبان صائب بگوید:

تشت من چون آفتاب از بــــام چرخ افتاده است

ساده لوح  آنکس که می خواهد کند رسوا مرا!

...و اکنون که شکر خدا مردرند جای خود را در نت باز کرده است و از استعداد خویش دارد استفاده های سوء  می کند ، در آستانه ی نه ماهگی(یا فوقش ده ماهگی!) مرد رند ،او را فارغ می کنیم (!)از دغدغه ی شناخته شدن توسط  ابنای روزگار ومی رسیم به رونمایی(روکم نمایی؟) از مرد رند...

ما نام نامی ایشان را در قالب دو بیت معما کرده ایم، تا کور شود هر آنکه نتواند یافت! بالطبع با اندک دقتی می توانید اسم و فامیلی ایشان را  به راحتی آب خوردن( بعد از افطار!) کشف کنید. سه نفر از برندگان به قید قرعه نباشند که جایزه ای مادی در بین نیست و بقیه ی برندگان هم که یحتمل  با پارتی بازی برنده اعلام خواهند شد ، همین کلاس آنها را بس باشد!

آنها كه قادر به حل معما شدند كه هيچ و گرنه در جلسه شكرخند (شنبه 7 مهر ساعت 4 عصر- تهران فرهنگ‌سراي ارسباران) به فيض ديدار ايشان نائل مي شوند. باز هم هیچ!! چون این ماه شکرخند برگزار نمی شود . پس تنها راه باقی مانده کلنجار رفتن با معما خواهد بود! اینقدر تنبلی نفرمایید!!

نقش او چونکه نیمه محرز شد        بهر احسان به روی سن آمد

 از پــی آشتی ببین ســـــــاقی         بر درش سرزده چو جن آمد!

اين 4 بيت را هم خود مرد رند از راه رسیده و  به این ۲ بیت افزوده ...

(برس ای مرد رند، که کال از دنیا نروی!!)

بوالفضول است مثل بسم الله     مرد رند از قضا چو جن آمد
اين يكي با سلام و با صلوات     و آن يكي با اهن اهن آمد
اين يكي آمده‌است با پي.كي       وان یکی پشت سيتروئن آمد
نذر كرده كه لو دهد ما را         پس چرا اين‌قدر خشن آمد؟

............

توضیح: (کامنتهایی که با پاسخ صحیح، زده اند تو خال - البته با قید راه حل مسئله!ـ ،  برای اینکه بازار معما همچنان داغ باشد ، موقتا نمایش داده نمی شوند. جای نگرانی نیست! ...در ضمن اسامی تیراندازان برتر در پست آتی خواهد آمد!) چرا از پست آتی از همین الساعه شروع شد!:

برندگان معما تا این لحظه(ساعت ۲۱ هفتم  مهر!) به ترتیب اکتشاف! :

زهراخانوم درّی      مولانا ترکی    نجوا خان کاشانیم .ر خاتونداش وحيد خليلي

عليرضا خان ماندگار بدپیله بزرگ...

دوستانی که فقط اسم  يا فاميلي را کشف کرده اند و در نیمه راهند!:

آقا فرهاد محمد خان جاويد...

 

یک توضیح دیگر: ما گفتیم حل این معما به راحتی آب خوردن است اما دیگر نه آنقدر که فکر کنید جواب معما : احسان ساقی است!! در بیت اول نام و در بیت دوم اسم فامیل مرد رند مستتر شده است!!

 

             مهلت فسفر سوزی امغاز متفکره(!) به پایان رسید

 

پارسال تنی چند از دوستان نتی ، ما را تشویق می فرمودند به خلق طنز دانشجویی - برای درج در نشریه - ما هم تصمیم گرفتیم برای خالی نماندن عریضه و پست،  تنی چند از(!) شعرهای زمان دانشجویی مان  را اینجا بنویسیم( که معمولا در پشت ورقه های امتحانی  خطاب به اساتید نوشته می شد...!)

                                       

                                                  زَمکِلاس!

       گلایه کردم از سرمـــا و گفتم:            ز فرط سـوز سرمـــــا اشکریزم

      "بزرگی افت و خیزی نیز دارد"            به پاسخ گفت استــــــــاد عزیزم

     بدو گفتم: خیالی نیست یا شیخ!          کـــــزآن نبــــــود گزیرم یا گریزم

     ولی ترسم ز سرمـــای کلاست            چنان افتم کــــــه دیگر برنخیزم!

                    

                                   دانشکده ی  شیر تو شیر!

یک دو ترمی مثنــــوی تاخیر شد            مهلتی تا شیر  تـــــوی شیر شد

ترم ســــوم آمد امــــــــا ترم قبــل          بر گلـــــو پیچیده ما را همچو حبل!

امنحاناتش نمی گـــــردد تمـــــام           من ندیدم ترم اینســــان مستدام

ترم ســـــه هـــــــرچند از راه آمده          ترم دو خـــــــارج نگشتــــــه از رده

حضرت مولا! تــــــو را جان حسام          بشنو از مــــا بندگــــان هم یک کلام

گرچـــــه حــــق را محرم راز آمدی          جمله مــــــــا را درد سر ساز آمدی

می سرودی آنزمان کـــه بی امان           هیچ کردی یـــــــــاد روز امتحـــــــــان

ابتدا انگــــــــار کردم شربت است            بعـــد دیدم ضربت اندر ضربت است!

ضربتی خوردیم از این متن حجیم            (ای دو صد لعنت به شیطان رجیم!)

بابت این پند مــــــا را کن بحــــــل            فاعلاتـــــــن فاعلاتـــــــــــن را بهل!  

 

                                         تشتت آرای اساتید!

 از شاهنامه وعده ي استــاد بهر درس          اوّل به غیر نامه ای از باستان نبود

سوگ و حماسه را نیز افزود در پی اش         هیچش نظر نبود که ما را توان نبود

رستم نبود تا کــــــه بخواند از این کتب         بیند که این سه بخش کم ازهفت خان نبود

گه بین ما و کوشش و کزّازی و حکیم(!)        یک تن به رای با دگری همزبان نبود!!

هر یک جدا گرفته ره داستان خویش             کس با حکیم همدل و همداستان نبود!

این امتحان ز سر گذراندیم و زنده ایم             "ما را به سخت جانی خود این گمان نبود"...

 

                                               پاچه خاری منظوم!       

      ای فضل و هنر شده بهین جامه ی تو          کام دل مـــــــــن بر آید از کامه ی تو

      اینک ماییم و گـــــــردش خامـــه ی تو          مرز نمــــــــرات و مرزبان نامه ی تو!

 

---

طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 وطن یعنی صف   نون  و  صف شیر        وطن  یعنی   همش   درگیر  ، درگیر...

وطن   یعنی      امیر   قلعه نوعی!         (  اونم  ما  رو  گیر آورده    به نوعی! )...

وطن یعنی...  

 

---

خاطره: (...از "در حلقه ی رندان" اردبیل که با تنی چند از دوستان طنز پرداز مهمانش بودیم)

همایون برخاست و شعر: امون از ذات زنا و حقه های دخترا را خواند...

یکیشون عشوه میاد فِک میکنه ملوس میشه

موهاشو پُف میده و عین دم خروس میشه

وقت خواسگاری چایی نمیاره، لوس میشه

با وجود این اداها آخرش عروس میشه

 

این چه رسمیه که باستی خر بشیم ما پسرا؟

امون از ذات زنا و حقه های دخترا

 

وای به حالت اگه تو دچار کم پولی بشی

یا گرفتار همین  پیسیِ  معمولی  بشی

یا تو حلق نارفیقی بری ، هاپولی بشی

وقتشه که ملتزم  به  دادن کولی  بشی

 

اخم و تخم و بد و بیراه و فحش و ناسز

امــون از ذات زنا و حقه های دخترا...

 

 هنوز به نیمه ی شعر نرسیده بود که خانمی محترم و دختر جوانی (احتمالا دخترش) از جایشان بلند شدند و به عنوان اعتراض حیاط حوزه ی هنری اردبیل(محل برگزاری مراسم) را  را ترک کردند و  در حین ترک کردن محوطه ، به ترکی بر سر همایون داد زدند  که : تو رو کی بزرگ کرده؛ از تخم مرغ در اومدی؟؟!! ( یعنی ای نمک نشناس! تو رو هم "زن" بزرگ کرده است!)

...و بعد از  خارج شدن نیز صدای بد وبیراه هر دوشان  شنیده می شد و چقدر خوب بود که همایون ترکی نمی دانست!! می بینید که یک طنز پرداز موفق چه زود با مردم ارتباط برقرار می کند!

این هم بند اضافه شده ی  بنده  :

وای از اون روزی که شاعر بره پشت تریبون

بش بگن شعر "امون از ذات زنها..."ت رو بخون

اونم از بر بخونه تمومشو خوب و روون

زنی پاشه بکنه شاعره رو کن فیکون!

خوبه که کار نکشید به لنگه کفش و دسته بیل

امون از ذات زنای جنگجوی اردبیل!

 

           قرار بود رونمایی این شعر(!) سوم تیر باشد که اندکی به تاخیر افتاد :

        

                                                                                       عکس: از خبرگزاری مهر

صد مژده کــــــه احمدی نژاد آمد            از بهر بقـــــــــای  عدل و داد آمد

با نان و پنیر بسکه سر کرده است           با هیکــــــــل عینهـــــو مداد آمد

 کت را ز فـــراق خویشتن دق داد           بـــــا کاپشنی گل و گشــــاد آمد(۱)

شنگـــــول ز رای ملّــــــــت ایران            با لبخنــــــدی قشنگ و شــاد آمد

دل را حرکــات سخت موزون شد            یعنی که بـــه را و قاف و صاد آمد! (۲)

چون دوره ی انتخــــــاب آخر شد            اونجور کـــــــه گفته بود میاد آمد(!)

با دولت مهــــــــر ورزی اش آنک             از بهـــــــــر ارا ئـــه ی  وداد آمد

او آمـــــد و بهـــــــر دوّم خــرداد             با نــــام " کالاندولا " پمـــــاد آمد!(۳)

یعنی کــــــــه خر مراد خــردادی            رسماً خر گشت و بی مراد  آمد(۴)

شد قلب رقیب، خـــون و صد پاره            پس بانگ رحیلش از ستــــاد آمد

در حســــــرت آن نهــاد رویایی (۵)           دپرس شد  و  آهش از نهــاد آمد

شد "باد نمــا"ی عده ای فعال (۶)            تغییر چـــــــــو در مسیر باد آمد

یک عــــده شبانه ارزشی گشتند            پیغمبـــــــر و دینشان به یاد  آمد! (۷)

عمـــــــری خوردند حـــقّ مردم را          آنقدر کــــــــه حصه ای زیاد آمد!

دادند زیاده را بــــه خلــــــق الله             کاین سهم شمـــا ز اقتصــاد آمد!

آن رند نگـــــر که همچو بوقلمون             گردید و تلــــــــــوّنش بــه داد آمد

آنکس که هميشه فارغ از وجدان           بر حزب و جناحش استنــــــــاد آمد-

 شوق  مدنیّتش فرو کــش کرد              در سوق  تساهلش کســـــــاد آمد!  

 بـــــا نیّت قربـــــــةً الی المیزش            حرفش  ز مــرام و اعتقـــــــاد آمد   

تسبیح به کف گرفت و لب جنباند             یادش ز قیامت و معــــــــــاد آمد(۸)      

از بهـــــر صلاح و مصلحت چندی             هنگـــــــــــام تبرّی از فسـاد آمد

وین یک بنگر که هر چه دولت کرد            رد کــــــــرد از بیــخ و در عناد آمد

شـــد فحش بعینــــه  استریلیزه             در قالب طــــــــرح انتقــــــاد آمد(۹)

وان یک بنگر کــــه تیغ عریان  کرد            با نقد کننده در جهـــــــــــــاد آمد!

یکریز مجیــــــز گفت و دولت را                 تعویذ نویس" ان یکـــــــــاد" آمد!

بر دولت صالح آنکه نقدی داشت               بد ذات تر از ثمــــــــود و عاد آمد!

**

القصّه زمانه گرچـــــه دیگر شد              با دوره ی  قبل در تضـــــــاد آمد-

از دولت هفت و هشت و نه بگذر             کـــــز تفرقـــــــه فتنه در بلاد آمد

وقتـــــی کـــــــــه ملازم مدیریت            برنامـــه و همّت و ســــــــواد آمد-

شد کار درست و از ســـوی ملت            بر دولت و کــارش اعتمــــــاد آمد 

ورنه همه جنب و جوش مسئولان           سُرنا زنی از ســــــر گشــــاد آمد!

کوتاه کنم سخـــن که این مقطع             زین شعـــر   طویل مستفـــاد آمد:            

باید کــــــــــه برای عــزّت ایـــران           یکدل شـــد و ســــوی اتّحاد آمد...

--------------------------

(۱) : معروف به "کاپشن احمدی نژاد" که هووی کت شده است!

 (۲):از آنجایی که برخی عقیده دارند مفرداتش خوب است ولی مرده شوی ترکیبش را ببرد ، ما هم در مقام حرف(!) مفرداتش را آوردیم!

 (۳): پمادی برای سوختگی!

(۴):در برخی نسخ : همشکل ملوس گلمراد آمد!!

(۵): منظور نهاد ریاست جمهوری است!

(۶):"بادنما" عصای دست برخی سیاسیون و وسیله ای برای تعیین جهت باد .

(۷) : عقلا را عقیده بر این است که تحولات یک شبه در تفکرات جناحی و از این رو به آن رو شدن  بلامانع است (فاینما تولوا فثم وجه الله )گیرم بگویند: برای پست بوده بگوید: دولت زنده را عشق است!!

(۸) : به یاد یکی از کاندیداتورهای مجلس افتادم  که در عکس تبلیغاتی اش چفیه بر گردن انداخته بود (با دو دست باز برای دعا !) اما هم ولایتی هایش می گفتند :در زمان جنگ وقتی برای سرباز گیری به روستا آمده بودند کاندیدای آتی (!)  فرار کرده بود و نهایتا کار ماموران در تعقیب نافرجام  او به شلیک تیر هوایی کشیده  شده بود !

(۹): نقل کسانی است که بی خیال نظر فوق الذکر عقلا(!)   تحولات یک شبه که سهل است ،تحولات یک عمره را نیز در تفکرات جناحی بر نمی تابند و انصاف را به مرخصی می فرستند . سیاه می بینند و سیاه نمایی می کنند و سوگندان غلاظ و شداد  خورده اند که طرح ها و کارهای مثبت دولت را هم تخطئه کنند و به جای انتقاد منصفانه به دولت فحش بدهند. اینها دیگر قربة الی المیز ندارند و قربةالی الچیز دارند که تجاهلاً(!) نمی دانم آن چیز چیست؟ مطمئناً  انتقاداتی بر دولت وارد است اما : عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگوی ....به قول مولا(ع) : الانصافُ اَفضلُ الفضائلِ

(نقطه ی مقابل این افراد را در جناح آن طرفتر  -و در بیت پایین تر!- می توانید رصد فرمایید!)

 

---

مصیبتهای مجازی به ترتیب تاریخ:

۱در جستجوي لينکهاي از دست رفته:

با نهايت تاسف همانگونه که ملاحظه مي فرماييدبه علت ورپريدگي سايت "بلاگ گرد" ،  لينکهاي وبلاگ ما ور پريده اند فعلا هاج و واجيم که آن همه لينک را از کجا باز يافت کنيم  و به عبارت بهتر چه خاکي به سرمان بريزيم تا شرمنده ي دوستان نشويم. بالطبع تا رفع مشکل و يا تعيين نوع خاک(!) دوستان بايد منتظر بمانند...

۲ خوشبختانه گویا مشکل آن سایت حل شد و در نتیجه موضوع خاک و ... فعلا منتفی می باشد!

۳متاسفانه  گویا مشکل آن سایت حل نشد و در نتیجه موضوع خاک و .. فعلا منتفی نمی باشد!

این بازی ادامه دارد انگار...

---

افتتاح وبلاگ طنز:

مژده                مژده         بشتابید           د...بشتابید!

خالو راشد بالاخره صاحب وبلاگ شد ...

www.khaloorashed.blogfa.com

راشد اي طنز گوي ناز و شهير!       عــرض تبريک بنـــده را بپذير

 

تا سر وصدای دوستان بیش از این در نیامده به روز می شویم با اخوانیاتی چند ....

 

نجوای کاشانی  از آن دوستان نادیده ای است که خیلی دوستش دارم . گاه با نجوا  مشاعره هایی نیز داریم. در زمانهای نه چندان دور به عنوان معبّر(!) ، برخی از خوابهای نجوا را تعبیر کرده ام که یک نمونه اش تقدیم می شود . یک بار ایشان خواب دیده بودند که :

 شنیده ام که به تعبیر خواب استادید              ودر معامله با فیــــــــــــل نیز آزادید
مرا به خواب ، شب ِدوش، فیلی آمده بود         که روی صورت ایشان زگیلی آمده بود
زگیل ، سر زده بود از میان پیشانی                به قدر ِ نیمه ی خرطوم ، بخش فوقانی
من ابتدا به گمانم رسید برسر فیل                 زده ست خانمشان جای کفش دسته ی بیل
و یا گران شده چون آب و برق دفترشان           ازان شگفتی ، روییده شاخ بر سرشان
خلاصه خواب من آن شب حرام ایشان شد      نظام گیسوی اندیشه ام پریشان شد
به من بگو تو که تعبیر خواب دیشب چیست     مگر که ، فیل و فینال ، فرقشان < نا > نیست
زبان ِ فیل نفهمی ، عجب خطرناکست            اگر که فیل بفهمد حسابمان پاکست
بلا ز جان شما دور ، با هزار هراس                 به فیل گفتم ...............................

 ( فکر بد نکنید بخش پایانی کامنت ایشان نیفتاده بود. خودشان بیایند بگویند چی بود بقیه ش!)

                                           

... و اما تعبیر بوالفضول :

ز خواب دیدن دوش ای رفیق "روحانی"!               مباد روح تــــــــو آشفته ی پریشانی

به خواب ناز اگــــــر دوش فیل می دیدی              و روی صورت ماهش زگیل می دیدی

بدان کــــــــه طرفــــــــه تعابیر بهر آن دارم              بگیر گوش کـــه آن جمله را بیان دارم

جناب فیل به خواب تو شخص مسئول است         که همچو فیل بزرگ است و جثّه اش فول است

نه جثّه ای کـــه به میزان فزون ز صد باشد            و در نگـــــــاه همــــــه قابل رصد باشد

گهی چــــــو هیکل مسئول مثل کوه یخ است          درون چو بشکه و بیرون شبیه رشته نخ است!

ولی ز قدرت او جمله خلق مبهوت است              چه جای فیل که گاهی شبیه ماموت است

نگو ز قدرت خــــــــود فایده به خلق دهد               که زور بی حد خود را فقط به  حلق دهد!

زگیل فیل به تعبیر سخت با حال است!                 زگیل، شخص عموزاده یا پسر خاله است(!)

که هر کجا برود ریزه خوار مسئول است                به پست منتصب و در اداره مشغول است!

۱۴ تیر ۸۵

 

                                  برای دوست ضبط باخته!

 

                      

دوش همکار محترم می گفت           دزد برده است ضبط ماشین را

پیش خود گفتم اینک از سر مهر        چــــــه بگویم عزیز غمگین را

عاقبت گفتمش فدای سرت!             مخوری بیش غصّه ی این را

گــــره از ابروان خـــــــود وا کن           هم بچین از جبین خـود چین را

دل به حکم قضا بنه ای دوست           ســـــــر بیاور فرود تمکین را

بهر ماشین خویش هم بطلب            بعد از این قفلهای سنگین را

دزد گیـــــــــری ببند  تا بندی              راه دزدان پست و بی دین را

کام خود را به خنده شیرین ساز        مزه کن لحظه های شیرین را

این عزا(!) عید شد ز شعر سعید        بست بر طاق مهر    آذین را

آری آری سعید خود عید است         ز اوّلش گر بیفکنی "سین" را!!   

 

                        یادگار یک جلسه ی محور یابی  دوازده ساعته!!

 

                              

تا عصر به جلسه سخن از محور رفت        شد وقت ز کف ، حوصله هامان سر رفت

آنقدر  زبــــــــان به حول محور چرخید         تــــــــــــا محور فکّ جملگی مان در رفت!   

تیرماه ۷۸

 

                        برای ایمیل یکی از جشنواره ها که کار نمی کرد!

                         tt@........org    

     گشتـــه است ایمیل جشنواره بی حس           انگار ز تی.تی اش  غلط بو د آدرس!

    اصلاح کنش به ter ter  ات ساین و بکن           او. آر .جی را  در آخرش : او .آر .اس!!

                                              

 

    توصیه های ادبی(!) به استاد احمد نازنین...

ای که در صحنه های طنز اینک            باعث حنده عینهو "بین" ی

"با ادب باش تا بزرگ شوی"                من ندانم چرا تو همچینی

رو اگر بیش از این تو را بدهند              گویی از پاچه ای و پاچینی

برو سی خویش التماس نکن             ببُرم گوشِتو بیاد خینی؟؟!!

من هدایت کنم تو را چونانک              "لاتزیو" را "روبرتو مانچینی"!

 

---

"جدّاً" به روزیم...! :

وبلاگ مظلوم(!)  چی چست را هم  بعد از ماهها  به روز کرده ایم ، سری بزنید خالی از ضرر نیست و خدا را خوش می آید!!

---

معرفی وبلاگ طنز ...

بی هیچ توضیحی بروید و یواشکی بخوانید طنز سروده های این طنز پرداز محترم را و کیف کنید اساسی ! اسمشان را هم به مسابقه می گذاریم!

( البته این وبلاگ فقط به طنز اختصاص ندارد ، ما این پایین ،  لینک  بخش مربوط به طنز  را می گذاریم)

                                                وبلاگ  کاکوتی

     

"آنکـــــــه دائم هوس سوختن مـــــا می کرد"             کـــــــاش بنزین مرا نیـــــز مهیّــــــــــا می کرد!

پمپ بنزین و صف و کارت و منِ پیت به دست...          " کــــــاش می آمد و از دور تماشا می کرد!"

    در همين ارتباط بخوانيد :  رباعیات بنزینی!

 

                  ...و چند کامنت منظوم برای دوستان

۱- در پاسخ  شعر زهرا  خانم دُرّی درباره ی بوالفضول :

اينا همــــه ش توصيف بوالفضوله؟!                 مرسي بابا! هر چي بگي قبوله!

زبون مــــــا "قاصـــــر"ه از تشکـــّــر             (اما شده تو قافيـــــــه : کوتوله!!)

الهي نــــــــــور به اين وبت ببــــــاره!              که هجو و مدحت همه رو اصوله!!

الهـــي کـــــــــه بــــــا طنزاي قشنگت               وا شه دلي کـــــه خستـــــــه و ملوله

وقتي کـــــــه تخته گـــاز ميري، نيفته                ماشين طبعت تـــــــــوي چاله چوله

دارم مي رم!...فک نکني قافيــــه -                  تنگ اومده! ... تو شعر ما محوله!! (1)
..............
(1) : منظور :محاله!!

۲-در استقبال از غزل مرد رند!

"این کشمکش هم انتهایش دود بود؟!"             شکر خدا بین تــــــــــو و او "هود" بود!

هر چند عشقـــــــــولانه گشتی در غزل             رندیّ تو آنسان کــــــــه قبلا بود ، بود!

یعنی نگـــــــــــــــو این مرد رنــــــد ناقلا            مانند آکتــــــــــرهـــــــــــای هالیوود بود!

شد گیج و ویج این بوالفضول ای مرد رند!        -عین عروض و قافیه- از دست تو مبهود(!) بود!!!

۳- در  پاسخ به گیر دادن مرد رند جشنواره ی شعر فجر را!

قرائت  اول:

از موضع گرمي به در آري تــــــــــــو نفس را(!) (1)

این سکه ی فجر است نماسد همه کس را!

قرائت دوم:

اینقدر قضات جشن را زجــر مکن! (۲)         این کار ثواب خلق بی اجر مکن!

وقتي كه دماغ (۳)تو دم دستت هست           انگشت به جشنواره ی فجر مکن!

قرائت سوم:

هی نگو از چه فجر همچین است!            اندر آن بحث مهر یا کین است

کاذبش هر کـــــه خواند ردّش كن             فجر صادق که گفته اند این است! (4)

.......................................
1: نفست از جاي گرم بلند مي شود!!
2: سرزنش مكن!
3: دِماغ : مجازا به معناي خيال!...با دَماغ اشتباه نشود كه اگر شود بي تربيتي است!!....يعني : برو انگشت تو خيالت بكن كه ديگر خيالبافي نكند!!
4: شعر ي براي ذائقه ي موافق و ذائقه ي مخالف ،توامان!..موافق، به شكل فوق بخواند ...مخالف، جاي صادق و كاذب را عوض كند!

 

 ۴- برای رضا رفیع ...

قضیه لاشه ی بلیت!!

این لاشه ی بینـــــوای بنده             گرچه ز دمت نگشت زنده

باشد که به شام سوگواران            صبحی بدمد ز لطف یاران

یاری به شفــــــــــاعتم بیاید           زین دغدغه راحتم نماید

در نومیدی بسی شفیع است        پایان شب سیه رفیع است!! (۱)

......

(۱) :البته با شفاعت ایشان ....

 این دغدغه بعد  منتفی شد      پایان شب سیه رفیـ... شد!

شکرخند...

دفعه ی قبلی که آمدم به شکر خند           خانه نبودی رفیق مـــــــــاه لقایم!

قونیـــــــــه بودی ز یمن مقدم بنده            چند می دهی رضا! دوباره بیایم؟!

و بعد از دعوت ایشان...

بوي طنز بوالفضول آيد همي              دعوت ياران قبـــول آيد همي!
ما چو ماهيم و شکرخند آسمان          «ماه سوي آسمان آيد همي»!
(قافيه بالا هوايی شد کمی                 با ادا و با اصول آيد همی!)

---

سه قطعه لبختد منظوم...!

 

 جشن تولد و یانگوم و غیره!            دکتر بد پیله ( استادِ دکتر گجت!)

ده دو بیتی...!                                     زهرا درّی

 علم بهتر است یا حلوا؟                  محمد خان رازقی قزوینی

 

سه قطعه لبختد منثور...!

کارت هوشمند سوخت چیست؟                               ارژنگ الممالک حاتمی

 

                  تب یانگوم!

    

   هر چند که از دیده ی من گم شده ای

   غمخوار و کمک رسان مردم شده ای

   در قصــــر دلم جواهــر عشــــق منی

    ای خوشگل من!چقدر یانگوم شده ای !

 

                     لیگ برتر!

   

           پرسپولیس!

 

   هی باختی و به گوشه ای کز کردم

   درباخت تو مویه چـــــــو فائز کردم!

   ای پرسپولیس! اشک خــــود را آخر

    چــون پیرهنت به رنگ  قرمــز کردم!

 

         استقلال!

  از باخت شده مزاجمان صفراوي

  گــــــل کرده جنونمان ز نوع گاوي!

 از صـــدر به ذیل پرت شد "استقلال"

  وافریـــــــادا از "صمــــــد مرفاوی"!!

 

                 سايپا!

  کفگيرش اگر چه بر ته ديگ رسيد

  جبران کرد و ز راه چون "ميگ" رسيد!

  هم آبي و هم قرمز را قال گذاشت

    گازيد و به قهرماني ليگ رسيد!

 

       

                   انرژی هسته ای!

 

 

       این بنده اسیر  و بسته ی چشمــــانت

       دلخسته  و ودلشکسته ی چشمانت

       ســــــوی دل مـــــن انرژی آزاد کند

       ای من به فدای هسته ی چشمانت!

                  قافیه!

 

    گفتم : تا چند از پی واژه ی عشق -

    هی قافیه آوریم از شهر دمشق!

    گفتا: ز درخت عشق شاخی بتکان

     گفتم: چه شود حاصل ما؟ گفت: زرشق!!

---

سه قطعه لبخند  منثور...!

گربه لوژی                              مولانا ترکی

گرد همایی معتادان تزریقی       رضا خان رفیع

(لینک ثابت وبلاگ رضا خان کار نمی کند در نتیجه با یک لینک می توانید دو مطلب بخوانید و حتی بیشتر!)

سینما در صحنه!                    برزو  امید مهدی نژاد بی طرف

دو  قطعه لبخند منظوم...!

  منم عکساشو پاره کردم!                مرد رند  !

ایضا : تب یانگوم!!                            محمد خان جاوید

 

---

 (طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 

درد سرهای یک شاعر مردمی!

(متن مکالمه ی  تلفنی و محرمانه ای که از روی نوار عینا پیاده شده است)

 

      ( آهنگ پت و مت! ...)

 

-          الو

-          بله بفرماييد

-          جناب بوالفضول ؟

-          شما؟

-          من جيم  هستم

-          به جا نياوردم

-          بنده مسوول انجمن مرغداران متعهدم ؛ در ضمن با حفظ سمت از خوانندگان وبلاگ شما هم هستم!

-          خيلي خوشوقتم!.....شماره ي منو از کجا پيدا کردين؟

-          از آقاي الف  گرفتم

-          آقاي الف؟ نمي شناسمشون

-          خب ده ساله همديگرو نديدين....از دوستان زمان دانشگاه شما بودند ...

-          ولي من اون موقع موبايل نداشتم... در واقع هيچ کس نداشت!

-          اي اقا... شکسته نفسي مي فرمايين!!....حالا شما چي کار دارين از کجا گير آورديم

-          ببخشين! ...در هر صورت در خدمتم

-          ما مي خواهيم شما يه شعر بگين درباره ي آقاي ميم

-          آقاي ميم کيه؟

-          حالا شما چکار دارين!

-          پس چه جوري براشون شعر بگم؟

-          ميخواهيم خوب درازش کنيد....

-          چه کارش کنم؟

-          حسابي بچلونينش!....فوق ديپلم برق داره اونوقت گذاشتنش رييس انجمن مرغداران بدون مرز....معني شايسته سالاري رو هم فهميديم...حالا بگذريم... چن مي گيرين؟

-          برادر!... مثل اينکه سوءتفاهم شده.... بنده اينکاره نيستم!

-          چه کاره؟

-          که پول بگيرم و آقاي ميم را دراز کنم!

-          مگه آقاي ميم رو مي شناسين؟

-          نه عزيز من! ... حالا آقاي ميم نه.... آقاي کيم.... اشتباه گرفتين!

-          اي بابا! ...ما شنيده بوديم شما شاعر مردمي هستين... چرا گره از کار مردم باز نمي کنين؟....اين خدمتيه براي مملکت!...

-          اختلاف شما چه ربطي داره به مردم ومملکت؟

-          اختيار دارين مگه ما مردم نيستيم ..مگه تو اين مملکت زندگي نمي کنيم؟..... حالا مجاني نخواستيم که!

-          گفتم که ...نه!

-          بابا! سخت نگيرين!... ارزش شعرهاي يه شاعر مردمي رو نميشه با پول سنجيد...حالا شما اسمشو بذارين هديه!!

-          برادر من! ....بنده با چه زبوني بگم من ...

-          برادر ! ...اين کار تون خدمتيه به تاريخ ايران! ...حيف نمي تونم به خاطر مصالح ملي(!) بيشتر توضيح بدم!...ديگه نه نيارين!...

-          آخه...

-           آخه نداره!...ما ارزش شعر وشعرا رو مي دونيم...اصلا بپرسين حالا ما چن چوق هديه تقديم مي کنيم

-          برادر! ولمان کن!

-          حالا شما بپرسين...  شما رو جون حافظ شيرين سخن!

-          استغفرالله....حالا شما چند چوق هديه تقديم مي کنين؟

-          قربون آدم چيز فهم!... حالا شد!....اين مسئله بستگي داره!

-          به چي؟

-          خب قربون شکل ماهت ...به شعر شاعر!.... يعني بايد اول شعره رو بگه بعد ما ببينيم چن مي ارزه!

-          اي آقا... گفتم که عوضي گرفتين ؛ بنده....

 

 (يک ربع بعد...)

 

 - ...اميدوارم روشن شده باشيد...

 

- حالا شاعر اگه شعره رو گفت؛ شما هم بردين استفاده کردين و بعد هديه شو ندادين چي!

 

-          دستتون درد نکنه! ... ما مال مردم خور نيستيم! ... شما بزرگواري بفرماييد اونوقت ببينيد ما چه مي کنيم براتون...

 

-          ... خب  آخه حالا من بايد از اقاي ميم  يه اطلاعاتي داشته باشم تا بتونم هجوش کنم!

-          چي کارش کنين؟... هضمش کنين؟....قطع و وصل ميشه!

 

-          اقا جان هجـــــو!....  بد وبيراه نثارش کنم!

-          خب بدو بيراه نثارش کنين... بد وبيراه گفتن تو مملکت ما اطلاعات نمي خواد!

-          اي بابا!...برادر هرکاري يه حساب وکتابي داره .... بد وبيراههاي من بايد مخصوص آقاي ميم باشه! شما بايد از ايرادات وعيبهاي اقاي ميم برام بگين من اونا رو گنده تر  کنم و الي آخر!

-          الي آخر يعني چي؟

-          يعني به قول شما درازش  کنم!... از عقايدش...نظراتش بگين مثلا.

-          خب!....قبوله!..... عيب وايراد....يه خرده صبر کن!.....!آهان!....اين آقاي میم دماغش خيلي بزرگه...

-          برادر!... ما با دماغش چکار داريم!....ما بهتره به عقيده ونظراتش گير بديم...

-          حالا ما چندان در جريان نظراتش نيستيم!! ... اينا اونطرفين!. .. ارزش نداره آدم وقتشو صرف دونستن نظرات اينا بکنه...البته اين بابا يه مدتيه پشت سر انجمن مرغداران متعهد پرت وپلا ميگه!....همين دماغ خوبه!...اگه مي خواهين گنده کنين يا دراز کنين همين خوبه ....چون به اندازه ي کافي خودش گنده ودراز است..... خب شروع کنين!

-          چي رو!

-          خب شعره رو بگين ديگه!

-          همين حالا؟

-          پس کي !... در کار خير استخاره حاجت نيست! ... البته همه شو که نه!.... يه خرده بگين ببينيم ما پسند مي کنيم يا نه!...معامله مون مي گيره يا نه! ... يکي دوتا کافيه!

-          يکي دو تا بيت؟

-          بله!

-          صبر کنين!.... (فکر مي کند) اين دماغي که تو داري ...نه!.... اين دماغي که تو راست....نه!....اين...

-          آقا جان!چقدر لفتش مي دين شارژ موبايلم داره تموم ميشه!

-          برادر! ما سري دوزي که نداريم... شعر گفتن وقت مي بره!

-          خب حالا ادامه بدين!

-          لطفا حواسمو پرت نکنين!....اين دماغ تو که همچون... نه نشد!

-          اي آقا! ... اين دماغ تو که چون شيپور است!...مثلا

-          آفرين!....آفرين!...اين دماغ تو که چون شيپور است.... گا ه مانند ....گاه مانند چوب سنتور است!.... همينه!.... خوب بود

-          اقا مارو گرفتي!

-          چرا؟...مگه خوب نبود!....اين دماغ تو که چون شيپور است.... گاه مانند چوب سنتور است!

-          برادر! مصرع اولت تو بحر رمله مصرع دومت تو بحر خفيف!...

-          !!!!

-          بابا!ما رو شما خيلي حساب کرده بوديم!

-          ببخشين...آقاي مسوول  انجمن مرغداران متعهد! ...شما مدرکتون چيه؟

-          بنده دکتراي ادبياتم!... حيف که خدا يه مثقال طبع شعر به ما نداد که منت هر کس و ....استغفرالله!....داداش!مثل اينکه حق با شما بود ما اشتباهي گرفتيم!

-          البته...يعني...درواقع نه ... من يه خرده کم خوابم ...واسه خاطر همين تمرکز ندارم حالا اما اگه بخواين...

-          نه داداش!... شما اولش گفتين اينکاره نيستين ما قبول نکرديم!

-          نه بابا! ... تعريف از خودمون نباشه ... به ما ميگن بوالفضول الشع...

-          ببخشين مزاحم وقت شريفتون شديم ...

-          يه لحظه صبر کنين ....راستي درباره ي قيمت هديه  هم به توافق مي رسيم... ...ما تعاوني هم هضم مي کنيم...بـ..ببخشين!...هجو مي کنيم!هر چي باشه ما شاعر مردمي هستيم وگره کار مردم هم بايد باز بشه... به خاطر مردم...به خاطر مملکت!....تازه  از دوستان اون آقايي هستين که هم دانشگاهي ما بودن!

-          نه عمو!....راستي يه سوال !

-          خواهش مي کنم!

-          اين شعرهاي وبلاگتونو چن مي گيرن براتون مي گن؟؟

-          ؟؟!!

      بيب...بيب....بيب...بيب...بيب.....(بوق)

 

   (يک ربع بعد تر...)

 

 

      ( آهنگ پت و مت! ...)

 

-          الو

-          بله بفرماييد

-          جناب بوالفضول؟

-          شما؟

-          من ميم  هستم؛  رييس انجمن مرغداران بدون مرز.... غرض از مزاحمت...

 

---

 آگهی  شیرین و  خنده دار...!

 

 اولین سالگرد شب شعر طنز شکرخند

سلام دوستان. به حول و قوه الهی و لطف و توجه شما علاقه مندان، شب شعر طنز شکرخند، یکساله شد.

بیت مجعول:

شب های شعر را پشت سر گذاشتیم

ما را به سخت طنزی مان این گمان نبود!

این شنبه که می آید؛ نوبت یازدهمین جلسه شکرخند است. کماکان در همان فرهنگسرای هنر(ارسباران) برگزار می شود. و کمافی السابق اگر دیر بیایید، زمینگیر می شوید؛ یعنی صندلی مندلی گیرتان نمی آید و بالاجبار باید که روی زمین خدا بنشینید.

چون سالگرد است، احتمالاً برنامه ها کمی تا قسمتی چرب تر از همیشه خواهد بود(که البته چرب زبانی ما هم بی تاثیر نخواهد بود!).مراسم راس ساعت 4 بعد از ظهر شروع می شود تا آخر کار، کم نیاوریم. مثل جلسه قبل که گزارش آن را می توانید در این وبلاگ ملاحظه نمایید: www.armaghonline.blogfa.com

اجرای این برنامه باز هم بر عهده من و امیرحسین مدرس است و استاد خرناس(داریوش کاردان سابق!) نیز با آیتم «ترانه های استاد خرناس» در مجلس شرف حضور خواهند داشت.

حتماً مستحضرید که شب شعر طنز شکرخند را «خانه طنز» بنیاد نویسندگان و هنرمندان، وابسته به معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، هر ماهه، شنبه اول هر ماه برگزار می کند.

مکان : ضلع شمال غربی پل سید همیشه خندان، خیابان جلفا، فرهنگسرای هنر(ارسباران)
زمان: شنبه 2 تیر 86 ساعت 4 بعد از ظهر(بعدالظهر سابق!)

 

چنین گفت : رضا خان رفیع...

 

 

 

 

 

           مشاعره ی بابا طاهر و مامان طاهره!

 

         

 

طاهره:

دل مو خون شد از دست ته طاهر!        یه جو غیرت نوینُم از ته ظاهر

نشینی شرّ و ور گویی ته هـر شو        چرا گشتُم زن این طرفه شاعر؟

 

طاهر:

بوره ای مرگ! در پایت بمیرُم               که با این زن ز جان خویش سیرُم  

ز دست طاهره دلخون شدستُم               به جان ته دیگه  طاقت ندیرُم!

 

طاهره:

دلُم واته  بـــــه غمهــا مبتلا بی             الهـــــــی در دلـــت  درد و  بلا بی

بـــــه دستم یک النگو هم ندیرم             به جانـُـــــم داغ سرویس طلا بی!

 

 طاهر:

غم دنیــــــا به دل بیتوتــه ساجه                 به جانُم شعله ای افروته ساجه

ز دست این زن و خرج ومخارج                دلُم  رو چون دماغُم سوته ساجه!

 

طاهره:

هنی نشناختی مورو تِه بابا!                      چو تِه بیغی حریف مو نشی یا

بشُم در محضر قاضی و فوری                   بذارُم کل مهریّه م رو اجــــرا!

 

 

طاهر:

الا ای طاهــــره! داغــــــت بوینُم                   الهی بر ســر خـــاکت نشینُم

زبس مقروض ریخت و پاشت استُم               سه ماه از سال مهمون اوینُم!! 

طاهره:

بشی ویلون و سرگردون الهی!               از این چکها فتی زندون الهی!

به دادُم کی رسه جز ته  نذونُم                 ته دادِ  مو ازو بستون الهی!

 

طاهر:

ز دستت طاهره! مــــــــو بی علاجُم             دیگه زین پس به میل تو نساجُم...

(ملاقه در هوا هی گشت و هی گشت          بخورد آخر گرومبی بر ملاجُم!) 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــ    

 

مو= ما            وا ته= با تو        هنی= هنوز       فتی= افتی         بوره= بیا       نساجم= نسازم          ساجه = سازد            

 نشی یا= نمی شود        وینم= بینم      نذونم= ندانم       ندیرم= ندارم             بشم= بروم     سوته= سوخته     افروته= افروخته   بی= باشد         شو= شب    نذونم= ندانم     نوینم= نبینم                                         

 

---

  (طنزی که هم اینک به دستمان رسید...!)

 

 

 چندی پیش  برای دوست طنز پردازم راشد انصاری نکو داشتی  در بندر عباس برگزار شد که این مقاله ی تحقیقی (!)  را برای آنجا نوشته ام:

 

 

           «خالو راشد در آیینه ی شعر وادب فارسی!»

   

«خالو راشد» از شاعران طنز پرداز تاریخ ادبیات است که به نوعی  سال بالایی عبید محسوب می شود!

در تاریخ نقل است که بر اثر شعر او پیر وجوان وخرد وکلان چنان شاد می شدند که به پایکوبی می پرداختند  و حتی کسانی که به خاطر نداشتن بر و رو ( مخصوصا : رو!) در مجالس از  حرکات موزون خود داری می کردند با شنیدن اشعار شوخ وشنگ او ، کمر را به اقرار(!) در می آوردند. چنانکه شاعری در این زمینه فرموده:

 

به شعر حافظ شیراز اگر رقصند اگر نازند            سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی-

به شعر راشـــــد بندر تماما بندری رقصند             سیه چشمان اکبیری و اوشگول های دربندی!!

 

که ناگفته پیداست که کار کدام یک دشوار تر بوده است!

خالو راشد را  از بزرگترین وبرجسته ترین شعرای تاریخ شمرده اند و «آشفته سرحدی» در وصف برجستگی او سروده است :

 

دیدم شکمی ز دور پیـــــــــــــداست              بعد از دو سه روز «راشد» آمد! (۱)

 

در کتب مسطور است ( در برخی نیز مستور!)که «خالو راشد» را از ابنیه ی فرهنگی جنوب  می شمردند و در بندر عباس همان جایگاهی را داشته که منار جنبان در اصفهان. در مشهوریت ایشان آمده:

 

منسوب شد به بندر              دیریست این سه شاهد:

-مشهــور خلق دنیا -           رقص و سوسیس و راشد!!

 

نقل است که یک بار به یکی از هوادارن خود امضا داد طرف داد زد:

 

خالو! سعدی و حافظ انگشت کوچیک تونم نیستن! (۲)

در دیوان ملک الشعرای دربار فضولیان - بوالفضول ارومی - درباره ی خالو راشد غزلی مشاهده می شود که بعدها الهام بخش حافظ شده است. به عنوان حسن ختام نقل می کنیم:

 

ای پادشــــــه خوبان! طناز سرکاری!               دل بی تو به جان آمد ای «راشد انصاری»!

از بهر من هالو ، کم لطف شدی خالو!             مانند جنون مـــا ، لطفت  شده ادواری

در حکم تو و شعرت حکم ازلی این بود            تو پرده نشین باشی، او شاهد بازاری

وقتی به تو مشغولم از شور وشعف فولم          با طنز تو شنگولم از غصه و غم عاری

خوش لحن وخوش آوازی هم قافیه پردازی       در صحنه ی طنازی الحق سوپر استاری!

در وزن نمی گنجد ؛ بهر تو بگنجانم                 هر چند جدا از هم، یک«پاچه» و یک «خاری»!...

  

                                        ( ارومیه – 30 فروردین 86)

----------------------

۱-به نقل از تذکره ی نصر آبادی با اندکی تصرف!

۲- (مبلغ چک امضا شده در تاریخ ثبت نشده است !)

---

 سه قطعه لبخند منظوم...!

 

 

 شعر عوضی!                    از: ناصر فیض

 

  ...نگذاشت!                      از: عباس احمدی       

 

 بچه پولدار!                        از: ارمغان زمان فشمی

                                       

 

                                                     

 

 

 

                                        آسمون ريسمون ۲

 

                                                 کاندیداتوری!

 

               

کانديدا بودن آخ چــــه حالي داره          حدس وگمــــون و احتمــالي داره

 

کيف سخنراني و قصـــــه گفتن           يعني  زيـــاد گفتن و کــــم شنفتن:

 

کانديداي مخلص و بــــــا مرامم          برگـــــه ي رايت رو بکــــن به نامم

 

 من خادم شـــمام و خاک پاتـون            نطقاي خوب خوب مي کنم براتون!

 

اهداف مـــــــن: تحـــول اساسي!          افكـــــــــار مـــــــن: اند دموكراسي!

 

حامي مــــن: يـه آدم حســــــابي!          ستــــــــاد مــــــن: جنب  چلوكبابي!

 

صورت من: نگو كــه عين ماهه!          سيرت مــــــــــن : محاسنم گواهه!

 

لباس من: پيرهـن روي شلـــوار          جنس لباس: تلفیق چیت و چلـــوار!

                

مدرک مــن  : مديريت برخــورد          محل اخذش : حومـــه ی  آكسفـورد!

 

حالا يه خرده ميگـــــم از سوابق          كف نكنين ،  خلايق هـــر چي لايق

 

زمون شــــاه  : مخفي و در تقيه          تـــــــــو انقلاب : مشـــــــوق بقيه

 

زمون جنگ: از نيروهاي آنكال         تــــوي صف نمــــــاز جمعــه فعال!

  

جناح من: مخلوطی ازچپ وراست          تعامــــــل سیاسی ، بی کم وکاست

 

 راست اصولگــــرا، همـوژنیزه!           دوم خــــردادی پاستــــوریــــزه!

 

با چپیــــا راست و حسینی جفتم!           بـــا راستیــــــام خدایی چپ نیفتم!

خوبه كسي بیاد به مـــــا بد كنه ؟          صلاحيت حاجيتـــــــو رد كنــــــه؟

هر كي بهش دست بزنه، رد بشه          شاپــــره نيشش اگــــه زد حقشـه!

اين ماشينو که افتاده به فس فس        هولش بدين تـــــا برسم به مجلس

 

من خادم شــمام و خاک پاتون            نطقاي خوب خوب مي کنم براتون!...

 

                                                 ازدواج!    

 

                      

گاز بده ،بردار  پاتــو از رو كلاج           بزن بريم تـــــــو مبحث ازدواج!...

بذار داداش! قصه رواز ســر بگـم          از پدر و مــــــــادر دختــــــر بگم

وقتي يه خواستگارمياد خونه شون         گرم ميشه يه بارکي چونه شـــــون

براي عقد و برا بعلــــــــــه برون         شرط و شروطه که مي ريزن بيرون      

قبل از اينا يه عالمــه  سين جينه           ميگن که رسم خواستگـــاري اينه

ميگن:دوماد چن تا سواري داره؟          بگين تـــــــــــــوي بازاره يا اداره؟

اگه اداره جاتيه ... زت زيـــــاد!            جسارته! مــــا خوشمــــــون نمياد!

اگه ايشون راستکي کــــــارمندن           ببخشينا...جايي نگين ...مي خندن

خواستگاري با شغـــل کا رمندي؟          شتــــــر رفتــــــه پي علاقه بندي!

اگه تــو بازاره ..طلا فروشـــــــه          نيشم اگه داره واسه مـــــــا نوشه!

بسکه همــه فيس و افــــاده دارن         اينجوري هي شرط و شروط مي ذارن

هر کي ميره دنبال خواستگــاري          با اين شرط و شروط ميشه فراري

در ميره فوري بـــــا پدر مادرش          نيگا نمي کنــــــــه به پشت سرش

ديگه نمي خواد کـــارو دنبال کنه          مي خواد بــــره مجردي حـــال کنه

آي باباجون!كه چن تا دختر داري       بايد از ايــن بهونـــه دس برداري

اگه از اين فيس و افـاده پر شي!          دختراتو مي ندازي تــــوي ترشي!

دوماد خوب تو اين دور و زمونه         موهبتــه ، خـــــدا خودش مي دونه

يادت رفتـــــه موقـــــع ازدواجت         خواستگـاريت،دهــان هاج و واجت

يادت رفتــــه موقــــع زن گرفتن         تمـــــــوم دارايي تــــو: صد تومن

گیـــر نده به جوونــــای محلّه!         همّت و غیرت اگـــه باشه، حلـّـــه

خواستگاری که مومن و کاریه         وجــودش از دوز و کلک عاریه -

اگه در ِ خونـــه تو زد، تتق تق           بگــــــو: مبارکه ، به امّید حق ...   

 

---

(طنزي كه هم اينك به دستمان رسيد ...!)

درادامه ی  فرمایش های بوالفضول در تدوین "منشور خواستگاری"! ، این شعر را هم بخوانید که زبان حال يکي از شخصيتهاي اصلي اين فيلم است!! ( البته اين ، شخصيت مثبت است که نمي گويد:نع! ،اگر"بدمن" فيلم (يا به عبارت بهتر "بدزن" فيلم!!) بود ،"بع"نمي گفت!....(شخصيتي که اگر "بع" بگويد نشانگر اين است که  علف به دهن او شيرين آمده!!!)  

 :   ما نگوییم "نع"!             از : زهرا درّي(پاييز)

 

---

 

سه قطعه لبخند منظوم ...!

 

 طنز انتخاباتی                                  از : سعيد بيابانکي

غزلمثنوی فجاعت!!                      از : ابن محمود

عشق مدل ۸۶!!   یک  و   دو               از : گرگ بیابان

                                                   

---

افتتاح وبلاگ جدید بوالفضول :

http://www.bolfozool2.blogfa.com

             به زبان ترکی ...

 

 

خبر فوری:

خبری که هم اینک به شستمان(!) رسید

تا ساعتی دیگر به روز می شویم:

کاندیداتوری - ازدواج - و ... افتتاح وبلاگ جدید بوالفضول

---

 

                          دعاي تحويل سال كليك  

                                          

            

                

                   نوروز ۱۳۸۶

               ( قصيده ي نوروزي )

"نوبهـــــــار آمـــــــد و آورد گــل و یاسمنا"          خرج اين عيــــــد در آورد همي دخـل منا!

پيشتـــــر زانكـــه رسد كوكبه ي مهمانان           نشد اينكــه بگريزيم بــــه دشت و دمنـا

تــــــا بجنبيم ، يهـــو بر سرمـان شد آوار           خيلي ازپير و جوان،خـرد وكلان،مرد و زنا

تــــو نگـو بهر چنين  يورش سختي  قبلاً            كــــــل فاميل همـــاهنگ شده تلفننا(!)

اكرم و اعظم و گلچهــــره و منظــر خاتون            صفدرو قنبروحـاج محسن ومشدي حسنا

عينهــــــو لشكــــر تاتار بياورده هجـــوم             عسگر گنده شكم درجلوشان صف شكنا!

بر در خانه رسيدند و به رويش خواندند :            "عيد را در سفر ستيم و كنــون در تِرنا!"

 قلي سور چــــران از دل و جـان زد فرياد            گوييـا رستم  يل گشت يهـــو نعــره زنا :

"كـاي فلاني د بجنب اينهمـه تاخير مكن            باز كن در كه قديمي شده اين فوت و فنا!"

عاقبت بـــــاز نموديم و هجـــــــوم آوردند           لـــــــه شد از بنـــده دم در،عضلات بدنا!

بچه ها بر سر مـــن ريخته ،  فرياد زدند:           "رد كن اين عيدي  ما،بي چك و چانه زدنا!"

"پانصدي" دادم و گفتند :"عمو ،شرمنده!           دو تومن هست مظنّه،نـه كه پانصد تومنا!"

الغـــرض از شكمـــوهاي قدَر قدرت شهر            گشت تشكيل  بـــه ناگــاه يكي انجمنا

ديدم از جعبه ي شيريني و ظــرف آجيل            پر شود جيب و سپس كيف ،ز بعد دهنا!

شكم آن قــــــدر ورم كرده ز انبـــاشتگي           دو سه دگمه شده وا ،خود به خود از پيرهنا!

گفتم آرام و متين :  بهـر خدا  رحم  كنيد           نه براين مفلس بد بخت ،كه بر خويشتنا!

منتي نيست مرا بر  همگـــــي تان بالله            ميهمــــــانيد و حبيبـــان حــق ذوالمننا!

ليك در موقع خوردن   ز خـــدا يــــاد آريد!            پرخوري نيست به جز وسوسه ي اهرمنا

هر چه گفتم نشنودند و دو لپّي خوردنـد           تا از اين راه در آمد يهــويي   كفـــــر منا

عاقبت داد زدم :  اي همـــه از بيخ عرب!           خوردن العيـــد ، لَكُم ، دلهـرة الخرج لنا؟

چه کسی گفت که با میوه و آجیل حقيـر           خویشتن را خفـــه سازید به طرز خفنا!

سهم هرشخص دو قاچ وسه نفر یک میوه!        نه كه هر شخص جداگانه شود پوست کنا!!

سال ديگر نخرم ميــــوه و شيريني عيــد            چارپايه بخـرم با دو ســه متري   رسنا !

شـــوم آونگ و از اين هنگ خلاصي يابم            آن زمانكــــه شـــــــــود آزاد روانم  ز  تنا!

همه گفتند که عید آمـــــد و شادی افزود           لیک بر بنده نیفزود بــه غیر از محنـــــــا

بوالفضــــولا بنگر حوصلــــــه ي تنگ مرا            ول كن اين لحـن سوسولانه ي تن تن تننا

گرمنوچهری ازاین دست بهاری می دید            دیگر از عید ندادی همــــه داد سخنــــــا!

گفتم اي يار ز نوروز مكن اين همــه داد             جــــاي ديگــــر بطلب  منشاء شرّ و فتنا

چشم وهمچشمي و اسباب تجمل شده اند     جمله تحريف گــر رسم و رسوم و سُننا

كاش و صدكاش كه با خرج تراشي هامان          افتــــرا جات(!) نبنديم بـه جشني كهنا!

---

(طنزي كه هم اينك به دستمان رسيد ...!)

قبلا نسخه ي بتاي شعر "سرشماري" را خوانده ايد در هفت بيت، اين شما و اين هم نسخه ي "آلفا" ي

همان شعر در بيست و دو بيت!!

                                     

                                         "سر شماري"

خبر آمــد که قــــــرار است ســری بشمارند

                                                هر ســــــــری را بـــه حساب نفری بشمارند

 

سر مـــا گــــــــر نشمردند فدای ســــــر تو

                                                نه قرار است که بی پــــا و ســری بشمارند

 

دربه در آمده اند از پی احصای نفـــــــــوس

                                                نه روا همچــــــــو مـــــــن دربدری بشمارند

 

ترســــــــم این طوطیکـــان زبل آمـــــــــاری

                                               آن لب لعــل تــو تُنگ شکــــــــری بشمارند

 

یا نگردند پی ماه فلک  سـر به هـــــــــــــوا

                                               روی تــو دیده و  قرص قمـــــــــری بشمارند

 

این زمان دیو و دد افزون شد و خارج ز شمار

                                                صعب کاری است که جنس بشری بشمارند

 

با چراغ ار نشــــــود یافت به شهـر انسـانی

                                               دد و دامی در کـــــــــــوه و کمری بشمـارند

 

یا که آمـــــــــار گــران ســـــوی رقیبم بروند

                                                سر آدم چــــو نشد ، کلّــه خــری بشمارند!

 

یا بیا یند و در این شهر درندشت و شلــــــوغ

                                               آنچه دیدند ز هـــــــــر خیر و شــری بشمارند

 

دود خــــارج شده از اگـــــزوز خـــود رو ها را

                                               جانفزا همچــــــــو نسیم سحـــری بشمارند

 

غلغــل جــوب خیابان کـــــــــــه دلی پر دارد

                                                بدل از  زمزمه ی جـــوی و جـــــری بشمارند

 

شهر  تــــا زلف ترافیک بـــــــــه دوش اندازد

                                               حالتش چـــون صنم عشوه گــــری بشمارند

 

در خــم  زلف پریشـــان و گــــره در گــرهش

                                               گـــاه  راننده ی  خونین جگـــــــری بشمارند

 

نظری کــــــرده بر این جنگ ترافیک و سپس

                                               ضربه هــــای  سپری بر سپــــــری بشمارند

 

یا دمی جانب مسئول فـــــرا گـــــوش دهند

                                               گفته اش را سنـــــــد معتبـــــــری  بشمارند

 

موقع  نطق اگـــــر  گــــاف دهد در آمـــــــار

                                               سوتی مختصـــــر و  بي ضـــرري  بشمارند

 

داستانهــــــــــــــای تریبـــــونی نقّالــــان  را

                                                بهــــر  خشنودی طفلان سمـــری بشمارند!

 

وعده های سرخرمــــــن که به مردم بدهند

                                               زاده ی  بـــاد  و   هبــــــــا و هدری بشمارند

 

حرکاتم اگر افتاد چو شعـــــــــــــرم مــوزون

                                              مغرضان حالت  قر تــو کمـــــــری بشمارند!

 

بسکه زی ذی شده ام خواهم از ارباب امور

                                               ماده آهــــــــوی مرا شیر نــــــری بشمارند!

 

بوالفضول الشعرا هستم و خواهم شعــــرا

                                              سخن یُبس مـــرا شعـــــــر تــــــری بشمارند

 

دارم امّیـــــد  ، بـــــه تاریخ  ادبیـــــات مـــرا

                                               شاعر خوش سخـن و نامــــوری بشمارند!

 

 

---

 سفره هفت سین ...

سفره ی بالایی سلیقه ی يكي ديگه  بود ، شما هم سلیقه ی خود را آزمایش کنید!:

                         سفره ي هفت سين بچينيد كليك

 

                           

---

 

 سه قطعه لبخند منظوم...!

 

 

شهراميّات!                                                                                از : مولانا  تركي

 

شعر هسته اي                                                                        از : عباس احمدي

 

خانوم جان كمك!                                                                      از : دكتر هوهو لوهو!

 

 

 

 

---

  سه قطعه لبخند منثور...! 

چگونه شهرام را دستگير كنيم؟                                       از : رضا رفيع

فيلم فرار شهرام در پنج نسخه!                                       از: ارژنگ حاتمي

بعد از اين ماهي ها بايد كتاب بخوانند!                               از: ناصر فيض

 

این را هم دریابید : ويژه نامه نوروزي طنز كتابداري كليك

---

                                                              پيشاپيش...

 

                                                           

        عید نوروز بر همه ی دوستان فرخنده باد

                     سال خوبی داشته باشید

                                              انشاءالله

                                                     

                                                 سعید سلیمانپور ارومی

                                                         (بوالفضول الشعرا)

        

                       آسمون ريسمون 1

                

                                  پيش در آمد!

از غم و غصه ها ديگه  پيـــر شديم           جون داداش! از جونمـون سيـرشديم

 

دل فلک بــــــــه حالمــــــــون کبابه           اعصـــابمــــــون خط خطـي و خرابه!

 

تــو اين هـــاگير واگير جنگ اعصـاب           زمونـــــه ي استـــرس و اضطــــراب

 

زيـر فشـــــــار مشکلات آش ولاش           جون واسه مون نمونده جون داداش!

 

آخه تا كي بـا شـوخي و بـــا خنده           زير سبيلي در كنـــــه شعــــر بنده؟

 

آخــــــه تـا كي بــــــا درداي نهفته             آخـه تـــا كي بــا غمهـــا ي نگفته،

 

آخه تا كي ميون غصــه هـــــا گـم             شعـــراي شـــاد بگـــم  براي مردم

 

مردمي كـه با شعــرمـن مي خندن            در رو به روي غصـــه ها مي بندن،

 

غمهــــاي عاشقـونه مو مي دونن؟            گريه هـــاي شبونه مــو مي دونن؟

 

با خبـــــــــــرن از دل ويـرون مـــن  ؟           از خوابــاي تلـــخ و پريشـــون من؟

 

 وقتـي آدم اسيـر غصـه هــــا شه             سختــه بياد  قاصــد شــادي باشه

 

غصه ها شو تـــو سينه پنهــون كنه           امـــــا بيــــاد لبــــا رو  خندون كنه

 

وقتيكـه تـــــوي دل اينـــــا رو گفتم            يهـــــــو صدايي از دلـــــــم شنفتم

 

فهميدم اين  وجدان مــــــن دوباره             براي مـــــــن پيغومي تـــــازه داره :

 

آي بوالفضول به من بگـو چت شده؟           که حرفات اينقـــد متفاوت   شده

 

گيرم كه غصه هـــات شدن فراوون            شادي مردم چـي ميشه عزيز جون؟!

 

اگــــــــه هـــــواي دل تــــــــو ابريه             قريـــــن   بي تــابي و بي صبريــه،

 

نذار كه آفتابي شــــه توي شعرات            بشكنـــه بغضت تـــو گلوي شعرات

 

خير ســـرت شاعــــــر طنـز گويي             براي مـــا خوشمزه چـــون هلويي

 

(هلو كه نه! چونكه بـاريش وسبيل           جسارتـــا هستي شبيــــه نار گيل!)

 

 يـه مدتي عينهـو شكّــــــر شدي             يه كـــم گذش، برگ چغنـدر شدي

 

يـه دوره اي  لايــــق اي ول شدي             امـــــــــا حالا كدوي تنبــــل شدي

 

پاشنه تو ور بكش  بيـــا تـــو عرصه           بزن تـو كوچه هـــــاي شادي پرسه

 

کاشکـي دلا از غصـــه ها جدا شن           با طنزتو لبــــا بـــــه خنده وا شــن

 

درسته كــــــــه درد و غمـات زيادن            دلت خوشه به مردمي كـــه شـادن

 

خنده و شــادي هم اگـــــه نباشه            در ميره جــــون ميشيم شبيه لاشه

 

حرفي بزن که شـاد بشــه دلامون            ور بپره تمـــــــوم غصــــــــه هامون

 

 تـــــا اينـــــارو شنيــــدم از درونم             گفتم : الهــــي دردتـــو بــــه جونم

 

قربون اون صدات ،راس ميگي آره!           حرف حســاب ميگـــن جواب نداره

 

حرف حســــاب تو منــو مُجاب كرد            پرسشــاي مسخره مو جواب كرد!

 

 حرفـــــاي  وجد انمــو كردم قبول             بازم شــدم همــــون  آقا بوالفضول

 

دوباره شـــوخ و  طنــز پرداز شدم             بـــــاز اومدم رو فــرم و طناز  شدم 

 

آسمـون و ريسمـون و ميل و كاموا            بســـاط بافندگي شــــد روبـــــــرا

 

ديدم مـــــواد لازمش بــــــــه راهه            خب  اگـــه كــــاري نكنم ،  گناهــه

 

اگر چه ســـر در گـــــم  اين كلافم            اين دو تارو به همديگـــه مي بافم  

 

شمـــام سر رشته رو دنبــال كنين           باز بشينين بـا شعـــرمن حال كنين

                                                                            ادامه دارد...

---

GOODBYE, MY FRIENDS

By Art Buchwald

ماه گذشته دنيا يكي از بزرگترين طنز پردازان خود را از دست داد .

آرت بوخوالد بزرگ، در بيست وهفتم ديماه ( زماني كه من  داشتم پست قبلي را مي نوشتم)  در  هشتاد و دو سالگي در گذشت. عنواني كه درج كردم عنوان آخرين مطلب اوست در ستون معروفش در روزنامه ي واشنگتن پست كه براي بعد از مرگش نوشته بود.

  مطلبي در در گل آقا

خاطره اي از آرت بوخوالد

و سه عكس:

 عكس   +    عكس    +    آرت بوخوالد و واشنگتن پست

  درباره ی طنز...

"هیچ کس نمی تواند به شما اسرار نگارش طنز وشوخی را بیاموزد.لذّت و درک آن از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود ومن نمی توانم این اسرار را به هیچکس انتقال دهم جز به پسرم....آن هم از طریق وراثت!!"

                               "آرت بوخوالد" 

---

                                                    سه قطعه لبخند...!

   ( سعي مي كنم از اين به بعد در هر پست ، سه شعر طنز  را هم انتخاب و  لينك كنم )

 

عاشقي خيلي چيزه!                              از : ناصر فيض

شعري براي مترو!                                   از : مهدي استاد احمد

اينجا براي از تو سرودن طلا كم است!         از: اميد مهدي ن‍ژاد

 

 

نبرد رستم و سهراب به روايت گرد آفريد!!

 

بعد از اینکه نسوان محترم در شغلهایی از قبیل رانندگی اتوبوس وکامیون توانایی های بالقوه ی خود را نشان دادند و حماسه سازی کردند ...نوبت آن  رسیده تا با نقل حماسه های باستاني کور کنند چشم حسود امّل  را تا هی افاضه ی زر نفرماید که : روح نقالی حماسه با روح لطیف ضعیفه سازگار نیست و حس وحالی در مخاطب – البته حس وحالی که مورد نظر است! -  به وجود نمی آورد ...

براي رفع اين مشکل مي توان حماسه را  اندکي تلطيف کرد ( هم محتوايش را هم وزنش را!)که البته گويا کرده اند و نتيجه اش را مشاهده خواهيد فرمود...!

 

آخرین خبر حاکیست که تنی چند از بانوان محترم خود را برای شرکت در مسابقه ی  قویترین مردان ایران آماده می کنند تا بترکد چشم و چرخ حسود!

خب اين از اين.....و اما اين شما و اين هم  نبرد رستم وسهراب به روایت گرد آفرید (اولین  زن نقال شاهنامه ی ایران که گویا  در تالار فریدون ناصری برنامه اجرا کرده است...!)

 

 

 

 

چنین یــــــــاد دارم کـــــــــه گوشم شنید          مر اين داستــــان را ز  گــــــــــــــردآفرید:

 

چــو خورشید  در آسمـــــان   سـر کشید          سیه زاغ – خاک تــــو سرش– پر کشید

                                                                                                                            

تهمتـن ســــــــــوی آینــــــــه شــــــد روان          پس آنگـــــــــه بپوشید ببــــــــــــــر بیان

 

دو دوری بچرخیــــــــــــد و خـــــــود را بدید          "چه خوشگل شدم" گفت و از جـــا پرید

  

در آن آینـــــــــــه عکس خـــــــود بوس کرد          خودش را برای خــــــــودش لــــوس کرد

 

سبیــــــــل خودش را بسی شــــــــانه زد          بــــــه زیر بغـــــــل نیز افشـــــانه(۱) زد!

 

نهـــــــــــــاد آن یل نامی و  تــــــــاج بخش         یکی چـــــــــار پایه بــــــــه نزدیک رخش

 

ســـــــوارش شـــــــــــــــــد و بعـد ویراژداد          بـــــــه جولان هــــــــوای درســاژ(۲) داد

 

از آنســـــــــــــو شنـــــو حـــال سهراب یل          کـــــه در خوشگلي بود ضــــــــرب المثل      

 

در آورد سهــــــــــــــراب تی شرت بــــــزم           پس آنگــــــه بپوشید خفتـــــــــــــان رزم

 

بر آن زلـــــــــــــــف عقــــــــــرب بمالید ژل          بزد تیـــــــــر مژگــــــــان خــــــــود را ریمل

 

دو ســاعت جلــــــــــــو آینـــــــــــه ایستاد          به موهــــــــــای زیبـــــــــاش  حالت بداد

 

بگفتا کــــــــه امروز بــــــــا ماست شانس          به میدان سپس رفت بـــــــــا یک آژانس

 

دو خوشگل به نــــــــــــاز و ادا و قمیش           به میدان رسیدند بــــــــــــا ایش و ویش

 

خرامـــــــــــــــان دو یل پیش هم آمدند            و با غمـــزه مشغــــــــول کل کل شدند!

 

چنين گفت سهراب یل : کای خــــــرفت           کنـــــــون مــــــــــرگ آمــد خِرت را گرفت

 

بگـــــــویی اگـــــــــر حـــرف بی تربیت          همينجا  جــــــــرت می دهم از وسط(!)

                

تهمتن بشـــد قرمـــــــــــز و گفت : وا!            چه حرفــــــــــای زشتی! پنــــا بر خــــدا         

 

چرا گــــــرد و خـــاک اين وسط مي کني؟           منو جر بدي؟؟... تــــــو غِلط مي کني!!

      

جلـــــــــو رفت رستم ورا کــــــــــــرد : اَخ!           دمــــــــــاغ حریفش کمــــــــی گشت پخ!

 

بزد جیـــــغ : مُردم !  کجــــــــــــــایی ننه؟          بیـــــــــــــا! این هیولا  منـــــــــو می زنه!

 

بــــــرو گمشــــــــــــــــو اکبیری بی کلاس          که ایران و توران همــــــــه ش مال ماس!

 

در این بیــــــــن و در حیص و بیص نبــــرد            تهمتــــــن دوبــــــــــــاره یکی حمله کرد

 

کشیـــد آنزمــــــــــان گیس سهــــــراب را           بیـاورد بـــــــــــر چشــــــــــــــــم او آب را

 

سپس یک لگــــد زد به ســــــــــاق جوان           که اشک از دو چشمــــــان او شــد روان

 

سُهی چونکه  این ضربه خــورد از رُسی!           بگفت:این تویی یـــا "پائولو روسی"؟!(۳)

 

جلـــــــــو رفت سهراب یــــل ســـــــوی او           گرفت از تهمتـــــــن لُپِ چـــــــــون هلو !

 

یکی نیشگــــــــون از لُپــــــــــــانش گرفت          تـــــــــو گویی کـــــه از درد جانش گرفت

 

 چنین گفت رستم به هـــــول و ولــــــا:          عجب ناقلایی تو !شیطــــــــــــــون بلا!!

 

به ناگــــــــاه خـــــــم شد  به روی زمین            درآورد کفــــــــش خودش را بــــــــه کین

 

بزد بــــــــر ملاجش یکی لنگــــــــه کفش           که شـــــــد قسمت عمده ی آن بنفش!

 

بشــــــــد ضربه ی مغــــــــزی آن پور پاک          ولـــو گشت حیوونکی روی خـــــــــــــــاک

 

بگفتـــــــــــا : نشــونت ميدم اي خشن!           الهي تو چشمات بره خــــــــاک و شن!!

 

ز بچه محلهـــــــــــای مــــــــا یک نفـــــــر           برد ســـــــوی رستـــــــــم از اینجـــا خبر

 

که : ای آقـــــــــــــا رستم بیــــا زود بــاش         کــه سهرابتــــــــــــــو کرده اند آش ولاش

 

چو رستم شنید این یهـــــــو جیغ کشید          یقـــــــــــــه هفـــــــــت پیراهنش را درید

   

بزد چنگ بر لپ که :  رستــــــــــم منم!            الهي خـــــــــدا بشکنــــــــــــــه گردنـــم!  

  

بگفتــــــــا : بابایی! منـــــــم پــــــــــور تو!          چـــــــــــرا وا نکردی چش کورتـــــــــــــو!!

 

پی کشتـــــــــــن پــــــــــور خــــــود آمدی          دیگه با تــــــــــــو قهرم ...تو خیلی بدی!

 

به مـــامـــــانی خــــود نگفتم اگــــــــــــــر           یــــــــــــــــــه آشی برایت نپختم(!) اگــر

 

بزد جیغ رستــــــــــــــم از این فعـــــل بد:           ایشالّا (!) خداونــــد مرگــــــــــــــم دهد!

 

اوا خاک عــــــــــــالم! ...تو هستی بابا؟!           بمیرم الهـــــــــی !..نگفتی چــــــــــــرا؟

 

چو گرييد  آن شبـــــه " لي وان کليف"!(۴)        کلينکسي آورد بيـــــرون ز کيـــــــــــــف!!

 

کلينکـــــــــــس را اول از هم گشــــــــــود           سپس از دل و جــــــــان يکي فين نمود!

 

ز فین فین رستــــــــم در آن پهــن دشت           "زمين شش شد وآسمان گشت هشت"!

                  

چو " وي جي"(۵) در آغــــــــوش گـــــرم پدر ـ         برفت اینچنین جــــــــــان سهـــــــراب ، در!        

 

.................................................

 (۱) : افشانه = در آن روزگار به "اسپری" اطلاق می شد!

(۲) : در ِ ساژ = به حرکات موزون اسب هنگام طي طريق مي گفتند! 

(۳) :" Paulo rossi" =  از سرداران پا به توپ روم باستان در ۱۹۸۲ سال قبل یا بعد میلاد!!

(۴) : "Lee van cleef" = از "بد" های  معروف و جیره خوار "سرجولئونه" !

(۵) : وي جي : "وي جي بن اِشويني"! ... مقتول به دست پدر در ديار هندوستان  ، که فردوسي و گردآفريد بخش پاياني داستانشان را از سرنوشت او  اقتباس کرده اند!

 

 

 

 

 

 

نوشته شده توسط بوالفضول الشعرا در چهارشنبه بیست و هفتم دی 1385 ساعت 7:24 قبل از ظهر

---

           

(طنزي که هم اينک به دستمان رسيد...!)

                               الطاف موزونان !

                         ( از كامنتهاي پست قبل)   كليك

نوشته شده توسط بوالفضول الشعرا در چهارشنبه بیست و هفتم دی 1385 ساعت 7:24 قبل از ظهر

 

                                           

                                   آسمون ريسمون 1

                                            پيش در آمد!

از غم و غصه ها ديگه  پيـــر شديم           جون داداش! از جونمـون سيـر شديم

دل فلک بـه حالمــــــــون کبابه            اعصـــابمــون خط خطـي و خرابه!

تــو اين هاگير واگير جنگ اعصـاب            زمونـــــه ي استـرس و اضطراب

زيـر فشــــار مشکلات آش ولاش            جون واسه مون نمونده جون داداش!

آخه تا كي بـا شـوخي و بـــا خنده            زير سبيلي در كنـه شعـــــر بنده؟

آخــــــه تـا كي بــا درداي نهفته           آخـه تا كي بــا غمهـــا ي نگفته ،

شعراي شاد بگم  براي مردم                 

خدا خودش مي دونه خيلي سخته

مردمي كـه با شعــر مـن مي خندن             در رو به روي غصـــه ها مي بندن،      

غمهــــاي عاشقـونه مو مي دونن؟            گريه هـــاي شبونه مــو مي دونن؟

با خبـــرن از دل ويـرون مـــن  ؟            از خوابــاي تلخ و پريشـــون من؟

 وقتـي آدم اسيـر غصـه هــــا شه             سختــه بياد  قاصــد شــادي باشه

غصه ها شو تـــو سينه پنهــون كنه            اما بيــــاد لبــــا رو  خندون كنه

وقتيكـه تـــــوي دل اينـا رو گفتم            يهـــــــو صدايي از دلــم شنفتم

ديدم كه بـــــاز وجدان علافمـون            اومده كـــه دس بگيره  برامـــون:

آي بوالفضول به من بگـو چت شده؟            که حرفات اينقـــد متقاوت   شده

گيرم كه غصه هـــات شدن فراوون             شادي مردم چـي ميشه عزيز جون؟!

اگــــه هـــــواي دل تــو ابريه              قريــن   بي تــابي و بي صبريــه

نذار كه آفتابي شــــه توي شعرات             بشكنه بغضت تـــو گلوي شعرات

خير ســـرت شاعــــر طنـز گويي            براي مـــا خوشمزه چـــون هلويي

(هلو كه نه ! چونكـه بـا ريش وسبيل            جسارتـــا هستي شبيــــه نار گيل!)

 يـه مدتي عينهـو شكّــــــر شدي            يه كـــم گذش، برگ چغندر شدي

يـه دوره اي  لايــــق اي ول شدي            امــــا حالا كدوي تنبــــل شدي

پاشنه تو ور بكش  بيـــا تـو عرصه            بزن تو كوچه هـــــاي شادي پرسه

کاشکـي دلا از غصـــه ها جدا شن           با طنزتو لبا بـــــه خنده وا شــن

درسته كــــه درد و غمـات زيادن             دلت خوشه به مردمي كـــه شـادن

خنده و شــادي هم اگـــــه نباشه            در ميره جــــون ميشيم شبيه لاشه

حرفي بزن که شـاد بشــــه دلامون            ور بپره تموم غصــــــــه هامون

 تـا اينـــــارو شنيــــدم از درونم           گفتم : الهــــي دردتـــو به جونم

راس ميگي  آره!                            حرف حساب ميگن جواب نداره

حرف حســــاب تو منو مجاب كرد             پرسشــاي مسخره مو جواب كرد!

 حرفـــــاي  وجد انمو كردم قبول             بازم شدم همــــون  آقا بوالفضول

مثــــــل گذشته طنـز پرداز شدم             بــاز اومدم رو فــرم و طناز  شدم 

آسمـون و ريسمـون و ميل و كاموا             بســـاط بافندگي شــــد روبــرا

ديدم مـــــواد لازمش بـــه راهه             خب  اگـــه كاري نكنم ،  گناهــه

 اين دو تارو به همديگـــه مي بافم             اگر چه ســـر در گـم  اين كلافم

شمـــام سر رشته رو دنبــال كنين              باز بشينين بـا شعرمن حال كنين

                                                                                           ادامه دارد...

---

GOODBYE, MY FRIENDS

By Art Buchwald

ماه گذشته دنيا يكي از بزرگترين طنز پردازان خود را از دست داد .

آرت بوخوالد بزرگ، در بيست وهفتم ديماه درست زماني كه من از همه جا بي خبر داشتم پست قبلي را مي نوشتم  در  هشتاد و دو سالگي در گذشت. عنواني كه درج كردم عنوان آخرين مطلب اوست در ستون معروفش در روزنامه ي واشنگتن پست كه براي بعد از مرگش نوشته بود.

 

  مطلبي در اين باره در گل آقا

خاطره اي از آرت بوخوالد

 عكس   +    عكس    +    آرت بوخوالد و واشنگتن پست

 

در پست ۱۶ تیر ماه هشتاد وچهار در بخش "طنزي كه هم اينك..." نوشته بودم :

اما جمله ی امروز از "آرت بوخوالد" نازنین!...

درباره ی طنز...

"هیچ کس نمی تواند به شما اسرار نگارش طنز وشوخی را بیاموزد.لذّت و درک آن از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود ومن نمی توانم این اسرار را به هیچکس انتقال دهم جز به پسرم....آن هم از طریق وراثت!!"

                               "آرت بوخوالد"

 

---

 سعي مي كنم از اين به بعد در هر پست ، سه شعر طنز  را هم انتخاب و  لينك كنم :

سه قطعه لبخند...!

عاشقي خيلي چيزه!                              از : ناصر فيض

شعري براي مترو!                                   از : مهدي استاد احمد

اينجا براي از تو سرودن طلا كم است!         از: اميد مهدي ن‍ژاد

 

 

 

 

 

 

شاهد آفلاین!

 

                                                   "شاهد آن نیست کـــه مویی و میانی دارد                                 بنده ی طلعت آن بـــــــــــاش که آنی دارد"

 

 

                            با اجازه ی خواجه!

 

شاهدon   نیست!....که مویی و میانی دارد؟؟

بنده ی طلعت آن باش که  on ی  دارد!

 

شاهد on  نیست!.... که   pm بفرستد مارا؟

یا که از        ID بنده نشانی دارد؟

 

شاهد  off  است و  ز مو یا ز میانش چه ثمر

چون که بی webcam  خود روی نهانی دارد!

 

اي خوش آن دوست که با ميل و مسنجر همه شب

خوشتر از باد صبا  ، نامه رساني دارد

 

خرّم آنکس که به دور از نظر کاربران

بهر چت کردن خود دنج مکانی دارد!

 

یا که با دلبر دلخواسته ای دورا دور

خلوتی خواسته در نیمه شبانی دارد!

 

یا که از صورتک بوسه به هنگامه ی چت

گاه و بیگاه لب بوسه ستانی دارد

 

انفعالاتي اگر گشت پديد از چت  او

با نگاري فعلاتن فعلاني دارد!

 

**

 

دوش دیدم که به جنّت بنشسته است عبوس

"خواجه" در زیر لبش  آه وفغانی دارد

 

گفتمش خواجه بگو اینهمه اندوه ز چیست

ای که اشعار تو از غیب لسانی دارد

 

بکشید آهی و فرمود  که : خیل شعرا

بوالفضول الشعرا   نام جوانی دارد!

 

قصد دیوان مرا کرده و پنداشته است

این  روانی به عبث ،   طبع روانی دارد

 

چون خدا روز قیامت به حسابش برسد

بنگر او را که چه جزغاله زباني دارد!

 

بوالفضولي گر از اين است که ايشان دارد

با غ طنز از دم او طرفه خزاني دارد!

 

گفتم : اي طوطي حق! نادره ي دورانها!

اي که هر بيت تو در خويش جهاني دارد

 

صاحب سفره تو هستي و از اين بيش مرنج

سائلي گرسنه گر ديده به خواني دارد

 

بوالفضولانه پي شادي خلق است و به کف

بهر تاراندن غم تير و کماني دارد

 

بي امان  هر که  امان  غم مردم ببُرد

از غم و دلهره ی حشر امانی دارد

 

 

 

 

---

 

 

 

 و اما " يلدابازي" ...

 

 

 

                      

                             

 

شب يلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره        بگير اي دوست! از غمهـــــــا کناره

 

 

 

             

تا صــــــــــــاحب ملک و پلـــــــه و پــــــول نباشی       

در دیده ی کس لایـــــــــــــق و  مقبــــــول نباشی

 

هشتت گرو  نه بـــوَِد ای دوست اگــــــــــر تــــــو 

در داد وستـــــد آخــــــــــــر بامبــــــــــول نباشی

 

با حقــــــــــه چــــــــو بارت برسد سهــل به منزل

منّت کش بــــــــــــــازو و کت و کـــــــــول نباشی

 

 

          

 

خبر آمــد که قــــــرار است ســری بشمارند

هر ســـــری را به حســاب نفـــری بشمارند

 

سر مـــا گــــــــر نشمردند فدای ســــــر تو

نه قرار است که بی پــــا و ســری بشمارند

 

 

 

حکايت بوالفضول و دختر شعر دکتر هوهو لوهو !.....به نقل از وبلاگ  منبع موثق...  و به روایت شخص شخيص  دکتر هوهو لوهو

وقتی که شعر نون خشکی رو گذاشتم تو صفحه ،رنگ فونت اين شعر فسفری بود و از خودش تشعشعات بيرون می داد که ديدم اگه ادامه پيدا کنه

 

                                      

"مرگ چنان گوش به قصه ات می سپارد
که از کار خویش باز میماند..."

 

صبح هنوز در پشت میز کارم درست جابه جانشده ام  که اس ام اسی می رسد ... باز یک لطیفه ی بی مزه یا بامزه یا مضمونی که دوستی طنّاز برای من یا دیگری کوک کرده است ...

 

۱) 

زیارتمان قبول!

طبق معمول با شوق به زیارت حضرت ثامن الحجج (ع)رفتیم و با حسرت بر گشتیم ...

در مجاورت بارگاه ملکوتی آن امام همام دلنغمه هايم ،در قالب ابیاتی نارسا ، نیازی شدند به خاک پای آن حضرت :

                   

 ای مــــــــــاه منیـــــــــــر ذوالجلالی           ای شمــــس سپهـــــــــــر لا یزالی

ای خـــــــــاک در تــــــــــــــو توتیایم            از نـــــــــــور تو نـــــــــور دیده هایم

    

"ناصر فیض"  را همیشه دوست داشته ام ...شعرهایش را ....ترجمه هایش را ...و از همه مهم تر طنزهایش را ... املت دسته دار ش هم که جای خود دارد و این روزها خود را در دل عارف وعامی جا کرده است!!

ما هم هر چه داریم از داداش فیض گل داریم ... و حافظ هم در این باره  چه خوش فرموده :

بلبل از "فیض گل" (!) آموخت سخن ورنه نبود

اینهمه قـــــــــــــول وغزل تعبیه در منقــــــارش

  

   

آن شنیدستم کــــه یک قلّاده گــــــرگ               اینچنیــــــــــن می گفت بـا بابا بزرگ:

 

ای فـــــــــــــــدای هیبت آن پــــوزه ات              مـــــــــــن  هلاک آن طنیــــن زوزه ات

 

ما غلافیم و تـــــــو شمشیری هنــــوز               گرچــــه پیری عینهــــــــو شیری هنوز

 

گرچه یک سالی  است عینک می زنی              بــــــــــاز هم بر گلّــــــه پاتک می زنی

 

پـــــــــــای تـــــــــو هر چند دارد آرتروز               وقت حمله لیـــــــــدر مایی  هنــــــــوز

 

 

 

 

  با توجه به استقبال گسترده ي  شيفتگان جمال ، بر آن شديم يار ملوس تري را جايگزين يار ملوس بکنيم ، به شرح مصيبت ذيل...!         

               

 نصف النهار حسن!

 

ای خُرّم  از خَرام خَـــــرت لالــــــه زار  حسن!

کمتر بتـــــــــــــــاز چونکه درآمد دمار حسن!

 

هرکس ز بهـــــــــــر دیدن روی تو ایستـــــــاد

بنشست و  کرد فاتحه ای را نثــــــار حسن!

 

چشمـــــــــــــــان تو به پیش دماغ رشید تو

همچون دو چاله اند  کنــــــــــار  منار حسن

 

  

                          یار ملـوس!

                            

آن شب که ملوسانه به ما زُل زده بودی

با شوت نگاهت به دلم گل زده بودی

امّا چه گلی! چونکه کمک داور انصاف

پرچم زده بوده است که با فول زده بودی

دردا دل من وا شد از آن سنبل زلفت

یعنی گره عاطفه را شل زده بودی

قربان دماغت که از آن سرو خمیده (!)

از چشم الا چانه ی خود پل زده بودی! 

بر حمل چنین بار گرانت نظری بود

گه گاه   اگر لاف تحمّل زده بودی       

بس کن دگر اي شاعر بي مخ! که مخم را -

زين شعر تيليت کرده و بالکل زده بودی

يک تار از آن زلف شويدانه  نديده

عمري سخن از سوسن و سنبل زده بودي

از جیغ بنفشش همه کس زهره ترک بود

امّا تو دم از نغمه ی بلبل زده بودی   

آن لحظه که از رَخش رُخش شیهه شنیدی

 پهلو  به دل رستم زابل زده بودی

يک عمر سرودي که بشر يا قمر است اين؟؟

"عارف" ز چه خود را به "تجاهل" زده بودي!؟

"داروين" اگر يار تو مي ديد در اين شکل

او را مثَل از بهر تکامل زده بودي!!   

لیکن دم تو گرم که بر تارک   وبلاگ

هر شعر زدی  ترگل و ور گل زده بودی ...

 

---

 

 

              " تعبیر و تعمیر خواب! "(بخش دوم)

 

                                                 فيل

 

               

                           

 

*اگر وزیراسبقی خواب بیند که فیلش یاد هندوستان کرده است، در جمعی برای مردم قصّه ی شنگول ومنگول و حبّه انگور گوید و در ضمن ازخشونت گرایی بزبزقندی در فصل پایانی قصّه انتقاد کند!

:اگر بیند که فیلش یاد هندوستان وپاکستان توامان کرد؛ سیاسی عمل کرده است و وزیر امور خارجه گردد!(منظور خواب بیننده است ؛ نه فیلش!)

 

*اگربیند فیل هوا کرد؛ رییس هواپیمایی شود!

:اگربیند فیلی که هواکرد، با خرطوم به زمین افتاد؛سانحه ای مختصر اتفاق افتد و تا مراسم چهلم راکبان آن؛ خوراک جراید شود و بعد از آن پوشاک خاطرات گردد!

:اگر بیند فیل هوا کرده را سالم به زمین باز گرداند؛ واقعا فیل هوا کرده است!

 

*اگربیند که فیل به حمام برد؛ در یکی از مسابقات تلفنی سیما شرکت کند و با جواب دادن به معما وسروته کردن فیل(!) ضمن بالا بردن اطّلاعات مردم و رشد فرهنگی جامعه (!) برنده ی 100هزار تومن وجه نقد گردد!

 

*اگربیند که فیل با یک دست از زمین بلند کند؛بعد از بیداری جوّ نگیردش و جلوی آینه محو برو بازویش  نشود؛تعبیرش این است که یک دست شطرنج بازی کند!!

 

*اگر بیند با پیلبانان دوستی کرد ؛برای تغییرات اساسی در بنای خانه؛ مبلغی هنگفت ودر خورد پیل(!) پیاده شود در حساب شهرداری!

 

*اگر بیند  از خرطوم فیل افتاد،هنرمند مردمی شود وخاک پای مردم ایران!!

 

*اگر بیند زیر پای فیل له شد؛ فردایش با رییسش دعوایش شود!

 

*اگر دید سوار فیل است؛ نشان از زورمندی دارد و پسر خاله اش رییس شود!

 :اگر دید فیل سوار اوست،نشان از فشار دارد و سوار اتوبوس شود!

 

*اگر بیند فیل را درسته به سیخ وبه نیش کشیده وبعدتر از هضم رابعه گذرانده؛شرکتی دایرکند و پول مردم بالا بکشد اساسی!

 

*اگر بیند فیل را که فوتبال بازی می کند , دوروز بعد بازی "منچستریونایتد" را بیند و جمال" فیل نویل" را!!

 

 

---

  کمی فوتبال ...

"«از اين قوم که من سخن خواهم راند يک دو تن زنده‌اند   (درپست خود باقیند)، در گوشه‌ای افتاده ( یا در زاگرب لم داده و  به ریش ایرانی جماعت خندیده) و خواجه بوسهل زوزنی،  (دادکان) چند سال  (وقتی ) است تا گذشته (معزول)  شده است و به پاسخ آن که از وی رفت گرفتار  (آب در دلش تکان نخورده و  نخواهد خورد)و ما (احدالناسی) را با آن کار نيست هرچند مرا  (ایران را ) از وی بد آمد  به هيچ حال . چه،(فردا ببینی) عمر من (علی دایی بی دادکان)به شست و پنج آمده و (گویند ش)بر اثر وی ببايد رفت ... (و او گوید: کور خوانده اید!!) »

 

انگار همین دیروز بود که همگان ، منثور و  بوالفضول الشعرا  ،منظوم  فریاد رسا سر داده بود که :

از این برنامه های دادکانی       کجا ما و کجا جام جهانی

پیشگویی ما و دیگر کارشناسان(!) متاسفانه درست از آب در آمد ( و چه پیشگویی ، که حساب دو دو تا چهار تا بود!) و در جام جهانی آمد به سرمان آنچه آمد!...می خواستم مطلبی یا  شعری بزنم در این باره و به قول آن رفیق ادیب، اعلام مواضع کنم اما دیدم هر چه مواضع بوده قبلا اعلام شده ، پس...

برای تسلای دل دردمندتان می توانید یک دور  دیگر شعر  ما و جام جهانی را بخوانید...اگر دفعه ی قبل درد آلود بود این بار حسرت انگیز است!

                                                                                                                      

 

 

 

---

 

تسلیت...

چندی است که شاعر وطنزپرداز محبوبمان  ناصر فیض  که سالهاست شادی بخش دلها ست ؛ اندوهی سنگین در دل دارد و در سوگ از دست دادن مادر خویش همنشین اشک وآه وحسرت است...ضمن عرض تسلیت خدمت آن بزرگوار، از درگاه حضرت حق  برای او و عزیزانش صبر جمیل و برای روح آن مرحومه غفران الهی مسئلت دارم...روحش شاد....